Πόσο θλιβερή εικόνα παρουσιάζουν οι βουλευτές που προκειμένου να σώσουν το στασίδι τους, πιέζουν για τη διάσωση του ΠαΣοΚ.
Χθες, μόλις βεβαιώθηκαν ότι θα γίνουν εθνικές εκλογές, πήγαν στο γραφείο του Γιώργου Παπανδρέου και του ζήτησαν να μην φτιάξει νέο κόμμα. Τα μετράνε από εδώ, τα μετράνε από εκεί και αντιλαμβάνονται ότι η πιθανή πρωτοβουλία του πρώην πρωθυπουργού είναι πιθανό να τους αφήσει όλους απέξω. Φοβούνται ότι το Πασόκ του Βαγγέλη Βενιζέλου θα καταποντιστεί και θα πάνε όλοι στα σπίτια τους.
Ας δούμε ποιοι ανησυχούν για το μέλλον, της παράταξης και του δικού τους:
Γ. Μανιάτης, Γ. Δριβελέγκας, Δ. Κρεμαστινός, Π. Κουκουλόπουλο, Ανδ. Λοβέρδος, Φώφη Γεννηματά.
Οι έξι βουλευτές αλλά και οι υπόλοιποι που στα κρυφά αμφισβητούν τις ικανότητες του Βενιζέλου αλλά στα φανερά είναι αρσακειάδες, δείχνουν να εκπλήσσονται και να αιφνιδιάζονται. Εις εξ αυτών μάλιστα έλεγε τις προάλλες ότι ο Γιώργος Παπανδρέου είχε την υποχρέωση να πάει στα κομματικά όργανα να μιλήσει πριν κάνει οτιδήποτε. Δεν διευκρίνισε ποιο ακριβώς είναι το όργανο καθώς όλοι γνωρίζουν ότι το μόνο όργανο ήταν ο πρόεδρος του κόμματος. Μόνος αποφάσιζε, μόνος ενεργούσε και όλοι οι άλλοι, τα στελέχη που σήμερα εξανίστανται, υπήρξαν βουβοί θεατές.
Θα μπορούσε να κατηγορήσει κάποιος τον Βαγγέλη Βενιζέλο ότι μετέτρεψε ένα κίνημα σε ενός ανδρός αρχή. Ποιόν ρώτησε για να συγκυβερνήσει; Ποιόν ρώτησε για να διορίσει υπουργούς; Ποιόν ρώτησε για να διαλέξει υποψήφιους στις ευρωεκλογές; Ποιόν ρώτησε για την Ελιά και για την Δημοκρατική Παράταξη; Θα μπορούσε να κατηγορήσει κάποιος τον Βαγγέλη Βενιζέλο αν είχαν στα αλήθεια αντισταθεί. Τα στελέχη που σήμερα εξανίστανται βρίσκονται επί δυο χρόνια σε αφασία. Διαμαρτύρονταν χαμηλόφωνα πίνοντας καπουτσίνο, διαμαρτύρονταν μεγαλόφωνα στα γραφεία τους, σε τραπεζώματα και όπου αλλού δεν υπήρχαν τοποτηρητές του Βενιζέλου.
Τώρα λοιπόν, ενόψει της πιθανότητας να ιδρυθεί παπανδρεϊκό κόμμα, επικαλούνται την ενότητα και αναφέρονται στην ιστορία της παράταξης. Πλην όμως η ενότητα έχει χαθεί μαζί με την αξιοπιστία. Το ΠαΣοΚ δεν εφάρμοσε τις πολιτικές για τις οποίες ψηφίστηκε. Κι ας αντιτάξει ο Βαγγέλης Βενιζέλος ότι όλον αυτόν τον καιρό διέσωζε τη χώρα. Ολοι γνωρίζουν ότι η δουλειά θα είχε γίνει και με μια απλή ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση, δεν χρειαζόταν να επιλεγεί συγκυβέρνηση. Δεν χρειαζόταν να επινοήσει το ΠαΣοΚ κάποια από τα πιο σκληρά μέτρα λιτότητας που ελήφθησαν.
Οι βουλευτές που ζητούν από τον Γιώργο Παπανδρέου να βολευτεί σε μια θεσούλα Επικρατείας είναι εκείνοι που επέτρεψαν να εξαφανιστεί το ΠαΣοΚ. Επανέρχονται με προτάσεις που αφορούν τη διάσωση του τομαριού τους και όχι με μια δέσμη κεντρώων πολιτικών λύσεων. Η πολιτική είναι απούσα από τον πανικό αφανισμού που αναδεικνύει πίκρες, ματαιώσεις, απογοήτευση. Ας το πάρουν απόφαση, το ΠαΣοΚ δεν είναι πια εδώ και έχει καθένας το δικό του μερίδιο ευθύνης.
