Κάμποσα χρόνια πριν, σε έναν άλλον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδας, ο Ντέμης Νικολαΐδης ως ποδοσφαιριστής της ΑΕΚ πετύχαινε γκολ χρησιμοποιώντας το χέρι του απέναντι στον Ιωνικό. Μόλις συνειδητοποίησε τι είχε κάνει, έσπευσε να ομολογήσει το αντικανονικό της πράξεώς του στον διαιτητή του αγώνα κ. Δούρο ο οποίος έχοντας ξεγελαστεί, έτρεξε προς τη σέντρα για να κατακυρώσει το τέρμα. Η αξιοπρέπεια του ποδοσφαιριστή και η αξιοπιστία του ίδιου του θεσμού διεσώθησαν.
Το βράδυ της 11ης Μαΐου 2013, ο ποδοσφαιριστής του Ολυμπιακού Γιάννης Μανιάτης, χρησιμοποίησε το χέρι του με σαφή πρόθεση να αποτρέψει γκολ του αντιπάλου, ευρισκόμενος πάνω στη γραμμή της ερυθρόλευκης εστίας. Ήταν πέναλτι και ξεκάθαρη αποβολή.
Ωστόσο ο εν λόγω αθλητής, εν ενεργεία διεθνής ποδοσφαιριστής θυμίζω, όχι απλώς δεν έδειξε διάθεση να ομολογήσει την πράξη του, τουναντίον έτρεξε επάνω στον διαιτητή Γιάχο και στον καριερίστα (όπως ο ίδιος αποκάλεσε τον εαυτό του!) βοηθό του Τριτσώνη για να ισχυριστεί ότι δεν έγινε ποτέ αυτό που όλος ο κόσμος είδε, επί της ουσίας ενθαρρύνοντας τους να μην απονείμουν δικαιοσύνη! Η παράβαση δεν καταλογίστηκε και εκείνος δεν αντίκρισε την κόκκινη κάρτα.
Κοινώς, ο διεθνής άσος Γιάννης Μανιάτης, ενήργησε με σκοπό (και συνέβαλε στο να) υπερισχύσει η ανομία. Μάλιστα την ώρα που υποδυόταν τον ανήξερο προκειμένου να πείσει ότι ουδέποτε έπραξε κάτι αντικανονικό, ήταν τόσο παραστατικός που φαντάζομαι ότι το είχε πιστέψει και ο ίδιος! Όχι, όχι, εκείνος δεν είχε χρησιμοποιήσει ποτέ το χέρι του, (όλοι) εμείς είμαστε απλά εμπαθείς…
Δεν τίθεται θέμα ομάδων ή εμβλημάτων, αλλά έλλειψης σεβασμού προς το ίδιο το ποδόσφαιρο και τους συναδέλφους του. Ουδείς μπορεί να έχει την απαίτηση από έναν ποδοσφαιριστή να υποδείξει ένα διαιτητικό λάθος όταν τον αφορά, αν ήταν έτσι δεν θα υπήρχε λόγος να χρησιμοποιούνται οι ρέφερι και οι βοηθοί τους. Το να ενισχύει όμως με τις πράξεις και τα λόγια του την αλλοίωση ενός αποτελέσματος, δεν του δίνει δα και το βραβείο του «ευ αγωνίζεσθαι».
Ο Ερνεστ Χεμινγγουέι έλεγε ότι «ο αθλητισμός διδάσκει έντιμα να νικάς και με αξιοπρέπεια να χάνεις». Στην προκειμένη περίπτωση συνέβη το ακριβώς ανάποδο…