Από την αρχή της κρίσης, όταν οι άλλοι στην ευρωζώνη τα είχαν χαμένα και πορεύονταν χωρίς πυξίδα, το Βερολίνο είχε αντιληφθεί τη σημασία των συνθηκών που θα καθόριζαν όχι μόνον το παρόν αλλά, κυρίως, το μέλλον της υποτίθεται “κοινής” Ευρώπης.
Ετσι, εν μέσω πλήρους κρίσης, η Γερμανία χωρίς την παραμικρή δυσκολία επέβαλε το Δημοσιονομικό Σύμφωνο και το νέο Σύμφωνο Σταθερότητας.
Τότε, οι χώρες εντός κρίσης δεν τόλμησαν να πουν κουβέντα, ενώ άλλες, όπως η Γαλλία, υποτίμησαν τη σημασία όσων ψήφιζαν προκειμένου να μην συγκρουστούν με το Βερολίνο.
Τώρα, Παρίσι και Ρώμη παρακαλούν τους γερμανούς να χαλαρώσουν τους όρους που διέπουν τη λειτουργεία του κοινού νομίσματος, καθώς στις ευρωεκλογές πιστοποιήθηκε ότι η υπέρ της γερμανίας λειτουργούσα σιδηρά νομισματική σταθερότητα φέρνει, σχεδόν για όλους τους άλλους, πρωτοφανή πολιτική αστάθεια.
Αλλά είναι πλέον αργά: το Βερολίνο αρνείται κάθε συζήτηση μεταβολών στις προδιαγραφές του “κοινού” νομίσματος.
Η θέση της Γερμανίας είναι “δεν φταίνε τα σύμφωνα, φταίει η εφαρμογή τους”. Και δεν αλλάζει.
Στην προχθεσινή σύνοδο κορυφής, ενώ οι γερμανοί είπαν ακριβώς αυτό, το “έντυσαν” και με την αποδοχή εκ μέρους τους μίας φράσης σύμφωνα με την οποία θα εξαντλήσουν όλα τα όρια που υπάρχουν σήμερα στα υφιστάμενα σύμφωνα.
Είναι εντυπωσιακό ότι μέσα από αυτό κάποιοι θέλησαν να καταλάβουν ότι κάτι μπορεί να αλλάξει, ενώ πιστοποιήθηκε εκ νέου το ακριβώς αντίθετο…
Ετσι, αμέσως μετά, ο υπουργός Οικονομικών του Βερολίνου Σόιμπλε ανέλαβε να ξεκαθαρίσει με συνέντευξή του ότι δεν αλλάζει απολύτως τίποτα. Δηλαδή, ότι το Βερολίνο δεν πρόκειται να κάνει βήμα πίσω.
Οι ηγέτες της Γαλλίας και της Ιταλίας, παρά το γεγονός ότι έλαβαν τη σχετική πρωτοβουλία και ηττήθηκαν κατά κράτος από τη γερμανική στάση, δεν έχουν “απαντήσει” ακόμα – και πιθανότατα δεν πρόκειται να απαντήσουν, καθώς δεν τολμούν, δυστυχώς να συγκρουστούν με το Βερολίνο.
Την ίδια ώρα, η Γερμανία έχει βρεθεί σε “πόλεμο” με το Λονδίνο για το άλλο ζήτημα, εκείνο της εκλογής Γιούνκερ, όπου επίσης έχει καταγράψει πλήρη νίκη.
Ομως, παρά το γεγονός ότι αυτό ήταν το θέμα που κυριάρχησε στην ενημέρωση από τη Σύνοδο, η ουσία βρίσκεται στο προηγούμενο, στο Σύμφωνο σταθερότητας, που έχει πλέον καταστεί ένα Σύμφωνο αστάθειας για την Ευρώπη, η οποία κάθε μέρα εκτροχιάζεται όλο και πιο πολύ…
Και έτσι, όπως έγινε και με τις ευρωεκλογές, αφού οι ηγέτες απέτυχαν ξανά να αντιμετωπίσουν τη γερμανιική ηγεμονία, θα έρθει και πάλι η ώρα που θα μιλήσουν οι λαοί…
