Από τη Βέροια

Στον σκοτεινό ή ημιφωτισμένο κόσμο των δημόσιων και δημοτικών βιβλιοθηκών υπήρχε πάντα, τα τελευταία χρόνια, μια φωτεινή εξαίρεση: η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας. Ψηφιακές εμπειρίες, δυναμικό παιδικό τμήμα, ειδικά και προσωποποιημένα μενού βιβλίων για τους αναγνώστες, εργαστήριο καινοτομίας και δημιουργικότητας, δανειστικές υπηρεσίες, σύνδεση με ευρωπαϊκά προγράμματα, διεθνείς συνέργειες, εξωστρέφεια, μα κυρίως στενές και δυναμικές σχέσεις με την τοπική κοινωνία. Ισως είναι η μοναδική βιβλιοθήκη που έχει ως μέλη της όλους τους κατοίκους της πόλης – γιατί ο κάθε κάτοικος μπορεί να βρει κάτι σε αυτήν – ενώ εξυπηρετεί τον ευρύτερο πληθυσμό του Νομού Ημαθίας, γύρω στους 70.000 ανθρώπους. Και ύστερα ήρθε το βραβείο «Acces to Learning» («Πρόσβαση στη Μάθηση») του Ιδρύματος Bill & Melinda Gates, 1 εκατ. δολάρια για τη Βιβλιοθήκη, αλλά κυρίως η διεθνής αναγνώριση και η ένταξη ενός ελληνικού ιδρύματος σε ένα παγκόσμιο δίκτυο ιδρυμάτων μάθησης και καινοτομίας. Σήμερα, σε μια πόλη που πλήττεται από την ανεργία και τη βαθιά ύφεση, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη Βέροιας έχει και έναν άλλο ρόλο, παρηγορητικό: λειτουργεί σαν καταφύγιο μιας κοινωνίας.

Στο κέντρο αυτού του θαύματος, που συμβαίνει στον ευρύτερο χώρο του δημόσιου τομέα, πράγμα που έχει τη σημασία του, υπάρχει ένας άνθρωπος: ο Γιάννης Τροχόπουλος. Γέννημα θρέμμα της Βέροιας, διευθυντής της Βιβλιοθήκης από το 1990, έβαλε το ίδρυμα στην ψηφιακή εποχή και κυρίως το έκανε αναγκαίο για τους κατοίκους της πόλης. Είναι παράδειγμα δημιουργικότητας και σκληρά εργαζόμενου ανθρώπου στον χώρο του Δημοσίου. Το 2011 ο Τροχόπουλος δημιούργησε το πρόγραμμα Future Library, με τη χρηματοδότηση του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος, για την ακτινογράφηση των δημόσιων και δημοτικών βιβλιοθηκών και την υλοποίηση δράσεων. Και τώρα αναλαμβάνει τη διεύθυνση του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος, που κατασκευάζει στο Δέλτα του Φαλήρου την Εθνική Βιβλιοθήκη, την Εθνική Λυρική Σκηνή και το μεγάλο πάρκο. Ο Τροχόπουλος αφήνει τη Βέροια και η είδηση της τοποθέτησής του ως επικεφαλής στο μεγαλύτερο κέντρο πολιτισμού της χώρας μας βεβαιώνει ότι η δημιουργικότητα, η έμπνευση και η συνέπεια μπορεί να επιβιώσουν και στη χώρα μας – και μάλιστα σε εποχή γενικευμένου χάους. Είναι ένα μήνυμα ελπίδας.