Ένα χαρακτηριστικό κι αυτής της εκλογικής αναμέτρησης, ήταν η εκλογή προσώπων, που ως μόνο χαρακτηριστικό τους, είναι η αναγνωρισιμότητά τους. Επειδή ήταν διάσημοι, τα κόμματα τους πλησίασαν και τους πρότειναν να είναι υποψήφιοι στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Κι όσους δεν τους πλησίασε κανένας αλλά είναι αναγνωρίσιμοι, κατέβηκαν από μόνοι τους.
«Σάρωσε» ο Ψινάκης στον Μαραθώνα. «Έσκισε» ο Γκλέτσος στην Στυλίδα και δηλώνει ήδη έτοιμος για πρωθυπουργός. «Διέπρεψε» ο Μπέος στον Βόλο. Πολύ περισσότεροι ηθοποιοί, καλλιτέχνες αθλητές και stars εκλέγονται ως δημοτικοί σύμβουλοι.
«Μα αυτή είναι η Ελλάδα;» αναρωτιούνται από προχθές, όσοι δεν μπορούν να χωνέψουν ακόμη ότι το Life Style, το θέατρο και το ποδόσφαιρο, έχει κυριαρχήσει και στην πολιτική.
Ναι. Σε ένα βαθμό αυτή είναι η Ελλάδα. Η Ελλάδα που χαζεύει σύσσωμη κάθε reality στην τηλεόραση και επιβραβεύει κάθε λογής «κουφέτα» και «πακέτα», ψηφίζει με τα ίδια κριτήρια κι όταν βρεθεί μπροστά στην κάλπη.
Αλλά ευτυχώς, μόνο ως ένα βαθμό. Διότι όλα αυτά τα «φρούτα» που μπαίνουν στην πολιτική, αποδεικνύονται αργά η γρήγορα, φρούτα εποχιακά.
Την πρώτη φορά οι celebrities, εκλέγονται πανηγυρικά. Άντε να εκλεγούν και μια δεύτερη φορά, αν δεν τους πάρουν χαμπάρι με την πρώτη. Μετά εξαφανίζονται, το ίδιο ξαφνικά, όσο ξαφνικά εμφανίστηκαν.
Την ίδια στιγμή που θριάμβευε ο κ. Ψινάκης και ο κ. Μπέος, αποτύγχαναν να εκλεγούν η κυρία Γκερέκου και η κυρία Καφαντάρη. Την ίδια τύχη είχαν παλαιότερα ηθοποιοί όπως η κυρία Νόρα Κατσέλη και η κυρία Ελένη Κούρκουλα, κι αθλητές όπως οι κ.κ. Παταβούκας και Ανατολάκης.
Κάποιοι έμειναν περισσότερο, διότι διέθεταν και κάτι παραπάνω από το επώνυμό τους. Οι άλλοι εξαφανίστηκαν. Έτσι συμβαίνει με όλων των ειδών τα πυροτεχνήματα. Γρήγορα τραβούν την προσοχή, αλλά και γρήγορα σβήνουν. Κανόνας!
