Την περασμένη Κυριακή ο Πάπας Φραγκίσκος σε μεγάλη εκδήλωση στον ναό του Αγίου Πέτρου κατήγγειλε τις τρεις μαζικές και πρωτόγνωρες τραγωδίες που βίωσε η ανθρωπότητα τον περασμένο αιώνα»: τη γενοκτονία των Αρμενίων και τις δύο άλλες που διέπραξαν ο ναζισμός και ο σταλινισμός.
Δικαίως έπραξε, έστω και αν εξόργισε την Τουρκία, που ευθύνεται για την πρώτη. Η γενοκτονία των Εβραίων από τους Ναζί προ πολλού έχει αναδειχθεί, περιγραφεί και καταδικαστεί. Για τη γενοκτονία δεκάδων εκατομμυρίων ψυχών, που προκάλεσαν ο σταλινισμός και οι μιμητές του μαοϊκοί, Ερυθροί Χμερ και «λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις» συγκριτικά ελάχιστα λέγονται και γράφονται. Ωστόσο προκαλεί έκπληξη και οδύνη ότι η ομιλία του Πάπα δεν περιείχε ούτε λέξη καταγγελίας για τη μαζική σφαγή χριστιανών όπου γης από φανατικούς μουσουλμάνους και για την πυρπόληση εκκλησιών. Η ίδια ασυγχώρητη παράλειψη βαρύνει και τους ηγέτες των άλλων χριστιανικών δογμάτων και δυστυχώς και των ορθοδόξων, συμπεριλαμβανομένης και της Εκκλησίας της Ελλάδος.
Αναίσχυντη σιωπή βαρύνει και τη δήθεν χριστιανική Ευρώπη και τους διεθνείς οργανισμούς, συμπεριλαμβανομένης και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οι οποίοι περιορίζονται να εκφράζουν τη διακριτική λύπη τους ακόμη και για τους από τηλεοράσεως προβαλλόμενους αποκεφαλισμούς, βιασμούς, βίαιους εξισλαμισμούς και ιδιαίτερα για την εκπαίδευση μικρών παιδιών στο να πυροβολούν και να σφάζουν στο όνομα του Αλλάχ.
Η δημοσιογραφική και τηλεοπτική κάλυψη των σφαγών φρόντισε να ονομάσει τζιχαντιστές τους ουαχαμπίτες σουνίτες, αποφεύγοντας όμως να εξηγήσει ότι το τζιχάντ (ιερός πόλεμος) προβλέπεται από το Κοράνι, όπως και η σφαγή των απίστων, εκτός αν ασπαστούν το Ισλάμ ή πληρώνουν δυσβάστακτο φόρο υποταγής. Η πολιτισμένη ανθρωπότητα και η αυτολογοκρινόμενη δημοσιογραφία εν ονόματι της πολυπολιτισμικότητας θολώνουν τα νερά μιλώντας για χιλιάδες γάλλους ή άγγλους τζιχαντιστές, αποφεύγοντας επιμελώς να διευκρινίσουν ότι πρόκειται για μουσουλμάνους που έχουν αποκτήσει την αντίστοιχη ευρωπαϊκή εθνικότητα.
Η πολυπολιτισμικότητα είναι επίσης και το βολικό πρόσχημα για να αποφεύγεται η καταδίκη του Ισλάμ. Προσποιούνται ότι έτσι αποτρέπουν την ενοχοποίηση γενικά των μουσουλμάνων και ιδιαίτερα εκείνων που ειρηνικά διάγουν στις χριστιανικές χώρες. Το θρήσκευμα –λένε –είναι ιδιωτική υπόθεση για τον κάθε άνθρωπο και δεν πρέπει να ενοχοποιείται. Ωστόσο οι ίδιοι, οι δήθεν αποστασιοποιημένοι από τις θρησκευτικές διαφορές και διενέξεις, καταγγέλλουν με ιερό μένος τους Εβραίους οσάκις βιαιοπραγούν κατά μουσουλμάνων Παλαιστινίων. Ακόμη μεγαλύτερη ευαισθησία και αγανάκτηση εκδηλώνουν οσάκις στοχοποιούνται Εβραίοι ή οι συναγωγές τους ή αμφισβητείται το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, συμπεριφορά η οποία μάλιστα διώκεται και ποινικά. Αλλά γιατί ή ίδια ευαισθησία απουσιάζει τώρα που διώκονται μαζικά από τους σουνίτες οι χριστιανοί;
Επί χρόνια η Δύση παραμένει αμέτοχη, αν δεν ενισχύει τη διάδοση της σαουδαραβικής ιδεολογίας του ουαχαβιτισμού σε ομάδες τζιχαντιστών, ενώ ο σουνίτης Ερντογάν διευκολύνει τις μπίζνες του Ισλαμικού Κράτους για να σφάζει τους χριστιανούς Συρίας και Ιράκ.
Και ξαφνικά ο γάλλος υπουργός Εξωτερικών Φαμπιούς έκπληκτος διαπίστωσε: «Είναι πραγματική γενοκτονία. Χρειαζόμαστε λύσεις!». Θα αποτολμήσουν επιτέλους να αποκηρύξουν και τη γενοκτονία των χριστιανών; Παρά την Ανάσταση ο Χριστός συνεχίζει πάσχων.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
