Το… κορόιδο!

Να δείτε πώς τα φέρνει η ζωή. Οι εκλογές της 6ης Μαΐου κρίθηκαν στη βεβαιότητα των ψηφοφόρων πως ό,τι κι αν ψηφίσουν θα έχουν την επομένη μια κυβέρνηση ΝΔ – ΠαΣοΚ.

Αρα, στην πεποίθηση ότι μπορούν να ψηφίσουν εκ του ασφαλούς ό,τι γουστάρουν…

Ολα δείχνουν ότι οι σημερινές εκλογές θα κριθούν στο ακριβώς αντίθετο πεδίο. Στην αβεβαιότητα των ψηφοφόρων για την κυβέρνηση που θα προκύψει και στην αμφιβολία τους για το τι ακριβώς θα κάνει αυτή η κυβέρνηση.

Εσφιξαν τα γάλατα, που λέει κι ένας φίλος μου…

Ακριβώς λοιπόν όπως στις 6 Μαΐου επωφελήθηκαν όσοι μπόρεσαν να διαπραγματευθούν καλύτερα μια τζάμπα ψήφο, το πιθανότερο είναι ότι σήμερα θα βγουν κερδισμένοι εκείνοι που έχουν απαντήσει πειστικότερα στην ανησυχία των ανθρώπων για το αύριο του τόπου – και το δικό τους… Ανεξαρτήτως αποτελέσματος πάντως, οι σημερινές εκλογές είναι εκείνες που θα επηρεάσουν την καθημερινή ζωή των ανθρώπων περισσότερο απ’ οποιαδήποτε άλλη εκλογική διαδικασία μετά το 1974.

Διότι, κακά τα ψέματα, σε καμία άλλη ψηφοφορία δεν ζητήθηκε από τον ελληνικό λαό να κάνει επιλογή κοινωνίας. Σήμερα αυτό ακριβώς καλείται να πράξει.

Εσφιξαν τα γάλατα, λοιπόν.

Η κατάρρευση του παραδοσιακού κομματικού συστήματος ήταν προφανώς αναμενόμενη – τουλάχιστον από τον γράφοντα, και μάρτυρές του οι τακτικοί αναγνώστες αυτής της σελίδας…

Ελεγα πάντοτε ότι δεν είναι δυνατόν να καταρρεύσει μια χώρα, να διαλυθεί μια οικονομία, να αποσυντεθεί μια κοινωνία αλλά το πολιτικό σύστημα να παραμείνει ίδιο κι απαράλλαχτο να συνεχίσει το θεάρεστο έργο του.

Το πρόβλημα όμως δεν είναι ότι κατέρρευσαν οι παλιοί – καλά να πάθουν!

Το πρόβλημα είναι η ανεπάρκεια και η ασυναρτησία εκείνων που επιθυμούν να τους αντικαταστήσουν. Κακά τα ψέματα, το θέαμα του ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου ήταν περισσότερο απογοητευτικό απ’ ό,τι ανησυχητικό.

Και την ίδια στιγμή, δυστυχώς, έσφιγγαν τα γάλατα.

Πολύ φοβούμαι λοιπόν ότι η χώρα δεν έχει σήμερα την πολυτέλεια ούτε να δοκιμάσει ούτε να διακινδυνεύσει, ακόμη λιγότερο να μπλοφάρει. Προσωπικά, δεν έχω τίποτε εναντίον των τζογαδόρων, αρκεί να τζογάρουν τα δικά τους λεφτά – όχι τα δικά μου!

Διότι ακόμη και οι τζογαδόροι που προτίθενται να καταγγείλουν το μνημόνιο προτού το διαπραγματευτούν, θα έπρεπε να γνωρίζουν μια παλιά συμβουλή της πράσινης τσόχας: