Δεν βάζει μυαλό η κυβέρνηση. Το Σάββατο, ο πρωθυπουργός από τη ΔΕΘ μιλά για φοροελαφρύνσεις τις οποίες, πριν περάσουν λίγες ώρες, είναι πλήρως σαφές σε όλους εντός και εκτός Ελλάδος, ότι δεν μπορεί να τις πραγματοποιήσει.
Δύο ημέρες αργότερα, την Τρίτη, το νέο σχέδιο νόμου για τον φόρο ακινήτων όχι απλώς διαψεύδει τις ελπίδες διόρθωσης των πασίδηλων αδικιών του, αλλά, πιθανότατα, διευρύνει τελικά τη φορολογική βάση πάνω στην πλάνη δεδομένων σχετικά με τα τεκμήρια και τις αξίες, που για αμέτρητους πολίτες δεν ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα.
Το ίδιο απόγευμα, ο νέος νόμος σχετικά με τα νοσοκομεία φέρνει πλέον τα πάνω – κάτω στην έννοια «δημόσια υγεία», η οποία ανήκει πια και «με τη βούλα» στο παρελθόν: βασικές διαγνωστικές εξετάσεις προληπτικής ιατρικής ουσιαστικά απαγορεύονται (την ώρα που υποκριτικά μιλάμε για δήθεν πρόληψη…), ενώ τα νοσοκομεία, αρχίζοντας από τα μικρά, μπαίνουν πια στο δρόμο του λουκέτου, ενώ η σχετική «πίτα» που πλέον δημιουργείται, ανοίγει την όρεξη στα ιδιωτικά τους υποκατάστατα.
Σα να μην έφταναν όλα αυτά, ο γερμανός υφυπουργός…. Αρμόδιος για θέματα Ελλάδος Φούχτελ, στέλνει σε όλους τους δήμους της χώρας ένα είδος εκτεταμένου, αναλυτικού απογραφικού δελτίου με το οποίο ζητά να πληροφορηθεί πλήθος στοιχείων της αυτοδιοίκησης. Συμφωνα με όλες τις ενδείξεις, στο στόχαστρο αυτής της ενέργειας βρίσκεται η μεγάλη μπίζνα του αύριο: τα σκουπίδια – έχει προηγηθεί το γερμανικό «μελετητικό» – επιχειρηματικό ενδιαφέρον και για το ασφαλιστικό σύστημα…
Κερασάκι στην τούρτα: την ώρα που η Ελλάδα στενάζει από τους οθωμανικού τύπου φόρους, οι οποίοι, πέραν των συνεπειών τους στους πολίτες, επιπλέον, δεν παράγουν και δημοσιονομικό αποτέλεσμα, σοβαρότατες καταγγελίες για σειρά φορολογικών παραβάσεων από μεγάλες γερμανικές εταιρίες στην Ελλάδα μένουν αναπάντητες…
Όλα αυτά, και πολλά άλλα – από πού να ξεκινήσει κανείς και που να τελειώσει -, συγκροτούν κάτι που η κυβέρνηση είναι προδήλως ανίκανη να αντιληφθεί: την τελική ευθεία στην πορεία προς την ήττα.
Πορεία μονόδρομη, που έχει ήδη ξεκινήσει και η οποία, πλέον, πλησιάζει με όλο και μεγαλύτερη ορμή, από την οποία ουδεμία δυνατότητα διαφυγής πλέον υπάρχει. Τελειωμένη ιστορία…
