Τη στιγμή που η αξιοπιστία της χώρας μας έχει πέσει στο ναδίρ (γεγονός που ανακλάται από τον τρόπο με τον οποίο μας συμπεριφέρονται το τελευταίο διάστημα οι πιστωτές μας), αντί να γίνονται προσπάθειες να βελτιωθεί η εικόνα της Ελλάδας διεθνώς, η ελληνική εξωτερική πολιτική έχει περιέλθει σε χειμερία νάρκη με αποτέλεσμα να έχουν παγώσει όλα τα μεγάλα εθνικά θέματα. Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι οι αρχηγοί των δύο κομμάτων εξουσίας αντί να συμβάλλουν σε μια εθνική προσπάθεια για τη βελτίωση της εικόνας αυτής, προτιμούν να εξυπηρετήσουν τα στενά κομματικά τους συμφέροντα πραγματοποιώντας επισκέψεις στο εξωτερικό οι οποίες έχουν απλώς στόχο να καλλιεργήσουν το διεθνές τους προφίλ. Ετσι ο μεν τέως πρωθυπουργός ενδιαφέρεται αποκλειστικά και μόνον να εξασφαλίσει την επανεκλογή του ως προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς (εξ ού και τα ταξίδια του στην Κόστα Ρίκα και στο Ισραήλ), ο δε ευελπιστών να κατέχει το αξίωμα του πρωθυπουργού μετά τις εκλογές, αφού και αυτός επισκέφθηκε το Ισραήλ, μετέβη στη Μόσχα, υποσχόμενος, προφανώς, ότι θα αποκαταστήσει το υποτιθέμενο πλήγμα που υπέστησαν οι ελληνορωσικές σχέσεις επί κυβερνήσεως Παπανδρέου.
Ωραία όλα αυτά, έστω και αν οι αρχηγοί θα έπρεπε τις κρίσιμες αυτές ώρες να είναι παρόντες στην Ελλάδα, το ερώτημα όμως παραμένει κατά πόσον οι επισκέψεις αυτές μπορούν να συμβάλουν σε κάτι ουσιαστικό, όταν το αρμόδιο όργανο για την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής (δηλαδή το υπουργείο Εξωτερικών) έχει παραλύσει από τις τεράστιες περικοπές του προϋπολογισμού του, με αποτέλεσμα να υπολειτουργούν οι ελληνικές πρεσβείες στο εξωτερικό. Πέρα όμως από το υπουργείο Εξωτερικών απειλείται τώρα με λουκέτο και το Ιδρυμα Ελληνικού Πολιτισμού, καθώς τα μέλη του διοικητικού του συμβουλίου είναι έτοιμα να υποβάλουν μεθαύριο τις παραιτήσεις τους λόγω του οικονομικού αδιεξόδου στο οποίο έχει περιέλθει το Ιδρυμα. Ετσι μια εξαιρετικά αξιόλογη πρωτοβουλία για την άσκηση της ελληνικής πολιτιστικής διπλωματίας, με την αυτονόητη σημασία που έχει μια τέτοια προσπάθεια, κινδυνεύει και αυτή να καταρρεύσει, χωρίς κανένας, και πάντως όχι οι περιοδεύοντες από Κόστα Ρίκα σε Μόσχα πολιτικοί αρχηγοί, να δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον.
Είναι επίσης φανερό ότι οι αρχηγοί των κομμάτων (και όχι μόνο των δύο υποτιθέμενων μεγάλων) δεν έχουν επιδείξει το παραμικρό ενδιαφέρον για την εικόνα της χώρας στο εξωτερικό και ούτε έχουν διερωτηθεί για τις τεράστιες ευθύνες που φέρουν για την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί. Διότι αν η Ελλάδα δεν είχε περιπέσει στη σημερινή άθλια κατάσταση (με αποτέλεσμα να έχει χάσει κάθε ίχνος αξιοπιστίας) και αν είχε τηρήσει τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει απέναντι στους πιστωτές της, τότε είναι βέβαιο ότι τα ανάλγητα μέτρα που προτείνονται σήμερα δεν θα ήταν αναγκαία. Είναι λοιπόν πολύ αργά για τις περιώνυμες κόκκινες γραμμές που μετά τις γκρίζες ζώνες και την πράσινη ανάπτυξη μπήκαν στη ζωή μας. Εκτός αν έχουμε κάποια μανία με τα χρώματα. Πέρα όμως από τα χρώματα το βέβαιο είναι ότι αν την ύστατη στιγμή δεν επικρατήσει η στοιχειώδης λογική αλλά οι κομματικοί προεκλογικοί υπολογισμοί, τότε δεν θα μπορέσουμε να αποφύγουμε το φάσμα της χρεοκοπίας και την ευθύνη θα φέρουν αποκλειστικά εκείνοι που δεν μπόρεσαν να αντιληφθούν πού οδήγησαν τα πράγματα.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ