Πάλι ψέματα. Πάλι μικροπολιτική. Πάλι για την εκλογική πελατεία την εκλεκτή. Η Τρόικα απαίτησε από την τριανδρία την κυβερνητική, να βρεθούν και να κοπούν μερικά δισεκατομμύρια ευρώ. Αναμενόμενο αυτό; Αναμενόμενο. Για να ισοσκελιστεί ο προϋπολογισμός. Το ήξεραν λοιπόν. Εδώ και πολύ καιρό. Δηλαδή γνώριζαν με κάθε λεπτομέρεια τα επερχόμενα σκληρά, οδυνηρά, δυσβάστακτα μέτρα. Οτι δηλαδή για να μπει σε εφαρμογή η δανειακή σύμβαση των 130 δισεκατομμυρίων προαπαιτούμενο ήταν να κουρευτούν μερικοί λογαριασμοί. Κι όμως. Ολους αυτούς τους μήνες δεν έκαναν απολύτως τίποτα για να βουλώσουν τις τρύπες. Οπως, για παράδειγμα, να σφραγίσουν με συνοπτικές διαδικασίες δεκάδες αόρατους και άχρηστους οργανισμούς. Οπως να αλλάξουν την νομοθεσία και με συνοπτικές διαδικασίες πατ κιουτ να δημεύουν περιουσίες μεγαλοφοροφυγάδων. Οπως να περιορίσουν δραστικά τις σπατάλες του Δημοσίου. Λόγου χάριν της Βουλής. Μα θα πείτε ότι μπροστά στο μέγεθος των δισεκατομμυρίων είναι φραγκοδίφραγκα οι πολυτέλειες των πολιτικών. Ναι αλλά από εκεί ας πούμε μπορεί να διασωθούν τα σαράντα εκατομμύρια των πολυτεκνικών επιδομάτων. Τα αυτονόητα δηλαδή. Πρώτο λοιπόν. Ηξεραν για το επερχόμενο τσουνάμι των Τροϊκανών.
Θέλετε απόδειξη; Μα ο Γιώργος Παπανδρέου. Που με το επιχείρημα του Δημοψηφίσματος την έκανε με μικρά πηδηματάκια προς την έξοδο από την ευθύνη στην ολοσχερή καταστροφή. Οχι χαζός ήταν να κάτσει και να σκάσει η βόμβα στα δικά του χέρια. Οταν λοιπόν εμείς εδώ είχαμε στήσει στα κανάλια μια εικονική επικοινωνία καθυβρίζοντας και χλευάζοντας τον αρχηγό του ΠαΣοΚ για την τρελή ιδέα του δημοψηφίσματος, απλώς βλέπαμε το δέντρο και χάναμε το δάσος. Μα το πρόβλημα δεν ήταν το Δημοψήφισμα. Αυτό ήταν θεατρικό. Το πρόβλημα ήταν και είναι η γενική παραλυσία του πολιτικού συστήματος και τα συνακόλουθα ανατριχιαστικά μέτρα που θα ζητούσαν οι δανειστές μας προκειμένου να ρίξουν στην μαύρη ελληνική τρύπα εκατό τριάντα δισεκατομμύρια. Δεύτερο λοιπόν. Ηξεραν για το έγκλημα αλλά δεν έκαναν απολύτως τίποτα για δύο βασικούς λόγους.
Για να προστατεύσουν τα δικά τους και των ημετέρων τα κεκτημένα. Και κυρίως για να ρίξουν όλη την ευθύνη στην Μέρκελ, την Τρόικα και τους ξένους καρχαρίες. Τι να κάνουμε παιδιά; Μας έχουν βάλει το μαχαίρι στο λαιμό. Αναγκαστικά θα πάρουμε το τάδε μέτρο το ανατριχιαστικό για να γλιτώσουμε την πατρίδα από το γκρεμό. Ετσι και προκειμένου να φρενάρουν το δικό τους γκρέμισμα το δημοσκοπικό, επιδίδονται σε θεατρινισμούς, λεονταρισμούς και πέτσινους αλαλαγμούς. Μην έχετε λοιπόν την παραμικρή αμφιβολία. Ο δικός τους φιλοτομαρισμός, η δική τους ακινησία, τα δικά τους σκάνδαλα, η δική τους πελατεία και η δική τους μπουρδολογία κονταίνουν και φτωχαίνουν τον σκληρά εργαζόμενο λαό. Επομένως λοιπόν. Για να μην πληρώσουμε μόνο εμείς τον λογαριασμό, ένα πράγμα πρέπει να κάνουμε επειγόντως με γνώμονα το συμφέρον το λαϊκό. Εμείς και αυτοί δύο κόσμοι ξένοι και εχθρικοί. Μπροστά σ’ αυτούς τους ύπουλους, εσωτερικούς και ανάλγητους εχθρούς η Μέρκελ μοιάζει με παιδούλα χωρίς παρθενορραφή!
