«Δεν είχαμε συγκεκριμένες προτάσεις στις αρχικές διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς, δεν ήμασταν έτοιμοι, δεν είχαμε ιδέες» είπε την περασμένη Πέμπτη ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Ευκλείδης Τσακαλώτος και για να δικαιολογήσει την ανεπάρκεια της κυβέρνησης είπε ότι «όταν μια καινούργια κυβέρνηση έρχεται στην εξουσία, ιδιαίτερα όταν ήταν εντελώς εκτός του πολιτικού συστήματος, έχει και έλλειψη τεχνογνωσίας και διοικητικής και τεχνοκρατικής βοήθειας».
Πράγματι, ο Γιάνης Βαρουφάκης ξεκίνησε με το «δεν χρειαζόμαστε χρήματα», θα τα «καταφέρουμε μόνοι μας» και άλλα τέτοια για να τρέχουν τώρα ο Γιάννης Δραγασάκης και ο κ. Τσακαλώτος στην ΕΚΤ να ζητούν από τον Μάριο Ντράγκι να επιτρέψει στις τράπεζες να αγοράζουν περισσότερα έντοκα για να χρηματοδοτηθεί το Δημόσιο με υπερδιπλάσιο κόστος από τα δάνεια του ESM και τις τζάμπα επιστροφές των κερδών των ευρωπαϊκών τραπεζών που αρνηθήκαμε επειδή η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δεν ήθελε να κλείσει την αξιολόγηση του Μνημονίου, για την οποία την περασμένη εβδομάδα συμφώνησε, άρον-άρον, ο Αλέξης Τσίπρας με τον Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ.
Ολη αυτή η στάση της κυβέρνησης έχει κόστος. Και ποιο είναι αυτό; Κατ’ αρχάς, το μετρήσιμο. Σύμφωνα με τις εαρινές προβλέψεις της Κομισιόν, ο ρυθμός ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας το 2015 θα είναι μόλις 0,5% από 2,5% που προέβλεπε πριν από τρεις μήνες. Πράγμα που σημαίνει ότι η οικονομία θα χάσει περί τα 3,5 δισ. ευρώ. Επίσης, το ΔΝΤ εκτιμά ότι το 2015 αντί για πρωτογενές πλεόνασμα 1,5% θα έχουμε έλλειμμα 1,7%, που σημαίνει πρόσθετα μέτρα της τάξεως των 5-6 δισ. ευρώ. Την ίδια στιγμή, σύμφωνα με τη Διεύθυνση Οικονομικών Μελετών της Alpha Bank, οι επενδύσεις το 2015 εκτιμάται τώρα ότι θα μειωθούν κατά 3,1%, έναντι αύξησης 8,4% που προβλεπόταν τον Ιανουάριο, με ό,τι αυτό σημαίνει για την απασχόληση και την ανεργία, η οποία τώρα προβλέπεται να πάει στο 25,6% από 25%.
Ολο αυτό το διάστημα της πολιτικής αβεβαιότητας η οικονομία έχει χάσει το μομέντουμ και από εκεί που η χώρα ήταν ένα βήμα για να βγει από το Μνημόνιο, αποδεχόμενη την προληπτική γραμμή στήριξης ECCL, τώρα ο κ. Βαρουφάκης κάνει λόγο για πενταετή συμφωνία για τα δημοσιονομικά 2015-2020, ενώ το χρέος από βιώσιμο έγινε και πάλι μη βιώσιμο.
Επιπλέον, τη στιγμή που η κυβέρνηση παίρνει τα λεφτά των Ταμείων και των δημόσιων φορέων για να πληρώσει μισθούς και συντάξεις, στέλνει με μεγάλο κόστος 70-100 κυβερνητικά στελέχη και υπηρεσιακούς παράγοντες στις Βρυξέλλες για να τροφοδοτήσουν με στοιχεία τα τεχνικά κλιμάκια, απλώς και μόνο για να μην υπάρχει η εικόνα των «τροϊκανών» να μπαίνουν στα υπουργεία!
Εκτός αυτών όμως είναι και το μη αποτιμώμενο κόστος. Τι έχασε η χώρα σε αξιοπιστία, σε κύρος, σε διεθνείς συμμαχίες κ.λπ. και πόσον καιρό θα πάρει να ανακτήσει τη θέση της.
Η κυβέρνηση λοιπόν θέλησε να εφαρμόσει τις θεωρίες της, να δοκιμάσει τις αντοχές των εταίρων, να ανοίξει δρόμους στην Ευρώπη ή οτιδήποτε άλλο τέλος πάντων σκεφτόταν ο κ. Βαρουφάκης, το οποίο σύμφωνα με τον κ. Τσακλώτο δεν της βγήκε. Καλή και χρήσιμη η αυτοκριτική, όμως τον λογαριασμό ποιος θα τον πληρώσει; Τουλάχιστον, μήπως η Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωνσταντοπούλου στήσει καμιά επιτροπή για να τον προσδιορίσει;
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ