Καλώντας την (ομοκάναλή του) Ελένη Μενεγάκη στο «Αλ τσαντίρι νιουζ» ο Λάκης Λαζόπουλος, απόλυτα πιστός στη μόδα της… κωλοτούμπας, έκανε με τη σειρά του τη δική του κωλοτούμπα: Αποθεώνοντας εκείνο που τα προηγούμενα χρόνια ειρωνευόταν και κορόιδευε, την αφόρητη ελαφρότητα, αφασία, αδιαφορία απέναντι σε οτιδήποτε ουσιαστικό της τηλεπαρουσιάστριας. Εν προκειμένω, το «Τσαντίρι» της περασμένης Τρίτης θα έπρεπε να λέγεται «Η εκδίκηση της Ελένης».
Μιας Ελένης πάντα απαστράπτουσας, η οποία αναβαθμίστηκε και στάθηκε επάξια δίπλα στον επί σειρά ετών κατακριτή της. Για να δανείσει την α λα Μπάρμπι λάμψη της στο κουρασμένο σώου του. Σε ένα κάποτε «δυνατό», καυστικό και άκρως απολαυστικό one man show, το οποίο όπως έχει φανεί από πέρυσι, έχει πλέον ολοκληρώσει τον κύκλο του.
Ο άκεφος, διαρκώς επαναλαμβανόμενος και επιμένων σε αστεία που δεν είναι σε καμία περίπτωση του επιπέδου του Λαζόπουλος, θα πρέπει, νομίζουμε, αν δεν τον ενδιαφέρει μόνο το παραδάκι αλλά και η αξιοπρεπής και ουσιαστική παρουσία του στην τηλεόραση, να κάνει ένα διάλειμμα για να ξεκουραστεί και να ξαναβρεί τη χαμένη του έμπνευση, την χαμένη του διάθεση. Και μετά επιστρέφει…
ΥΓ. Κυρία Ρώπα μου – έλεος – πιο χαμηλά τα ντεσιμπέλ! Σκιαζόμαστε οι καψεροί!
