Το κάνει επίτηδες;. Το κάνει χωρίς να το καταλαβαίνει; Είναι ζήτημα ιδεοληψίας; Είναι θέμα εμμονής; Ότι κι αν είναι, όλα αυτά τα ερωτήματα δεν αφορούν παρά την ίδια και τους οικείους της. Γιατί εκείνο που αφορά την χώρα, την κοινωνία και, φυσικά, την κυβέρνηση, είναι το αποτέλεσμα των ενεργειών της.
Το αποτέλεσμα λοιπόν της μέχρι στιγμής υπουργίας της Τάσιας Χριστοδουλοπούλου στο κρίσιμο πόστο της πολιτικής για τους μετανάστες, είναι τριπλό: πρώτον, ότι έχει φέρει το ευαίσθητο ζήτημα του χαρτοφυλακίου της σε πολύ χειρότερη κατάσταση απ’ ότι πριν αναλάβει, δεύτερον ότι προκαλεί με τον πλέον άγριο τρόπο τη νοημοσύνη και τις αντιλήψεις των ανθρώπων που έφεραν πραγματικά το κόμμα της στην εξουσία και, τρίτον, ότι, de facto στηρίζει πολιτικά τη Χρυσή Αυγή.
Το γιατί, είναι προφανές στον καθένα: όταν η αρμόδια υπουργός δεν βλέπει μετανάστες που γυρνούν χωρίς ελπίδα στους δρόμους της Αθήνας αλλά ανθρώπους που βγαίνουν για να… λιαστούν στην Ομόνοια κι όταν λέει να μην υπερβάλλει κανείς με το πρόβλημα καθώς το 2015 περιμένουμε… το πολύ άλλους… 100.000 που δεν είναι μετανάστες αλλά πρόσφυγες, ωστόσο πάλι εδώ θα βρεθούν χωρίς τίποτα, τότε, είναι ξεκάθαρο ότι η Χρυσή Αυγή έχει τον άνθρωπό της μέσα στην καρδία της κυβέρνησης. Ποιος αμφιβάλει ότι είναι η μόνη που κερδίζει από αυτό το αδιανόητο αλαλούμ και μάλιστα σε μια στιγμή που το έχει ανάγκη; – περίπου το ίδιο, αν και σε μικρότερη, προς στιγμή τουλάχιστον, κλίμακα – συμβαίνει και με την πολιτική για τις καταλήψεις και τους λεγόμενους «αντεξουσιαστές».
Όμως, σε τελική ανάλυση, αυτό είναι το λιγότερο σημαντικό απ’ όλα. Εκείνο που έχει την πραγματική σημασία είναι το πρώτο: είναι η μεγάλη βλάβη που έχει ήδη επέλθει στο θέμα και που δύσκολα θα αποκατασταθεί, ενώ κάθε μέρα που περνάει με αυτή την πολιτική σε εφαρμογή, αυτό γίνεται ακόμα δυσχερέστερο.
Ολο αυτό είναι λάθος από πάνω μέχρι κάτω. Και είναι τόσο λάθος, που δεν χρειάζεται να εξηγήσει κανείς αναλυτικά το γιατί. Και γίνεται ακόμα περισσότερο λάθος όταν η Ελλάδα βρίσκεται την ίδια ώρα στην κόψη του ξυραφιού: δεν έχει την πολυτέλεια να σπαταλά ενέργεια και δυνάμεις.
Εκείνο που χρειάζεται είναι να το κατανοήσουν επειγόντως στο πρωθυπουργικό γραφείο και να πράξουν, το γρηγορότερο δυνατό, τα δέοντα πέρα από τις όποιες χθεσινές εξαγγελίες η ανάγκη για τις οποίες προέκυψε σε μεγάλο βαθμό και από την τραγική πολιτική που εξέφρασε η υπουργός το αμέσως προηγούμενο διάστημα.
Συνεπώς, πλέον, η άμεση απομάκρυνση της αρμόδιας υπουργού με την αδιανόητη λογική δεν αρκεί εκεί που έχουν φτάσει πια τα πράγματα. Δεν φτάνει να «μαζέψουν» την ίδια, πρέπει να μαζέψουν επίσης και την πολιτική που αντιπροσωπεύει και που ήδη αποδείχθηκε αυστηρώς ακατάλληλη…
