Τρεις υπάλληλοι καριέρας, οι δύο Τραπεζών- ΔΝΤ και ΕΚΤ- ένας από τις υπηρεσίες της Ευρωζώνης, με ή χωρίς εντολές των ανωτέρων τους, σε καθημερινή βάση: εκβιάζουν και βιάζουν, μια χώρα με Δημοκρατία, Σύνταγμα, Κοινοβούλιο, Κυβέρνηση και κανείς δεν βρέθηκε να τους στείλει, από εκεί που ήρθαν. Μιλάνε για μεταρρυθμίσεις και δεν έχουν ιδέα τι η μεταρρύθμιση σημαίνει. Δεν έχουν ιδέα πως οργώνεται ένα χωράφι, πως λειτουργεί ένας τόρνος, πως όλα τα παιδιά πάνε στο σχολείο, πως στήνεται μια μονάδα παραγωγής και πότε κατεδαφίζεται, πως βεβαιώνεται ο φόρος και πως εισπράττεται. Οι μεγαλύτεροι φοροφυγάδες στις δικές τους χώρες ανατράφηκαν, έκλεψαν, δεν διώχτηκαν για το έγκλημα της φοροδιαφυγής, πιάστηκαν με άλλη αιτία, για να αποκατασταθεί η τιμή των φοροεισπρακτικών μηχανισμών. Στις δικές τους χώρες, ανατράφηκε και γιγαντώθηκε η διαφθορά για να πάρουν τις δουλειές, όχι στη δική μας χώρα μόνο.
Μεταρρύθμιση σημαίνει: καινοτόμες πρωτοβουλίες για τη βελτίωση της ποιότητας ζωής των νοικοκυριών, συμβολή στις επιστήμες. Οι αναπτυξιακές πρωτοβουλίες λειτουργούν, παράλληλα με την τεχνολογία και τις ανάγκες των κοινωνιών. Δεν είναι η πρακτική της μεταρρύθμισης, να κόψεις τον μισθό του εργάτη, αν δεν φροντίσεις πρώτα να οργανώσεις την παραγωγή για την οποία αμείβεται και πρέπει να παράγει προϊόντα ποιότητας/κόστους διάθεσης. Να αποκτήσεις εμπορικό σήμα με διεθνή φήμη, να διευρύνεις το μέγεθος της αγοράς, για να μπορέσεις να πουλήσεις περισσότερα, αγαθά και υπηρεσίες.
Ο ανταγωνισμός υπάρχει όταν έχεις ποιότητα αγαθών και υπηρεσιών, κόστος παραγωγής, μπορείς να μπεις ανάμεσα σε αυτούς που προσφέρουν και αυτούς που ζητούν, αυτό που εσύ προσφέρεις. Όσο μεγαλώνεις την αγορά τοποθέτησης των αγαθών και υπηρεσιών που παράγεις, τόσο πιο φθηνή γίνεται η τιμή προσφοράς (economies of scale). Δεν μπορείς να κατεδαφίζεις, διαλύεις έναν μηχανισμό που παράγει και τον θέλεις παραγωγικό ή παραγωγικότερο, απογοητεύοντας αυτούς που θέλεις να σου δώσουν το προϊόν. Δεν τους στέλνεις στο ταμείο ανεργίας και μετά στα αδιέξοδα της ζωής, ψάχνεις τις ικανότητες του κάθε ενός, τους επιλέγεις με προσοχή, έχεις να κάνεις με ανθρώπους, όχι μηχανή της οποίας αλλάζεις ανταλλακτικά. Κρατάς ρέγουλα, ακόμα και ο Θεός χρειάστηκε το χρόνο του, η τρόικα, από την πρώτη στιγμή λέξη καλή δεν είπε, μόνο εκβιάζει.
Μιλάνε στην Ευρωζώνη για οικονομική βοήθεια που δόθηκε στη χώρα μας και δεν κοκκινίζουν. Υποχρέωσαν τους δικούς μας, ανίδεους και αδαείς, για τη διαπραγμάτευση και αποδοχή τέτοιων δύσκολων και επικίνδυνων, για κάθε δανειολήπτη, όρων. Την επομένη της υπογραφής των σχετικών κειμένων οι «εταίροι» μας, οδήγησαν τη χώρα στη φτώχεια, τον ευτελισμό, μόνο για το κέρδος και, το ανήκουστο, και τη στήριξη το ευρώ αγωνιούν! Αν είναι δυνατόν! Και πως θα πάρουν τα λεφτά τους, από έναν ταπεινωμένο και φτωχό.
Δούλεψα χρόνια σε τράπεζες και εργασίες χρηματικών συναλλαγών με άλλες χώρες, δεν έχω προηγούμενο, δε θυμάμαι τέτοια συμπεριφορά βίας: δανειοδότη σε βάρος του δανειολήπτη, εκτός των περιπτώσεων τοκογλύφων και τζογαδόρων. Περί αυτού πρόκειται: Δεν θα σας δώσουμε το δεύτερο δάνειο αν δεν κόψετε τους μισθούς και τα μεροκάματα, τις επικουρικές των γερόντων/συνταξιούχων ένα βήμα πριν…Δεν θα πάρετε τη δόση, αν δεν υπογράψουν και οι αρχηγοί των άλλων κομμάτων, οι οποίοι δεν είχαν καμία σχέση με το δάνειο, τον «μηχανισμό στήριξης», ούτε διαπραγματεύτηκαν τη σύμβαση δανείου και το μνημόνιο.
Δεν πουλάς εταιρίες σε χρόνους βίας, οι εταιρίες αυτές στοίχισαν, πριν τις κλείσεiς/πουλήσεις, μελετάς προσεκτικά αν μπορούν να γίνουν βιώσιμες και μόνο με την αντικατάσταση των άσχετων με το αντικείμενο παραγωγής, διοικήσεων. Πολιτικών οι οποίοι δεν πέτυχαν να εκλεγούν βουλευτές. Σε μια ημέρα δεν αφανίζεις ένα μηχανισμό παραγωγής, έστω μη παραγωγικό, χρειάζεται σταδιακή προσέγγιση και ασφαλώς, όχι με τους πολιτικούς, ούτε τους μόνιμους υπαλλήλους της τρόικα, αλλά τους ικανούς, αυτούς που ξέρουν τι θέλουν και πως θα το κάνουν.
Κανείς δεν κατάλαβε, από αυτούς που θα κληθούν να πληρώσουν: γιατί πριν τελειώσει το πρώτο δάνειο των 110 δις ευρώ, στα μισά του ποσού της εκταμίευσης κατέληξε ανενεργό το υπογεγραμμένο δάνειο, πάμε σε άλλο δάνειο μεγαλύτερου ποσού, την ώρα που ούτε η οικονομία έγινε ανταγωνιστική, ούτε οι αγορές άνοιξαν για την ελληνική οικονομία, ούτε με την βοήθεια των αξιωματούχων πέτυχε η δημοσιονομική προσαρμογή, ούτε οι Έλληνες ένιωσαν την ευτυχία με την οικονομικά γενναιόδωρη βοήθεια των φίλων και εταίρων της Ευρωζώνης.
Τρεις τέως πολιτικοί/πρωθυπουργοί, αξιωματούχοι πλέον της Ευρωζώνης και της Ε.Ε., ανέλαβαν να σώσουν την Ευρώπη, δεν το πέτυχαν, από το κακό στο χειρότερο πάει η οικονομία της Ευρώπης, η μια χώρα μετά την άλλη υποβαθμίζονται, όλοι εκτονώνονται, εδώ στην Ελλάδα.
Ο πρόεδρος της Ευρωζώνης και Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου κ. Γιούνκερ, δήλωσε πρόσφατα: «Ναι μεν η κυβέρνηση βάζει τα δυνατά της, αλλά οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις προχωρούν πολύ αργά και πολύ καθυστερημένα. Μόλις τη Δευτέρα, ένας σημαντικός μεταρρυθμιστικός Νόμος απέτυχε να ψηφιστεί από τη Βουλή. Μεμονωμένες συντεχνίες είναι πάντα πιο ισχυρές από πιθανές κοινοβουλευτικές πλειοψηφίες. Αυτό ρίχνει μια σκιά πάνω από την Ελλάδα». Δεν είμαστε καλά: το ωράριο λειτουργίας των Φαρμακείων είναι η «σημαντική διαρθρωτική μεταρρύθμιση;». Μη τρελαθούμε. Ο ίδιος και τον Οκτώβριο του 2009 ήταν απαράδεκτος, με εκείνο το «the game is over», όπως με το σημερινό «…μεμονωμένες συντεχνίες». Στις Δημοκρατίες οι βουλευτές έχουν το δικαίωμα της ψήφου, σε άλλα καθεστώτα ψηφίζουν με εντολή, αυτό ζητάει ο κ. Γιούνκερ; Να την κλείσουμε;
Η Καγκελάριος κυρία Αγκέλα Μέρκελ δήλωσε πρόσφατα: Η Ελλάδα αποδείχτηκε ειδική περίπτωση, που σημαίνει δεν πέτυχε αυτό που ήθελε η κα Μέρκελ, την οικονομική κατάκτησε της Ευρώπης, χρησιμοποιώντας την Ελλάδα. Δεν της βγήκε και ας δέχτηκε ως «εμπράγματη ασφάλεια» ακόμα και την Ακρόπολη, κάτι που δεν έκανε ο αλήστου μνήμης, Αδόλφος Χίτλερ, ο οποίος μίλησε για τους Έλληνες και είπε: «…Πρέπει να διαφυλάξουμε σ’ όλη του την ομορφιά, το ελληνικό ιδεώδες του πολιτισμού…αν μας ρωτήσει κανείς για τους προγόνους μας πρέπει να τους παραπέμπουμε πάντα στους Έλληνες. Οφείλω στην ιστορική αλήθεια να πραγματοποιήσω διάκριση μεταξύ του ελληνικού λαού και εκείνης της ολιγάριθμης καταστροφικής ηγεσίας, η οποία, εμπνευσμένη από έναν αγγλόδουλο βασιλιά, είχε κατά νου λιγότερο τα πραγματικά καθήκοντα της πολιτικής ηγεσίας στο ελληνικό κράτος απ’ ‘ο ,τι την εξυπηρέτηση των σκοπών της βρετανικής πολεμικής…» («Οταν οι Ελληνες στενοχώρησαν τον Φύρερ»).
Παρά ταύτα, η Κυβέρνηση, όλη μαζί, τρέχει πίσω από την δόση και την Τρόικα, ούτε η νέα κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, δεν ανέλαβε καμία πρωτοβουλία ανάκαμψης, μας μάρανε το κούρεμα και οι κουρείς του.
