Η Κίνα προετοιμάζεται για ενδεχόμενο «Grexit»

Παρά τις συνεχείς διαβεβαιώσεις των ηγετών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, έπειτα από περισσότερα από δύο χρόνια, ακόμη δεν φαίνεται φως στην άκρη του τούνελ της ευρωπαϊκής κρίσης χρέους. Πρόσφατα, ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο, αναφερόμενος σε μία πιθανή έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη, είπε στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ότι δεν υπάρχει «Σχέδιο Β».

Η δήλωση του Μπαρόζο υποτίθεται ότι ήταν καθησυχαστική. Αλλά έπειτα από τόσες απογοητεύσεις, η Κίνα δεν μπορεί να στηριχθεί στις διαβεβαιώσεις των ευρωπαίων πολιτικών, τις οποίες ακόμη και οι ίδιοι γνωρίζουν ότι δεν μπορούν να εξαργυρώσουν. Η Κίνα πρέπει να έχει το δικό της «Σχέδιο Β» σε περίπτωση που η Ελλάδα εγκαταλείψει την ευρωζώνη.

Πράγματι, είναι πολύ πιθανό ότι η Ελλάδα θα υπαναχωρήσει στις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη διάσωσή της. Αν αυτό συμβεί, η Τρόικα (η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) θα διακόψει την παροχή οικονομικής υποστήριξης και η έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα είναι αναπόφευκτη. Σε αυτή την περίπτωση, η Κίνα πρέπει να είναι προετοιμασμένη για μία επακόλουθη παγκόσμια οικονομική αναταραχή και τις μακροπρόθεσμες συνέπειές της.

Πρώτον, οι κινέζοι αξιωματούχοι δεν θα πρέπει να έχουν την ψευδαίσθηση ότι η χώρα είναι άτρωτη στη διάχυση των αρνητικών χρηματοοικονομικών συμβάντων. Μία «Grexit» θα χτυπήσει τις τράπεζες που διαθέτουν ομόλογα της ευρωπαϊκής περιφέρειας. Το κρουστικό κύμα της απομόχλευσης θα εξαπλωθεί με τη σειρά του στις αναδυόμενες αγορές, όπως η Κίνα. Αν και η έκθεση των κινεζικών τραπεζών και χρηματοπιστωτικών θεσμών στον ευρωπαϊκό δημόσιο και τραπεζικό τομέα είναι αμελητέα, μετά την «Grexit» η φυγή κεφαλαίου από τις επικίνδυνες αγορές θα μπορούσε να συγκριθεί ή και να ξεπεράσει εκείνη που ακολούθησε την κατάρρευση της Lehman Brothers τον Σεπτέμβριο του 2008.

Η Κίνα δεν θα πρέπει να εξετάζει τώρα την απελευθέρωση της κίνησης κεφαλαίων. Αντίθετα, η Λαϊκή Τράπεζα της Κίνας και άλλες σχετικές Αρχές θα πρέπει να εξετάσουν τον έλεγχο του κεφαλαίου και να προνοήσουν για την παροχή έκτακτης ρευστότητας. Αυτά τα μέτρα δεν διαφέρουν από εκείνα που θα πάρει η Ευρώπη αν η Ελλάδα αποχωρήσει από το ευρώ. Ιδανικά, η Κίνα θα μπορούσε να συνεργαστεί με τους διεθνείς εταίρους της για αυτό το ενδεχόμενο στο G20. Οι υποδομές για τέτοιου είδους συνεργασία έχουν αναπτυχθεί από το 2008.

Επιπλέον η Κίνα θα πρέπει να διαθέτει ένα μεσοπρόθεσμο σχέδιο προκειμένου να αντιμετωπίσει τον οικονομικό απόηχο της Grexit. Αν η διάχυση είναι περιορισμένη, με μοναδικό θύμα την Ελλάδα, οι επιπτώσεις στην ευρωζώνη θα είναι μεγάλες αλλά όχι καταστροφικές. Σε κάθε περίπτωση, η ΕΕ είναι ο σημαντικότερος εμπορικός εταίρος της Κίνας και το Πεκίνο θα πρέπει να είναι προετοιμασμένο για μεγάλες απώλειες στον τομέα των εξαγωγών. Τέλος, η Κίνα θα πρέπει να είναι έτοιμη να προσφέρει χείρα βοηθείας.

Για να διασφαλιστεί ότι μετά την Grexit η ευρωζώνη δεν θα αντιμετωπίσει κίνδυνο, η Κίνα θα πρέπει να συνεργαστεί με τους διεθνείς εταίρους της προκειμένου να δημιουργηθεί ένα αξιόπιστο τείχος προστασίας, μέσω του ΔΝΤ. Ωστόσο, η ευρωζώνη και κυρίως η Γερμανία, θα πρέπει να αναγνωρίσουν τους βασικούς λόγους εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ και να δεσμευθούν ότι θα προχωρήσουν σε μία δημοσιονομική ένωση, αναγνωρίζοντας παράλληλα ότι η προσέγγιση της αυστηρής λιτότητας στα μέλη που κινδυνεύουν είναι αδιέξοδη. Μία πιθανή Grexit συνιστά μία εντελώς νέα πρόκληση για την Κίνα για τους επόμενους μήνες και η χώρα θα πρέπει να αποφύγει τον εφησυχασμό όσον αφορά τη δική της έκθεση. Ένα σχέδιο μάχης για το παρόν και το μέλλον χρειάζεται τώρα.