Οι αλήθειες της κρίσης

Οι συνέπειές της είναι βαριές και οι ανακατατάξεις που προκαλεί πρωτοφανείς.

Ο πολιτικός χρόνος υπήρξε εξαιρετικά πυκνός από το 2009 και εντεύθεν.

Βεβαιότητες μιας ζωής κλονίσθηκαν, ήθη και πρότυπα κατέρρευσαν, προστατευτικά και άλλα καθεστώτα που είχαν επικρατήσει επί δεκαετίες ξεθεμελιώθηκαν, κόμματα και δυνάμεις συρρικνώθηκαν και άλλες ανυψώθηκαν, αλλά και αρχές παλιές επιβεβαίωσαν την αντοχή τους στο χρόνο.

Η κρίση, χωρίς αμφιβολία, συγκλονίζει την Ελλάδα.

Ωστόσο, πέραν των βαρύτατων συνεπειών, επέδρασε καθοριστικά στην κοινωνική συμπεριφορά και στάση και βεβαίως προσέφερε την αφορμή επαναθεμελίωσης βασικών αρχών και κανόνων γύρω από την οικονομία και την πολιτική.

Αυτή την ώρα δεν υπάρχει πολίτης που να μην έχει αναγνωρίσει και επαναξιολογήσει την αξία και τη σημασία των οικογενειακών δεσμών.

Όπως επίσης δεν υπάρχει πολίτης που να μην επανεκτίμησε και να μην ένιωσε την ανάγκη εκδηλώσεων αλληλεγγύης.

Σήμερα ακόμη ουδείς αμφιβάλλει ότι τα υπερβολικά ελλείμματα επιφυλάσσουν δεινά και ότι ο ισοσκελισμός ενός προϋπολογισμού, νοικοκυριού ή κράτους συνιστά προϋπόθεση ομαλής πορείας, χωρίς την οποία επαπειλούνται προσωπικές και εθνικές καταστροφές.

Σήμερα επίσης ουδείς αμφιβάλλει ότι η υπερχρέωση είναι προβληματική και μη διατηρήσιμη κατάσταση.

Ακόμη σήμερα όλοι αποδέχονται ότι δεν μπορούμε να ξοδεύουμε περισσότερα από όσα παράγουμε. Τώρα επίσης όλοι αποδέχονται ότι δεν μπορούμε να συντηρούμε ένα υπερτροφικό κράτος.Ούτε να συντηρούμε αυτό το κράτος για να επιβιώνουν φαύλα κόμματα και ακόμη πιο φαύλες ηγεσίες.

Συγκροτούν τα παραπάνω νέες συνειδητοποιήσεις, αποτέλεσμα της κατανόησης των αιτίων που γέννησαν τη μεγάλη οικονομική κρίση.

Είναι οι αλήθειες – παλιές όσο και ο κόσμος – που είχαμε ξεχάσει και η κρίση ανέδειξε.

Αυτές τις παλιές – νέες αρχές κανείς στο μέλλον δεν θα μπορεί να αρνηθεί ή να υπερβεί, προκειμένου να εξουσιάσει παραπλανώντας τους πολίτες.

Και αν το επιχειρήσει οφείλει να γνωρίζει ότι θα υψωθεί απέναντί του ισχυρός αντίλογος από τους ίδιους τους πολίτες.