To γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη. Πώς αλλιώς να εξηγήσεις αυτά που συμβαίνουν στο ΠαΣοΚ κι αυτά που ακούμε τις τελευταίες μέρες από διάφορους φέρελπεις και μη δελφίνους; Το κλίμα αποσύνθεσης που επικρατεί στο πάλαι ποτέ κραταιό κόμμα που ηγεμόνευε στην πολιτική ζωή του τόπου εδώ και τρεις δεκαετίες σχεδόν, αναδεικνύει το αυθεντικό πρόσωπο αλλά και τις δυνατότητες των στελεχών που φιλοδοξούν να διαδραματίσουν ηγετικό ρόλο στην μετά Παπανδρέου εποχή. Κάποιοι από αυτούς δείχνουν να έχουν χάσει κάθε αίσθηση μέτρου και λογικής στην προσπάθεια τους να διαφοροποιηθούν, συνήθως εκ των υστέρων, από τις παλινωδίες, τις αστοχίες και την αποτυχία εν τέλει αντιμετώπισης της κρίσης.

Το βαρύ πράγματι φορτίο, που αναγκάστηκαν να σηκώσουν αποδεικνύεται ότι ήταν πολύ βαρύ για τους ώμους τους.

Αναζητώντας στρατηγική επιβίωσης σε ένα κόμμα που φυλλορροεί καταφεύγουν σε λεκτικούς και πολιτικούς ακροβατισμούς, ελπίζοντας προφανώς ότι έτσι θα διασωθούν από μια επερχόμενη συντριβή .Έτσι ο ένας δελφίνος που τη μια μέρα λέει ότι θα ήταν καλύτερα για το ΠαΣοΚ να φτάσει στις εκλογές χωρίς τον Γ. Παπανδρέου, την επομένη διακηρύσσει ότι θα γίνει… μακελειό αν κάποιος επιχειρήσει να πειράξει τον αρχηγό του.Ο έτερος δελφίνος βγαίνει και δηλώνει ότι δεν διάβασε το μνημόνιο γιατί είχε άλλα ενδιαφέροντα… Και επειδή κατάλαβε τη γκάφα του έσπευσε να τη… διορθώσει κάνοντας τα πράγματα ακόμα χειρότερα. Δεν ασχολήθηκε λέει με το κείμενο, αλλά ούτε και με τις διαδικασίες της δήθεν διαπραγμάτευσης γιατί δεν εκτίμησε σωστά την κρισιμότητα των στιγμών και απορροφήθηκε από το μερικό, το έργο του ως υπουργού αντί να ασχοληθεί με το μείζον, την ευθύνη του σαν μέλος της ηγεσίας της χώρας.

Και θέλει τώρα να πιστέψουμε ότι τόσο καιρό που υποστήριζε το μνημόνιο το έκανε από άγνοια και τώρα που είδε το φως του ξύπνησε. Όσο για την άλλη υποψήφια διεκδικήτρια της ηγεσίας ,που είχε και βασική αρμοδιότητα ως υπουργός Οικονομίας, θυμήθηκε κι αυτή τώρα ότι είχε λίγες μόνο ώρες για να το μελετήσει αλλά τουλάχιστον είχε εκφράσει τις διαφωνίες της όταν το μελέτησε.

Όσο κατανοητό κι αν είναι το βάρος που σήκωσε η κυβέρνηση του ΠαΣοΚ στην υπεράσπιση του μνημονίου άλλο τόσο ακατανόητη είναι η εκ των υστέρων αποστασιοποίηση από τα λάθη η τις παραλείψεις του: Πρώτον γιατί δεν γίνονται κατανοητές οι αστείες δικαιολογίες που προβάλλουν και δεύτερον γιατί είτε το θέλουν είτε όχι έχουν ακέραιη την ευθύνη της αποτυχίας της πολιτικής τους. Γιατί δεν ξέρω αν και πόσο διαπραγματεύτηκαν, αλλά αυτό που έκαναν σίγουρα είναι να ψηφίζουν μέτρα που ουσιαστικά ελάχιστα έως καθόλου εφαρμόστηκαν με συνέπεια όχι απλώς να μην ανακτηθεί η χαμένη εμπιστοσύνη της χώρας, αλλά να οδηγηθεί στα τάρταρα.

Ας αφήσουν λοιπόν τα κλαψουρίσματα και τις παιδικές δικαιολογίες και ας αναλάβουν εμπράκτως και όχι στα λόγια τις ευθύνες που τώρα αναγνωρίζουν Κι αφήσουν άλλους που πιστεύουν ότι μπορούν έστω και τώρα να διαπραγματευτούν κάτι από τα νέα μνημόνια και κυρίως να τα εφαρμόσουν, να κάνουν τη δουλειά.