Για περισσότερο από ένα χρόνο η κυβέρνηση έχει χτίσει την προσδοκία μιας δήθεν συζήτησης που θα άνοιγε για το χρέος αρχικά την άνοιξη και μετά το φθινόπωρο.
Πέρασε η άνοιξη, είμαστε στα μισά του φθινοπώρου, αλλά η συζήτηση όχι απλώς δεν ανοίγει, μα, αντιθέτως, επί της ουσίας κλείνει.
Επιπλέον, όχι απλώς κλείνει, αλλά αυτό συμβαίνει με τον πιο ταπεινωτικό τρόπο: λίγα 24ωρα πριν ο πρωθυπουργός πάει στο Βερολίνο, ο εκπρόσωπος της γερμανίδας καγκελαρίου φροντίζει να κόψει τη συζήτηση πριν καν σκεφτεί η ελληνική πλευρά να αρθρώσει λέξη. Να τι είπε την Παρασκευή ο γερμανός εκπρόσωπος Στέφεν Ζάιμπερτ: «δεν εκκρεμούν αποφάσεις. Ολες οι αποφάσεις λαμβάνονται σε ευρωπαϊκό επίπεδο και όχι σε διμερές».
Τότε τι θα πουν οι δύο αρχηγοί κυβερνήσεων; «Βρισκόμαστε στην αρχή μίας νέας Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στην έναρξη της θητείας ενός νέου Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου. Αρα σίγουρα θα γίνει συζήτηση και για το ποιες προτεραιότητες θα θέλουν να δουν η Γερμανία και η Ελλάδα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς τα επόμενα χρόνια», είπε ο εκπρόσωπος της καγκελαρίας.
Βεβαίως, στην Αθήνα, κυβέρνηση και διάφοροι άλλοι, έκαναν ότι δεν άκουσαν, ότι δεν είδαν, ότι δεν κατάλαβαν.
Ότι κι αν έκαναν, η ουσία δεν αλλάζει: πρόκειται για ένα ταξίδι απελπισίας, ειδικά από τη στιγμή που οι γερμανοί έχουν εγκλωβίσει τον Σαμαρά στο απόλυτο τίποτα πριν καν αυτός μπει στο αεροπλάνο.
Ας πάει λοιπόν ο πρωθυπουργός κι ας συζητήσει για τις… προτεραιότητες στους ευρωπαϊκούς θεσμούς τα επόμενα χρόνια, καθώς για χρέος, για φόρους, για πρόγραμμα δεν θα μπορέσει ούτε να ανοίξει το στόμα του αφού του το ξέκοψαν ήδη δημόσια.
Μπορεί επίσης να συζητήσει για τον καιρό, για το φύλλο των αγγέλων, για την προέλευση και το μέλλον του κόσμου, ή για το γιγάντιο καλαμάρι που ψάρεψαν προ ημερών στον Ειρηνικό – ή στον Ινδικό; Ε θα το βρούνε, εύκολο είναι.
Τόση συζήτηση μπορεί να γίνει και επ’ αυτών, όπως και για μία σειρά από άλλα αντίστοιχα φλέγοντα θέματα για τα οποία η Ελλάδα και ο λαός της νυχθημερόν αγωνιούν…
Όμως, το πιο κρίσιμο είναι ασφαλώς το καλαμάρι. Γιατί καταπίνει τα πάντα….
