Μπορεί η ιστορία του Άκη Τσοχατζόπουλου να έφερε στην επιφάνεια μια εξωφρενική υπόθεση διαφθοράς, αλλά οι αποκαλύψεις του πρώην γραμματέα εξοπλισμών Αντώνη Κάντα, δείχνουν ότι τα κυκλώματα που απομυζούσαν μαύρο χρήμα από τις προμήθειες των ενόπλων δυνάμεων ήταν πολύ πιο εκτεταμένα από όσο μπορούσε να υποθέσει και ο πιο καχύποπτος. Γιατί ήταν περίπου κοινό μυστικό ότι πάνε μαζί εξοπλιστικά προγράμματα και κυκλώματα μίζας .

Ο τελευταίος χορός των αποκαλύψεων όμως αποδεικνύει ότι η κατάσταση ήταν πολύ χειρότερη από όσα λέγονταν φανερά ή κυκλοφορούσαν υπογείως. Όταν ο κ.Κάντας για να κρατάει όπως είπε ο ίδιος το στόμα του κλειστό, πήρε 15 εκατομμύρια, αντιλαμβάνεται κανείς το μέγεθος των ποσών που διακινήθηκαν.

Είναι πλέον αναμφισβήτητο ότι οι ιστορίες με τις μίζες από στρατιωτικές προμήθειες, αποτελούν μια μελανή κηλίδα για το πολιτικό σύστημα και ιδιαίτερα για τα κόμματα που άσκησαν εξουσία. Είναι μοναδική ευκαιρία, τώρα που άνοιξαν τα στόματα διάφορων εμπλεκομένων, να καθαρίσει οριστικά και αμετάκλητα ο κόπρος του Αυγείου. Όλοι όσοι είναι αναμεμιγμένοι, όλοι όσοι έβαλαν το χέρι τους στο μέλι, πρέπει να αποκαλυφθούν και να τιμωρηθούν.

Όσο ψηλά κι αν βρίσκονται, όποια ιδιότητα κι αν έχουν. Είτε πρόκειται για πολιτικούς, είτε για στελέχη των ενόπλων δυνάμεων, είτε για μεσάζοντες. Θα είναι μια ελάχιστη απόδοση δικαιοσύνης για τους πολίτες που υποφέρουν σήμερα και βλέπουν τα χρήματα του ελληνικού λαού να καταλήγουν στις θυρίδες και τις οφσόρ διαφόρων ασυνείδητων .

Το κεφάλαιο της μίζας πρέπει να κλείσει οριστικά και αμετάκλητα για τη χώρα μας. Η λεηλασία του δημόσιου χρήματος πρέπει να τελειώσει επιτέλους. Ελπίζουμε ότι η δικαστική έρευνα θα καταφέρει να φωτίσει πλήρως όλα αυτά τα σκοτεινά κυκλώματα και να εντοπίσει όλους όσους διασπάθισαν διά ίδιον όφελος δεκάδες εκατομμύρια.

Είναι όμως ευθύνη και υποχρέωση του πολιτικού συστήματος, να απαλλαγεί από το άγος της διαφθοράς, αποτρέποντας με κάθε δυνατό τρόπο την επανεμφάνιση τέτοιων φαινομένων. Είναι καιρός οι προμήθειες του δημοσίου και κυρίως αυτές που αφορούν εξοπλιστικά προγράματα,να σταματήσουν να καλύπτονται από μια αχλύ αδιαφάνειας εν ονόματι δήθεν του εθνικού συμφέροντος.

Είναι καιρός να καθιερωθούν και να εφαρμοστούν συνθήκες πλήρους διαφάνειας και ελέγχου, για να μπορεί να ξέρει και ο τελευταίος πολίτης που πηγαίνουν τα χρήματα του, αλλά και για να μπει φραγμός στον κάθε ασυνείδητο που είναι πρόθυμος για 30 αργύρια – και όχι μόνο….- να προδώσει την εμπιστοσύνη του λαού.