«Άντε να τελειώνουμε». Αυτό μαθαίνω ότι είναι το κλίμα στο υπουργείο Οικονομικών αναφορικά με το περίφημο PSI, το κούρεμα, την αναδιάρθρωση, τον υποχρεωτικό ή τον εθελοντικό χαρακτήρα. Η υπόθεση κοντεύει να εξελιχθεί σε νέο Κυπριακό και τρίτο στη σειρά «εθνικό θέμα» αφού το Κυπριακό παραμένει άλυτο και σε αυτό προστέθηκε το Σκοπιανό. Πληροφοριοδότης μου με ενημερώνει ότι η νομοθετική παρέμβαση «για να τελειώνουμε» είναι έτοιμη και παρουσιάστηκε στις Βρυξέλλες χθες από τον κ. Γ. Ζαννιά και τον κ. Π. Χριστοδούλου στο Euroworking Group. Το γεγονός ότι «βράζει το θέμα» είναι η αιτία που ο κ. Τσαρλς Νταλάρα παρέμεινε χθες στην Αθήνα για να συναντήσει εκ νέου τον Πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών σήμερα. Μαθαίνω ακόμα ότι υπήρξαν σκέψεις ώστε η νομοθετική ρύθμιση για τον υποχρεωτικό χαρακτήρα της αναδιάρθρωσης να κατατεθεί σήμερα στη Βουλή. Αν αυτό δεν συμβεί τότε προεξοφλείται ότι θα συμβεί εντός των πρώτων ημερών της ερχόμενης εβδομάδας. Το βέβαιο είναι πάντως ότι ο κ. Νταλάρα αποχωρεί από την Αθήνα αύριο νωρίς το πρωί. Κρίμα που θα χάσει το Εθνικό Συμβούλιο του ΠαΣοΚ.
**
Θυμάστε το σπαθί με το οποίο η Ελλάδα μπήκε στην ΟΝΕ; Πρόκειται για το σπαθί του κ. Ι. Παπαντωνίου στο οποίο ο πρώην υπουργός Οικονομικών δεν ανέχεται επάνω του μύγες. Και μύγα θεωρείται ο κ. Όλι Ρεν ή μάλλον τα ανόητα σχόλια που (έστω σπάνια) κάνει ο Επίτροπος Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ένας από τους λίγους ανθρώπους που μπορεί να γνωρίσει κανείς και να αισθανθεί αμέσως ότι διαθέτει τη γοητεία ενός μελαγχολικού ρομπότ. Ο συμπαθής Όλι ανέφερε εκ νέου τις ανοησίες περί πλαστών στοιχείων με τα οποία η Ελλάδα εντάχθηκε στην ΟΝΕ και ο Γιάννος με ανακοίνωσή του θύμισε (για 100η φορά) ότι η αλλαγή των στοιχείων μετά το 2004 οφείλεται σε αλλαγή των κανόνων καταγραφής των στρατιωτικών δαπανών η οποία εξυπηρετούσε πολιτικές σκοπιμότητες της ΝΔ. Αλλά εμείς ας το πούμε αλλιώς: Το… ρεκτιφιέ στα στοιχεία ήταν νόμιμο, αποδεκτό και γινόταν από όλους. Για παράδειγμα η Γερμανία μπήκε στην ΟΝΕ γιατί το κόστος της ενοποίησης δεν γράφτηκε ποτέ στους προϋπολογισμούς με τον ίδιο τρόπο που η Ελλάδα δεν «έγραφε» στους προϋπολογισμούς το κόστος των εξοπλισμών. Ας τελειώνει λοιπόν αυτή η ανούσια ιστορία που επειδή επαναλαμβάνεται κοντά 10 χρόνια είναι μία ακόμα απόδειξη ότι ο άνθρωπος (ακόμα και στην ευρωπαϊκή του εκδοχή… κατάγεται απευθείας από τον πίθηκο.
**
«Νυχτερίδες και αράχνες» έχουν μαζευτεί στο ΠαΣοΚ για να θυμηθώ ένα από τα άσματα που σίγουρα αρέσουν στην πλειοψηφία του Εθνικού Συμβουλίου του κόμματος που έσωσε τη χώρα τα τελευταία δύο χρόνια. Μία από αυτές τις αράχνες εντόπισε συνεργάτης μου πάνω στην λίστα των μελών του Εθνικού Συμβουλίου η οποία έχει να ανανεωθεί πολύ καιρό και γι’ αυτό δεν έχει αφαιρεθεί το όνομα του κ. Νίκου Μπίστη. Θυμίζω ότι το ιστορικό στέλεχος της Αριστεράς εγκατέλειψε το ΠαΣοΚ αφού κατάλαβε ότι δεν υπήρχε περίπτωση να ξαναγίνει υφυπουργός.
**
Μαθαίνω ότι ο κ. Νικήτας Κακλαμάνης ετοιμάζει εκδήλωση με έντονο…αβερωφικό άρωμα για να δηλώσει πως είναι παρών πολιτικά στη μάχη της Α΄ Αθηνών. Η εκδήλωση ετοιμάζεται με άκρα μυστικότητα, αλλά έχω μάθει ότι θα συμμετάσχουν και στελέχη της Ν.Δ. που εθεάθησαν στο πρόσφατο αντιμνημονιακό γλέντι της λαϊκής δεξιάς. Θυμίζω ότι ο Νικήτας υπήρξε δήμαρχος Αθηναίων, αλλά έχασε από τον κ. Γ. Καμίνη γιατί η παλιά καλή Δεξιά έμεινε στο σπίτι της για να τον τιμωρήσει επειδή ήταν για καιρό αναιδής και ασεβής απέναντι στον κ. Αντ. Σαμαρά.
**
Εν τω μεταξύ αυξάνονται και πληθύνονται τα διάφορα στελέχη της Ν.Δ. που τριγυρίζουν στα γραφεία του κόμματος, αναζητώντας κάποια υπόσχεση για μελλοντική αξιοποίηση. Οι περισσότεροι ήταν τερμίτες του κρατικού μηχανισμού επί κυβερνήσεων του κ. Κ. Καραμανλή και για πολλούς από αυτούς υπάρχουν πολλά αρνητικά και επιλήψιμα, όχι απαραιτήτως οικονομικής φύσεως, αλλά ηθικής τάξεως. Το βέβαιο είναι ότι η οσμή της εξουσίας είναι ακατανίκητη και οι εν λόγω τρέχουν περπατώντας στα τέσσερα στους διαδρόμους της Συγγρού καθαρίζοντας με τη γλώσσα τα παπούτσια των συμμετεχόντων στον πρωινό καφέ. Δεν έχω καμία αμφιβολία ότι σε περίπτωση νίκης της ΝΔ όλοι οι τερμίτες θα αξιοποιηθούν σε θέσεις ευθύνης στον κρατικό μηχανισμό γιατί απλώς έτσι γίνεται πάντα.
