Οι Σαουδάραβες πρέπει να σταματήσουν να εξάγουν εξτρεμισμό

Την περασμένη εβδομάδα το Βασίλειο της Σαουδικής Αραβίας έκανε δωρεά ύψους περίπου ογδόντα εκατομμυρίων ευρώ στα Ηνωμένα Έθνη για την χρηματοδότηση του Κέντρου Καταπολέμησης της Τρομοκρατίας (United Nations Counter-terrorism Center). Ήταν σίγουρα μια ευπρόσδεκτη συνεισφορά. Αλλά ας θυμηθούμε ότι μόλις πέρσι η Σαουδική Αραβία είχε απορρίψει μια θέση μη μόνιμου μέλους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ. Αυτή η «ήξεις -αφίξεις» στάση του βασιλείου του οίκου των Σαούντ είναι μια αντανάκλαση της ίδιας της εσωτερικής της παραλυσίας στην αντιμετώπιση του σουνιτικού ισλαμικού ριζοσπαστισμού: αφενός θέλει να σταματήσει τη βία, αφετέρου αδυνατεί να απευθυνθεί στον Σαλαφισμό ο οποίος την δικαιολογεί.

Ας μιλήσουμε καθαρά: η Αλ Κάιντα, το Ισλαμικό Κράτος του Ιράκ και της Συρίας, η Μπόκο Χαράμ, η Σαμπάμπ κι άλλες είναι βίαιες εξτρεμιστικές σουνιτικές ομάδες και η Σαουδική Αραβία τα τελευταία 50 χρόνια είναι ο επίσημος χρηματοδότης του σουνιτικού σαλαφισμού στην οικουμένη.

Σε αντίθεση με την πλειοψηφία των σουνιτών, οι σαλαφιστές επιθυμούν να προσηλυτίσουν τόσο τους μουσουλμάνους, όσο και τους υπολοίπους σε μια πιο «αγνή» – λιγότερο μολυσμένη από την σύγχρονη εποχή – μορφή του Ισλάμ. Στην προσπάθεια τους αυτή, υποστηρίχτηκαν από την σαουδαραβική κυβέρνηση, η οποία τοποθέτησε ειδικούς απεσταλμένους της σε πρεσβείες σε μουσουλμανικά κράτη ανά τον κόσμο και οι οποίοι θα είχαν το καθήκον να προσηλυτίσουν πιστούς στον Σαλαφισμό.

Μετά την 11^η Σεπτεμβρίου 2001, και υπό αμερικανική πίεση, η οικονομική της υποστήριξη μειώθηκε, αλλά το οχυρό του Σαλαφισμού παραμένει ισχυρό στο βασίλειο, με την σκληροπυρηνική εφαρμογή ξεπερασμένων τιμωριών της σαρία, που πλέον δεν χρησιμοποιούνται από την πλειοψηφία του μουσουλμανικού κόσμου. Απ’ τις 4 Αυγούστου μέχρι σήμερα, 19 άνθρωποι αποκεφαλίστηκαν στη Σαουδική Αραβία – οι μισοί για μη βιαία αδικήματα.

Μπορεί να δηλώνουμε εξοργισμένοι από τον αποκεφαλισμό του Αμερικανού δημοσιογράφου Τζέιμς Φόλεϊ από τους τζιχαντιστές, αλλά τείνουμε να παραβλέπουμε τις δημόσιες εκτελέσεις και τους αποκεφαλισμούς στη Σαουδική Αραβία. Με το να επιτρέπει τέτοιες βαρβαρότητες, το βασίλειο είναι σαν να θεωρεί φυσιολογικό και να ενθαρρύνει αυτού του είδους τις τιμωρίες και σε άλλα μέρη του κόσμου. Κι όταν αυτό συμβαίνει στη χώρα που γέννησε το Ισλάμ, το μήνυμα εξαπλώνεται παντού.

Τα εγχειρίδια στα σαουδαραβικά σχολεία και τα πανεπιστήμια διδάσκουν αυτού του είδους το Ισλάμ. Το πανεπιστήμιο της Μεδίνα «στρατολογεί» σπουδαστές από όλη την υφήλιο και τους εκπαιδεύει ακριβώς σε αυτή την υποκριτική μορφή του σαλαφισμού. Κατόπιν, τους στέλνει σε μουσουλμανικές κοινότητες στα Βαλκάνια, στην Αφρική, στην Ινδονησία, στο Μπανγκλαντές και στην Αίγυπτο, όπου εργάζονται για να ξεριζώσουν την τοπική, αρμονική εκδοχή του Ισλάμ.

Θρησκευτικός φανατισμός είναι ακριβώς αυτό: η προσπάθεια να επιβάλλεις τη σαρία ως κρατικό νόμο. Αυτό κάνει η ISIS στο χαλιφάτο της. Κι αν δεν αντιπαρατεθούμε απέναντι σε αυτό το αντι-ισλαμικό και άκρως προβληματικό σχέδιο, κανένα άλλο σχέδιο που εκπονήθηκε από τον ΟΗΕ δεν θα μπορεί να διαλύσει τον ισλαμικό εξτρεμισμό και την τρομοκρατία.

Η Σαουδική Αραβία δημιούργησε ένα τέρας, το τέρας του σαλαφιστικού εξτρεμισμού. Δεν μπορεί πλέον να αναθέσει τη «δολοφονία» του τέρατος αυτού στα Ηνωμένα Έθνη. Πρέπει η ίδια η χώρα να βρει στο εσωτερικό της τις θεολογικές κι ιδεολογικές ρίζες αυτού του εξτρεμισμού, αρχής γενομένης από τη Μέκκα και τη Μεδίνα.

Μια μεταρρύθμιση στη χώρα όπου γεννήθηκε το Ισλάμ θα αποτελούσε ένα τεράστιο βήμα για να νικηθεί ο παγκόσμιος εξτρεμισμός.