Από τις δηλώσεις του κ. Μ. Χρυσοχοϊδη και τις αντιδράσεις που προκάλεσαν αυτές στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ, προκύπτει αβίαστα το συμπέρασμα πως τα …όργανα ξεκίνησαν!

Ήταν σαφές ότι τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ περίμεναν να διασφαλιστεί πρώτα η έκτη δόση της ευρωπαϊκής βοήθειας και να ψηφιστεί ο νέος προϋπολογισμός για να θέσουν ζήτημα ηγεσίας. Και τώρα που όλα αυτά ολοκληρώνονται, το παιχνίδι της διαδοχής αρχίζει…

Όσο κι αν κάποιοι δικαιολογημένα επισημαίνουν, ότι συνιστά αχαριστία να ζητούν κάποιοι από τον Γ. Παπανδρέου να αποχωρήσει, όταν δεν τολμούσαν να του αντιμιλήσουν όσο ήταν ισχυρός, υπάρχει μια πραγματικότητα που κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει: Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ δεν μπορεί και πάλι να ηγηθεί της νέας εκλογικής μάχης που έρχεται, επειδή οι πιθανότητες να συντριβεί η παράταξή του, είναι πολλές.

Ο κ. Παπανδρέου ξεκίνησε πριν από δύο χρόνια να σώσει την χώρα με μια πολύ ισχυρή λαϊκή εντολή, την οποία όμως δεν αξιοποίησε. Κι αφού επέλεξε να αποχωρήσει από την πρωθυπουργία, δεν μπορεί τώρα να ζητήσει και πάλι ο ίδιος λαϊκή εντολή για να συνεχίσει ένα έργο που ο ίδιος εγκατέλειψε.

Ο ίδιος επέλεξε να κυβερνά με ένα πολύ κλειστό κύκλο συνεργατών του, αφήνοντας εκτός του κέντρου λήψης των αποφάσεων, πολιτικά πρόσωπα που τον βοήθησαν να κατακτήσει την εξουσία και να ξανακερδίσει το κόμμα του την εμπιστοσύνη της κοινωνίας.

Από την στιγμή λοιπόν που αυτοαπομονώθηκε και αιφνιδίαζε συχνά ακόμη και τους υπουργούς του, τώρα ήλθε η ώρα να του σηκώσουν κι εκείνοι κεφάλι και να του ζητήσουν να παραμερίσει, προς όφελος της παράταξής του, πριν αρχίσουν να παρατηρούνται φαινόμενα διάσπασης.

Όσο λοιπόν κι αν ο ίδιος θα επιθυμούσε να παραμείνει στην ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, η επιθυμία του αυτή δεν μπορεί πλέον να ικανοποιηθεί. Οι φωνές που θα τον καλούν να κινήσει μόνος του τις διαδικασίες διαδοχής θα πληθαίνουν διαρκώς τις επόμενες ημέρες.

Κι όσοι υποστηρίζουν ότι τα ίδια έγιναν και το 2007, αλλά στο τέλος ο Παπανδρέου επικράτησε, ξεχνούν κάτι πολύ σημαντικό: Το 2011 δεν είναι 2007. Κυρίως γιατί όσοι στάθηκαν τότε στο πλευρό του Παπανδρέου, τώρα βρίσκονται απέναντί του. Τουλάχιστον οι περισσότεροι…