Η χώρα βρίσκεται σε μεγάλο σταυροδρόμι. Αντιμετωπίζει συσσωρευμένα προβλήματα δεκαετιών σε ένα διεθνές περιβάλλον απόλυτης δυσπιστίας. Είναι σαν έχει πέσει ο ουρανός στο κεφάλι μας. Ωστόσο οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι επί 35 χρόνια ξοδεύουμε κάθε χρόνο 7% έως 10% περισσότερα απ’ όσα παράγουμε. Κάπως έτσι διαμορφώθηκε ένα βουνό χρεών, το βάρος του οποίου πρέπει να ελαφρύνουμε αν θέλουμε να ξαναβρούμε ρυθμό και βηματισμό.
Από την εποχή των Μεδίκων ακόμη η παγκόσμια ιστορία είναι γεμάτη από καταρρεύσεις κρατών και δυναστειών εξαιτίας των χρεών. Εμείς έχουμε τώρα μια ευκαιρία να αποτρέψουμε την κατάρρευση, αποδεχόμενοι έναντι της ρύθμισης των χρεών μας το βάρος που μας αναλογεί. Οι επόμενες μέρες θα είναι καθοριστικές για το μέλλον της χώρας.
Αν αρνηθούμε τη ρύθμιση θα πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντιμετωπίσουμε τις συνέπειες της κατάρρευσης.
Αν τη δεχθούμε θα έχουμε τουλάχιστον να ελπίζουμε ότι το ετοιμόρροπο σπίτι μας μπορεί να διασωθεί.
Οσο κι αν πολλοί την αρνούνται, η διάσωση έχει σημασία μεγάλη. Αντιθέτως ενδεχόμενη κατάρρευση μπορεί όχι απλά να γκρεμίσει το σπίτι μας, αλλά να απειλήσει τον ειρηνικό κι οργανωμένο βίο μας. Στην περίπτωση αυτή, το κόστος θα είναι απροσμέτρητο.
Γι’ αυτό και είναι προτιμότερη η υπομονή και οδηγός το μέτρο.
