Πάει κι ο προυπολογισμός, έγινε και το περίφημο eurogroup, όμως, με το αδιέξοδο των «διαπραγματεύσεων» που οδήγησε στη χθεσινή ανακοίνωση για την έναρξη της διαδικασίας για την προεδρική εκλογή σε λίγες ημέρες, η ουσία της υπόθεσης είναι ότι στην Αθήνα οι επιθετικότατοι Γερμανοί ετοιμάζονται τώρα να ρίξουν μία ακόμα κυβέρνηση η οποία έκανε χωρίς να αντιδρά, ούτε καν να ρωτά, όλα όσα της επέβαλαν. Δεν είναι καινούργιο, έτσι ακριβώς έριξαν και την προηγούμενη: είναι σαφές το πώς ενεργούν.
Χθες όμως, την ώρα που η κυβέρνηση ανακοίνωνε το σάλτο μορτάλε της προεδρικής εκλογής, με την ελπίδα ότι η πίεση των διαπραγματεύσεων και οι απειλές θα οδηγήσουν στους πολυπόθητους 180, ο Γερμανός υπουργός Οικονομικών έδειχνε για μία ακόμη φορά τα δόντια του προς την Αθήνα, ενώ ο αρμόδιος ευρωπαίος επίτροπος Μοσκοβισί, έλεγε την αλήθεια με το όνομά της, μιλώντας στη Ντόιτσε Βέλε: «Η Ελλάδα χρειάζεται κι άλλη βοήθεια για να προστατευθεί η ευρωζώνη», είπε. Αυτή είναι η ουσία. Εκεί είμαστε.
Πλέον, είναι πια όλο και περισσότεροι εκείνοι που αρχίζουν να αντιλαμβάνονται τι είναι αυτό που κάνει η Γερμανία στην Ευρώπη μέσω μιας κρίσης χρέους που το Βερολίνο με την πολιτική του συνειδητά και συντεταγμένα την εξόγκωσε, προκειμένου να αλλάξει ριζικά το χάρτη της εσωτερικής πολιτικής ισορροπίας ισχύος στην Ευρώπη, η οποία έχει ήδη (προσωρινά) καταστεί 100% γερμανική.
Είναι χαρακτηριστικό ότι μόλις προχθές, η Γερμανίδα καγκελάριος Μέρκελ επιτέθηκε πάλι στη Γαλλία και την Ιταλία λέγοντάς τους ότι αυτά που κάνουν δεν την ικανοποιούν. Οι κυβερνήσεις τους, όπως άλλωστε πρώτη όλων η δική μας, τρέμουν. Όμως οι λαοί, έχουν άλλοι γνώμη και περιμένουν τις εκλογές για να απαλλαγούν από αυτούς που δεν τολμούν να τους υπερασπιστούν ενώ έχουν ψηφιστεί και ορκιστεί γι αυτό.
Το κακό ξεκίνησε στον αδύναμο κρίκο της ευρωζώνης, την Ελλάδα και, δυστυχώς, σε αυτήν φαίνεται αρκετά πια πιθανό να τελειώσει και μάλιστα, όπως όλα πια δείχνουν, πάρα πολύ άσχημα.
Δυστυχώς, στην Ελλάδα, τους Γερμανούς πολλοί αγάπησαν: ουρά έκαναν οι πρόθυμοι πίσω τους όταν διαπίστωσαν ποιος είναι το αφεντικό. Όμως οι Γερμανοί δεν είναι τόσο απλή υπόθεση, είναι, σε αυτό που είναι, πολύ πιο σοβαροί και κάθετοι από ότι οι δικοί μας πρόθυμοι θα πίστευαν ή θα επιθυμούσαν. Και δεν συγχωρούν όταν δεν γίνει το δικό τους…
Κι έτσι ακριβώς ρίχνουν τις κυβερνήσεις. Αλλά τώρα που αρχίζουν οι πρόθυμοι και το αντιλαμβάνονται, είναι πλέον πολύ αργά. Οι Γερμανοί έχουν πια ελέγξει πλήρως την κατάσταση τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά αλλά και θεσμικά στην Ευρωζώνη, οπότε είναι πια απολύτως άκαμπτοι και δεν πρόκειται να κάνουν ούτε χιλιοστό πίσω.
Οι ελληνικές κυβερνήσεις από το 2009 και μετά έκαναν το μοιραίο λάθος να πιστεύουν ότι «γλύφοντας» το Βερολίνο κάτι θα κατάφερναν. Τραγικό.
Το μόνο που κατάφεραν, είναι να αποδείξουν ότι είναι απολύτως ορθό και διαχρονικό το ρητό: τη… Γερμανία, πολλοί αγάπησαν… Τα αποτελέσματα αυτής της… αγάπης έρχονται προσεχώς, σε τρεις ψηφοφορίες…
