Υστερα από πέντε χρόνια ύφεσης και παρά τη μεγάλη για όλους, δραματική για τους ανέργους, συρρίκνωση των εισοδημάτων, η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται ψηλά στον κόσμο, στις πρώτες 40 χώρες με δείκτη το εθνικό εισόδημα.
Με ετήσιο κατά κεφαλήν ΑΕΠ κοντά στις 26.000 δολάρια, είναι στην ίδια ζώνη με τη Νέα Ζηλανδία, την Ιταλία, την Ισπανία, το Ισραήλ και την Κύπρο. Κι αν δεν είχε μεσολαβήσει η κρίση θα μπορούσε να έχει πλησιάσει τη Γαλλία ή την Ιαπωνία (!).
Η χώρα μας, που έφθασε στο σημείο να μην μπορεί να αποπληρώσει τα χρέη του κράτους, θα μπορούσε ακόμη και σήμερα να θεωρηθεί «πλούσια», αφού κατόρθωσε να παραμείνει ψηλά στην παγκόσμια κατάταξη. Και να ελπίζει ότι με τη βοήθεια της Ευρώπης θα ανακάμψει.
Αλίμονο όμως, ο μέσος όρος κρύβει την αλήθεια. Είναι διαφορετική η θέση των εργαζομένων και άλλη των ανέργων. Είναι διαφορετική η θέση των νοικοκυριών με δικό τους σπίτι κι εκείνη την ενοικιαστών. Είναι διαφορετική η θέση αυτών που η κρίση τούς βρήκε ανυποψίαστους.
Για την Ιστορία όμως, όλοι εξετάζουν το «φαινόμενο Ελλάδα», πώς οι Ελληνες της ευρωζώνης έφθασαν στη χρεοκοπία. Το ΔΝΤ αποτύπωσε με ονόματα και αριθμούς την πορεία μιας ολόκληρης γενιάς.
Τα στοιχεία ξεκινούν από το 1980 και προσφέρονται για συγκρίσεις, δεδομένου ότι τα 8.509 δολάρια, που ήταν το κατά κεφαλήν ΑΕΠ, υπολογίζονται σε μονάδες αγοραστικής δύναμης. Δεν πρόκειται δηλαδή για «δολάρια εποχής», με μεγαλύτερη «αξία» από τη σημερινή.
Ας δούμε λοιπόν την εξέλιξη…
Η κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου (1981-1989) παρέλαβε το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στα 9.082 δολάρια και το παρέδωσε στα 12.672 δολάρια. Το ανέβασε δηλαδή κατά 46% σε μία οκταετία.

Η κυβέρνηση του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη (1990-1993) παρέλαβε το κατά κεφαλήν ΑΕΠ στα 13.075 δολάρια και το παρέδωσε στα 14.047 δολάρια. Το ανέβασε κατά 7,4% σε μία τριετία.

Στη συνέχεια (και αφού μεσολάβησε η συγκυβέρνηση υπό τον Τζαννή Τζαννετάκη και η οικουμενική του Ξενοφώντα Ζολώτα) η κυβέρνηση Ανδρέα Παπανδρέου την τριετία 1993-1996 παρέλαβε το ΑΕΠ στα 14.047 δολάρια και το παρέδωσε στον Κώστα Σημίτη στα 15.488 δολάρια, ανεβασμένο κατά 10,6%.
Οι ημέρες της ευημερίας ακολούθησαν…
Ο Κώστας Σημίτης παρέλαβε το ΑΕΠ στα 15.488 δολάρια και το παρέδωσε στον Κώστα Καραμανλή το 2004 στα 24.059 δολάρια, αυξημένο δηλαδή κατά 55% ή 8.570 δολάρια (!).
Στη συνέχεια ο Κώστας Καραμανλής παρέδωσε το 2009 στον Γιώργο Παπανδρέου το ΑΕΠ στα 29.570 δολάρια, αφού είχε φθάσει στο ανώτατο επίπεδο των 29.978 μονάδων το 2008, προτού ξεσπάσει η παγκόσμια κρίση.
Σε αυτόν τον κύκλο κανείς δεν πρέπει να ξεχνά ότι η έκρηξη της αγοραστικής δύναμης εν πολλοίς στηρίχθηκε στον φθηνό δανεισμό, που ήταν η φωτεινή όψη του ευρώ σε σχέση με την εποχή της δραχμής.Απλά τώρα ήρθε η ώρα όλοι να πληρώσουμε τα δανεικά της ευημερίας.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ