Οι παλαιότεροι πρωτοσυναντήσαμε τον Γιώργο Καρατζαφέρη στα μέσα της δεκαετίας του 80. Αντιπάλευε,υποτίθεται τότε, το μονοπώλιο της κρατικής τηλεόρασης. Είχε ενταχθεί σε ένα υποτιθέμενο μηχανισμό αντιπροπαγάνδας κόντρα στην επίσημη του ΠαΣοΚ.
Γύριζε στους δρόμους με μια κάμερα και έφτιαχνε δικό του δελτίο ειδήσεων, το οποίο «πουλούσε» στη συνέχεια σε κασέτες. Φαινόταν το εγχείρημά του αστείο,αλλά εκείνος έδινε εικόνα μαχητή της ελεύθερης ενημέρωσης.
Κάπως έτσι έστησε μια πρώτη βάση για το τηλεοπτικό κανάλι που ακολούθησε όταν «άνοιξε» η τηλεοπτική αγορά.
Ο λόγος του πάντα τραχύς, βαθύτατα λαϊκιστικός και μόνιμα επιθετικός.
Με τον καιρό έφτιαξε σχολή ακροδεξιού και εθνικιστικού λόγου, ο οποίος μπολιάσθηκε με τον νεοφιλελεύθερο νέο
δημοκρατικό και έφτιαξε ένα κράμα που ακόμη επηρεάζει το μεγάλο κόμμα της κεντροδεξιάς.
Τιμητής από τα πρώτα κοινοβουλευτικά του βήματα, καταγγελτικός από τους λίγους, εύκολος σε κρίσεις και σχολιασμούς, έφθασε να επηρεάζει πολλούς απλούς λαϊκούς ανθρώπους.
Αργότερα με την εκλογή του Χριστόδουλου στην Αρχιεπισκοπή ενδύθηκε στολή καλού χριστιανού, πρωτοστάτησε σε εκείνη την ηθικολογική, θρησκευτική και εθνικιστική στροφή της ελληνικής κοινωνίας με τις λαοσυνάξεις, τις ταυτότητες και τα λάβαρα στα χρόνια του Σημίτη.
Κάπως έτσι, μετά τις εκλογές του 2000,έστησε το ΛΑΟΣ, ως έκφραση εθνικιστικού και θρησκευτικού λαϊκισμού.
Θέτοντας υποψηφιότητα για την υπερνομαρχία της Αττικής το 2002 μέτρησε δυνάμεις και δυνατότητες. Και ανάμεσα στ’ άλλα έβαλε και τη Χρυσή Αυγή στο παιγνίδι. Το ψηφοδέλτιό του κοσμούσαν διάφορα αστέρια της νεοναζιστικής οργάνωσης.
Με το 14% που απέσπασε απελευθερώθηκε πλήρως και μετατράπηκε σε ένα ιδιότυπο κήρυκα ηθικολογίας, εθνικισμού, σκανδαλοθηρίας και βεβαίως υπερασπιστή της τάξης. Ποιός δεν θυμάται το καλοκαίρι του 2002 να γυρνάει τα κανάλια και να υποδεικνύει πιθανές κρυψώνες τρομοκρατών.
Τώρα αποκαλύπτεται ότι υπηρετούσε με πίστη το τετράπτυχο πατρίς, θρησκεία, οικογένεια και μίζες.
Το πρωί μακρύ σταυρό,όρκους πίστης στην πατρίδα, την Εκκλησία και το έθνος και το βράδυ ένας Θεός ξέρει τι διαδρομές ακολουθούσε.
Η περίπτωση Καρατζαφέρη είναι απολύτως διαβρωτική της όποιας εναπομείνασας αξιοπιστίας του πολιτικού συστήματος.
Οι εισαγγελείς αποκαλύπτουν τώρα ότι αυτός ο μέγας ηθικολόγος κορόιδευε την κοινωνία με τον χειρότερο δυνατό τρόπο.
Την ώρα που υποτίθεται ότι κήρυττε λόγο αληθείας έβαζε βαθιά το χέρι του στο βάζο με το μέλι.
Και μετά τις αποκαλύψεις ούτε φωνή,ούτε ακρόαση.
Πάει κάτι να ψελλίσει, αλλά επί της ουσίας προσπαθεί να κερδίσει χρόνο.
Ο κ. Καρατζαφέρης οφείλει να δώσει εξηγήσεις στον ελληνικό λαό.
Όσο το αποφεύγει θα παραδίδεται στη χλεύη και στην περιφρόνηση των πολιτών.
