Στην πολιτική οι ακροβασίες είναι αλήθεια συνηθισμένες. Είναι η φύση της πολιτικής που τις επιτρέπει και ίσως τις ενθαρρύνει. Αλλωστε χωρίς ρίσκο κανείς δεν πήγε μπροστά. Ωστόσο έχουν και οι ακροβασίες όρια. Χωρίς αρχές, τείνουν προς τον τυχοδιωκτισμό.

Οπως συμβαίνει τελευταίως με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έκανε την γκέλα με την πρόταση- πρόσκληση προς τον Καμμένο και θέλει να βγει κι από πάνω. Μετά του φταίει η διαπλοκή και ο κακός καιρός. Αλλά δεν είναι η μόνη ακροβασία που επιχείρησε τις τελευταίες ημέρες. Η επιχειρηθείσα επί σκοπώ παραποίηση των εννοιών της «εντολής σχηματισμού κυβέρνησης» με την «διερευνητική εντολή» είναι πιο επικίνδυνη.

Τι θέλει να πει δηλαδή ο ποιητής; Οτι θα λάβει τη διερευνητική εντολή και χωρίς να έχει δεδηλωμένη υποστήριξη 151 βουλευτών θα απαιτήσει από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να του δώσει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης ώστε να πάει στη Βουλή να τη διεκδικήσει, αφού προηγουμένως ζητήσει από το λαό να κατέβει στο Σύνταγμα προκειμένου να ασκήσει την δέουσα πίεση; Αν ερμηνεύουμε σωστά τον ποιητή, τότε η ακροβασία ξεπερνά και τον συνήθη ανέμελο τυχοδιωκτισμό και τείνει προς την συνταγματική εκτροπή.

Δυστυχώς δεν τα ζυγίζει καλά τα λόγια του ο κ. Τσίπρας. Είναι πιθανώς ο ενθουσιασμός της νιότης που τον παρασέρνει. Οφείλει ωστόσο να γνωρίζει ότι με το Σύνταγμα δεν παίζουμε.