Ο ελληνικός λαός βυθίζεται στη φτώχεια και η ελληνική πολιτική στον βούρκο των ανομημάτων της.
Οι καθημερινές εικόνες στους δρόμους των μεγάλων πόλεων σοκάρουν.
Μεσήλικες και γέροντες αναζητούν τροφή στα σκουπίδια, νέοι παραλύουν από την ανεργία και τη στασιμότητα και ο χειμώνας που έρχεται θα φέρει σε δυσχερέστερη θέση ακόμη περισσότερους συμπολίτες μας.
Η οικονομική κρίση δεν λέει να κοπάσει, τα μέτρα που συμφώνησαν με κόπο οι τρεις αρχηγοί παρ’ ότι σκληρά, τελούν υπό την αίρεση των τροϊκανών, οι οποίοι επιμένουν δογματικά σε οριζόντια μέτρα μην λαμβάνοντας υπ’ όψιν όσα απειλούν την Ελληνική Δημοκρατία.
Δεν είναι απίθανο τις επόμενες μέρες να ζήσουμε για ακόμη μια φορά μια δραματική και εξουθενωτική για το ήδη τραυματισμένο πολιτικό σύστημα διαπραγμάτευση.
Και όλα αυτά σε χρόνο κατά τον οποίο το πολιτικό σύστημα ξεγυμνώνεται στην κυριολεξία.
Σκάνδαλα, σκανδαλολογία και φήμες επί φημών καταδιώκουν πρόσωπα και κόμματα. Τα συμφέροντα πιέζονται και γίνονται απαιτητικότερα, οι πολιτικοί δεν μπορούν να κάνουν τα χατίρια πια γιατί το ταμείο το κρατά η τρόικα και έτσι οι συγκρούσεις γίνονται εντονότερες, οξύτερες, το μέτρο χάνεται, ενδοιασμοί και επιφυλάξεις αίρονται, τα στόματα ανοίγουν και εκτοξεύονται τα μύρια όσα. Και το αποτέλεσμα είναι θλιβερό, αγοραίο και απαξιωτικό για όλους.
Καίγονται και θα καούν πολλοί αυτή την εποχή. Και ποιος νοιάζεται – θα πείτε – για όλους αυτούς που πρόδωσαν την εμπιστοσύνη του λαού και των πολλών ανθρώπων. Κανείς είναι η απάντηση. Αρκεί μαζί με αυτούς να μην καεί και η χώρα ολάκερη.
Και επειδή όλα είναι πιθανά σε αυτό το μακρύ ταξίδι στο σκοτεινό τούνελ της κρίσης χρειάζεται τώρα ανάληψη πολιτικών πρωτοβουλιών.
Το πολιτικό σύστημα οφείλει να βρει το ταχύτερο τρόπους αυτοκάθαρσης και αναβάπτισης.
Αλλιώς η λατινοαμερικανοποίηση θα επέλθει με ή χωρίς χρεοκοπία.
