Μπαταχτσήδες!

Προσέξτε. Οχι να μειωθεί ή να αναδιαρθρωθεί. Να διαγραφεί, μια κι έξω.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η λύση από οικονομικής άποψης είναι απολύτως ορθή. Οταν διαγράφεται το χρέος, δεν χρωστάς πια. Κι αφού δεν χρωστάς, δεν πληρώνεις.

Ετσι, η Ελλάδα δεν θα δίνει λεφτά στην αποπληρωμή του χρέους, άρα θα της μένουν λεφτά για να επιχορηγεί τους πρώην ΠαΣοΚ και νυν ΣΥΡΙΖΑ συνδικαλιστές του ευρύτερου δημόσιου τομέα.

Είναι προφανές ότι η λύση που προτείνει ο πρόεδρος αποτελεί τομή στην πολιτική σκέψη του ΣΥΡΙΖΑ.

Διότι, αν δεν απατώμαι, ο ΣΥΡΙΖΑ ισχυριζόταν στην αρχή ότι δεν υπάρχει χρέος, άρα δεν μπορούμε να πληρώνουμε ένα χρέος που δεν υπάρχει.

Μετά προχώρησε στη σύσταση Επιτροπής Λογιστικού Ελέγχου του Χρέους διότι θεωρούσε ότι υπάρχει «καλό» και «κακό» χρέος –αλήθεια, άραγε πότε θα ολοκληρώσει η επιτροπή τις εργασίες της, να μάθουμε επιτέλους τι χρωστάμε;

Υστερα ζήτησε μορατόριουμ στο χρέος, πράγμα που σημαίνει ότι παραδεχόταν πως υπάρχει χρέος και ζητούσε απλώς να διευκολυνθούμε στην αποπληρωμή του.

Τώρα προχωράει ένα βήμα παραπέρα: προτείνει (σε ποιους άραγε;) τη διαγραφή του χρέους. Και καλή καρδιά!

Είναι μια απολύτως ρεαλιστική πρόταση, την οποία (υποθέτω) θα υποδεχθούν με ανακούφιση η τρόικα και το Eurogroup, αφού μάλλον δεν την είχαν σκεφτεί ως τώρα.

Ακόμη κι έτσι όμως, σε όλους εμάς που χάρη στον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ είδαμε το φως το αληθινό και βρήκαμε τη μαγική λύση, μένουν δύο απορίες.

Πρώτον, τι είδους κίνημα είμαστε; Διότι εγώ γνώριζα ότι έως προσφάτως ήμασταν «κίνημα τζαμπατζήδων», αφού «δεν πληρώναμε, δεν πληρώναμε».

Τώρα βλέπω ότι γινόμαστε και «κίνημα μπαταχτσήδων», αφού «δεν θα χρωστάμε, δεν θα χρωστάμε».

Και αναρωτιέμαι: Θα είμαστε ταυτοχρόνως και τζαμπατζήδες και μπαταχτσήδες για λόγους εκλογικής πολυσυλλεκτικότητας, ή μήπως θα πρέπει να επιλέξουμε ένα από τα δύο για λόγους πολιτικής καθαρότητας;

Δεύτερον, γιατί μόνο να διαγράψουμε το χρέος; Πιστεύω ότι δεν αρκεί.

Και ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να ζητήσει όχι μόνο να το διαγράψουν αλλά να μας στείλουν και καμιά εκατοστή δισ. να κάνουμε τη δουλειά μας.

Δωρεάν, βεβαίως… Για να έχουμε κάτι να διαγράψουμε την επόμενη φορά.

Και πού είσαι, πρόεδρε… Να μην καθυστερήσουν τα λεφτά, διότι έχω και κάτι υποχρεώσεις στο τέλος του μήνα!..