Σιγά τώρα που θα ιδρώσει το αυτί του συστήματος επειδή μερικές δεκάδες χιλιάδες διαδηλώνουν στις πόλεις. Σιγά που θα κλονιστούν τα αφεντικά επειδή η ΓΣΕΕ και οι συνδικαλιστές κατέβασαν για ένα 24ωρο τα ρολά. Και σιγά που θα ραγίσει η καρδιά τους με τις αυτοκτονίες χρεοκοπημένων και τις λιποθυμίες, λόγω ασιτίας, μικρών μαθητών.
Οποίος πιστεύει ότι τα στελέχη και οι παραφυάδες του συστήματος θα συγκινηθούν από την αφαγία του φτωχού και θα τρομοκρατηθούν από τις πορείες των εργατοπατέρων πλανάται πλάνη διαστάσεων king Size.
Τέτoιες μορφές απεργιακών κινητοποιήσεων μοιάζουν με θεατρικές παραστάσεις και με επικοινωνιακά τρικ. Σα να μας κλείνουν το μάτι. Ότι τάχα μου ο εργαζόμενος λαός πρόκειται συντόμως να εξεγερθεί και να τα αλλάξει όλα εντελώς. Οφθαλμαπάτη.
Πρώτα απ’ όλα ο μεγάλος χαμένος είναι ο απεργός. Αυτός το εφαλτήριο των αρχισυνδικαλιστών που παριστάνουν τους τσάμπα επαναστάτες. Αυτός χάνει το μεροκάματό του. Αυτός κινδυνεύει να χάσει ακόμα και την δουλειά του. Επομένως ο μεγάλος κερδισμένος είναι κάθε εργατοπατέρας. Είδες, σου λέει. Η απεργία είναι διαμαρτυρία. Για την μαζική «δολοφονία» όλων των εργασιακών κατακτήσεων
Κερδισμένο και το σύστημα. Γιατί οι 24ωρες μαζικές απεργίας, αποσυμπιέζουν και εκτονώνουν τον λαϊκό θυμό. Και κοντά σ’ αυτά λειτουργούν ως άλλοθι ενός διάτρητου και τάχα μου δημοκρατικού καθεστώτος. Να κατεβείτε, σου λένε.
Είναι αναφαίρετο δημοκρατικό σας δικαίωμα. Όμως ειρηνικά. Όμως οργανωμένα, πειθαρχημένα και πολιτισμένα.
Πόσο ειρηνικά και πολιτισμένα; Όπως ας πούμε ειρηνικά και σιωπηλά ο Ακης και η παρέα του καταβρόχθισαν ένα σκασμό λεφτά;
Πόσο ειρηνικά και πολιτισμένα; Όπως ο Παπακωνσταντίνου και ο Βενιζέλος τοποθέτησαν εντελώς αθόρυβα και σιωπηλά το φλασάκι της Λαγκάρντ με τα ονόματα δύο χιλιάδων φοροφυγάδων στο προσωπικό τους γραφείο;
Πόσο ειρηνικά και πολιτισμένα; Όπως ο Κωστάκης ο Καραμανλής που μόλις αντιλήφθηκε την επερχόμενη τραγωδία την έκανε με μικρά πηδηματάκια, πολιτισμένα και σιωπηλώς;
Πόσο ειρηνικά και πολιτισμένα; Όπως οι εκατοντάδες χιλιάδες φοροφυγάδες που στα μουλωχτά κι αυτοί, ύστερα από συναλλαγή με την εφορία την καλή, στήνουν τρελό πανηγύρι σε βάρος των υποζυγίων που θέλουν δεν θέλουν πληρώνουν τους φόρους τους;
Και πόσο ειρηνικά και πολιτισμένα; Όπως όλοι αυτοί οι πολιτικοί που επί τριάντα και πλέον χρόνια, με τα έργα τους, τα φαγοπότια τους, την ανικανότητά τους, την εκλογική τους πελατεία και τις μίζες τους, κλότσαγαν το πτώμα της χώρας προς τον τάφο;
Αλλά και πόσο ειρηνικά και πολιτισμένα; Όπως εντελώς αθόρυβα στα παρασκήνια, κάνει την δουλειά του το κρατικοδίαιτο σύστημα;
Μα είναι απλό. Όσο πιο μεγάλο είναι το έγκλημα τόσο περισσότερο πνίγεται και χάνονται τα ίχνη του στο παρασκήνιο, την σιωπή, την αδιαφάνεια και την ειρηνική συναλλαγή. Έγκλημα και «πολιτισμένες διαδικασίες» πάνε μαζί.
Αντιθέτως. Όσο πιο μαχητική και μαζική θα είναι μια υποτιθέμενη κάθοδος των «μυρίων» τόσο πιο εκκωφαντική η λαϊκή αλλαγή. Να είσαι σίγουρος αγαπητέ μου. Έτσι και ο φτωχός λαός εξεγερθεί και σαν ποτάμι ξεχυθεί, ο θόρυβος που θα κάνει θα ξεπεράσει σε ντεσιμπέλ όλες τις μουσικές συναυλίες από συστάσεως Πανκ, Ραπ και Ροκ. Μαζί!
Μην ξεχνάτε. Διαχρονικά έχει αποδειχθεί. Η «βαρβαρότητα» των Λαών, των μεγάλων ιστορικών στιγμών, αναβάθμισε σε ανώτερο επίπεδο και τον Άνθρωπο και τον Πολιτισμό!
