Υπάρχει κόσμος που αερολογεί για να δημιουργήσει εντυπώσεις. Υπάρχει κόσμος που ανακυκλώνει φήμες έχοντας επίγνωση ότι πρόκειται για φαντασιοκοπήματα. Υπάρχει κόσμος που καταγγέλλει καταστάσεις γενικώς και αορίστως.
Ο Λέανδρος Ρακιντζής δεν είναι ένας από αυτούς. Ο γενικός επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης αντί για φρου φρου τοποθετεί τα πράγματα στη σωστή τους διάσταση. Παρουσιάζει τεκμήρια τα οποία αποδεικνύουν ότι στην πολιτική σήμερα δεν έχει αλλάξει τίποτε. Τα πάντα ρυθμίζονται ευνοϊκά υπέρ των παρατρεχάμενων της εξουσίας.
Ο Ρακιντζής έστειλε στη Βουλή έγγραφο με δεκατέσσερις συγκεκριμένες νομοθετικές παρεμβάσεις που απαλλάσσουν δημόσιους λειτουργούς από ποινικές και αστικές ευθύνες_ αναδρομικά αλλά και σε παρόντα και μέλλοντα χρόνο. Πρόκειται για διαφορετικές υποθέσεις: από μισθολογικές υπερβάσεις ως τη λειτουργία ταβερνών στο δάσος εντούτοις υπάρχει κοινός τόπος. Τα λεφτά, τα λεφτά, τα λεφτά. Αυτά καθοδηγούν τα πάντα.
Οι παρεμβάσεις έγιναν όλες επί κυβέρνησης Σαμαρά με σκοπό να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Να δούμε αναλυτικά μια από τις υποθέσεις, την πρώτη στη λίστα.
Στον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων το 2009 δαπανήθηκαν σε μισθούς 30 εκατομμύρια ευρώ περισσότερα από τα προβλεπόμενα. Οι υπερβάσεις επιβεβαιώθηκαν από το Νομικό Συμβούλιο του Κράτους. Παρένθεση: για την κατασκευή σύγχρονου βιοκλιματικού σχολείου απαιτούνται περί τα 3,7 εκατ..
Πιάνουμε τη συγκεκριμένη ιστορία εντελώς ενδεικτικά, για να πούμε κάποιες λεπτομέρειες που δεν υπάρχουν στο έγγραφο. Δεν μπορούν να υπάρχουν τέτοιες λεπτομέρειες. Ας επιχειρήσουμε μια χαρτογράφηση. Υπάρχει γραφείο πρωθυπουργού και διευθυντής γραφείου πρωθυπουργού.
Επί Καραμανλή ήταν διευθυντής ο πανίσχυρος Γιάννης Αγγέλου, ο οποίος όταν «ήλθε στα πράγματα» δεν ξέχασε την οικογένειά του. Ο αδελφός του Αγγέλου είχε σύζυγο, την οποία διόρισε αντιπρόεδρο στον Εθνικό Οργανισμό Φαρμάκων. Εκείνη είχε έναν αδελφό, τον Παναγιώτη Παταργιά, ο οποίος διορίστηκε πρόεδρος στον Οργανισμό Σχολικών Κτηρίων.
Το σύστημα λειτούργησε κατά τα ειωθότα. Ο πρόεδρος του ΟΣΚ προσέλαβε στο τσάκα τσάκα 200 άτομα. Φυσικά χωρίς διαγωνισμό ΑΣΕΠ. Να μην είμαστε αφελείς. Τον διόρισαν εκεί για να διορίσει κι αυτός με τη σειρά του άλλους εκεί.
Προκειμένου να μην γίνει κάποιο μπέρδεμα κι εμφανιστούν άσχετοι, έβαλε μια διορία πέντε ημερών για την υποβολή αιτήσεων πρόσληψης. Το ένα χέρι νίβει το άλλο. Ενίοτε όμως προκύπτουν αναποδιές. Ετσι όταν το Νομικό Συμβούλιο επιβεβαίωσε τις υπερβάσεις, το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους ζήτησε την επιστροφή των χρημάτων. Παραλείπουμε την πληροφορία ότι τα μπόνους που έδινε ο Παταργιάς στο εαυτό του ήταν αξιοπρόσεκτα.
Εδώ λοιπόν εμφανίζονται οι άλλοι παίκτες τους συστήματος, με τον ρόλο του βουλευτή. Ο βουλευτής κάθε φορά που κάποιος επιτίθεται στο σύστημα, αναλαμβάνει καθήκοντα. Πάει το θέμα στη Βουλή. Η πιο κλασική μέθοδος είναι να προσθέσει μια τροπολογία κάτω από άσχετο νομοσχέδιο που ψηφίζεται.
Εν προκειμένω ο νόμος που χαρίζει τα χρήματα στον ΟΣΚ είχε αντικείμενο «Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις, ενιαίο μισθολόγιο – βαθμολόγιο, εργασιακή εφεδρεία και άλλες διατάξεις εφαρμογής του μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015». Στο τέλος, στο άρθρο 39 διαβάζει κανείς «Ρυθμίσεις του υπουργείου». Εκεί πάντα μπαίνουν οι φωτογραφικές αποφάσεις. Διακομματικά. Δηλαδή μην παραξενευτεί κανείς που υπογράφει ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου. Είπαμε. Το ένα χέρι νίβει το άλλο.
Το ζήτημα λοιπόν ρυθμίστηκε με λίγες αράδες. Τις παραθέτουμε «Δαπάνες που δημιουργήθηκαν μέχρι την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου σε εκτέλεση όρων των επιχειρησιακών συμβάσεων εργασίας ή αποφάσεων του Διοικητικού Συμβουλίου της Ανώνυμης Εταιρείας Οργανισμός Σχολικών Κτιρίων Ανώνυμη Εταιρεία (ΟΣΚ ΑΕ), για πληρωμές σε πρόσωπα απασχολούμενα στην άνω ανώνυμη εταιρεία και σε βάρος του προϋπολογισμού της και αφορούν τακτικές αποδοχές και αποζημιώσεις κάθε είδους, επιδόματα και εφάπαξ παροχές ένεκα συνταξιοδότησης, θεωρούνται ότι διενεργήθηκαν νόμιμα».
Το λοιπόν. Ολα όσα αναφέρει ο Λέανδρος Ρακιντζής είναι τέτοιες ιστορίες. Μπορούμε, έτσι για το γούστο να αφηγούμαστε μια την ημέρα. Ας κρατήσουμε το ουσιαστικό: το πάρτι συνεχίζεται. Η συγκυβέρνηση δεν είναι καν το πρόσχημα.