Δεν είναι δική μας δουλειά η άσκηση της εξουσίας. Δουλειά μας είναι η ενημέρωση όσων θέλουν να ενημερωθούν. Αυτοί οι αναγνώστες, στην περίπτωσή μας πολλοί και ισχυροί, είναι εκείνοι που κυβερνούν διαχρονικά τη χώρα, μέσω της ψήφου τους. Είναι αυτοί που ανεβοκατεβάζουν κυβερνήσεις…
Ηδη καταλογίζονται ευθύνες για κακή διακυβέρνηση και στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης. Η ευθύνη φυσικά ανήκει στους πολιτικούς, ιδιαιτέρως εκείνους που για να κρύψουν τις αδυναμίες τους και να συγκαλύψουν τα λάθη τους (εν οις και «λάθη» που όζουν σκανδάλων…) έχουν επινοήσει τη θεωρία των συμφερόντων, την οποία κατά καιρούς αναισχύντως ανασύρουν προς χρήσιν.
Στη χώρα μας για όλα φταίνε τα «συμφέροντα», οι «διαπλεκόμενοι» και οι «προδότες».
Και τούτων δοθέντων, εγείρεται το ερώτημα: Εμείς τι κάνουμε; Ενημερώνουμε σωστά την Κοινή Γνώμη ή έχουν δίκιο όσοι καταλογίζουν στα ΜΜΕ μεγάλο μέρος της ευθύνης για τον ξεπεσμό αυτής της χώρας;
Η αλήθεια να λέγεται. Φταίμε όλοι.
Γιατί δεχθήκαμε ένα παιχνίδι που ήταν στημένο. Οι μεγάλες αφίσες και τα πανό έκρυβαν τη διαρκή κατολίσθηση ενός συστήματος πολιτικής αντιπαροχής. Δεχθήκαμε τον ρόλο του πελάτη και απολαύσαμε διορισμούς, κ.λπ…
Η εν εξελίξει ελληνική τραγωδία δεν μας ξύπνησε – ακόμη! Φαντάζει απίστευτο, μα δεν έχουν καταλογισθεί οι ευθύνες εις βάρος εκείνων που κατέστησαν την Ελλάδα επαίτη. Λέμε ότι φταίνε όλες οι κυβερνήσεις των τελευταίων τριάντα ετών. Τι βολική γενίκευση!
Από τους επτά πρωθυπουργούς της Μεταπολίτευσης, μόνο τρεις (Κ. Καραμανλής, Γ. Ράλλης και Α. Παπανδρέου) έχουν «φύγει», οι τέσσερις (Κ. Μητσοτάκης, Κ. Σημίτης, Κ. Α. Καραμανλής και Γ. Παπανδρέου) είναι εδώ.
Τι λένε; Κατηγορούνται ως γεννήτορες της κρίσης, ο καθένας στο είδος του. Ενώπιον της Κοινής Γνώμης, αντιμετωπίζουν τη βαρύτατη κατηγορία ότι με πράξεις ή παραλείψεις τους οδήγησαν τη χώρα στον ξεπεσμό, στη διεθνή επαιτεία, στη διαπόμπευση και στη φτώχεια.
Αλληλοκατηγορίες βέβαια διατυπώνονται, μα στην πραγματικότητα Αυτοί Σιωπούν.
Αφήστε τα! Δεν αξίζει τον κόπο.
Θα δέσουμε τις πληγές μας. Θα ξεκαθαρίσουμε τις ευθύνες ενός εκάστου και θα καταβάλουμε κάθε προσπάθεια να απαλλάξουμε τα δημοσιογραφικά κείμενα από την επιρροή όλων αυτών που παρίσταναν τους γίγαντες ενώ ήσαν νάνοι.
Η σιωπή τέτοιες ώρες δημιουργεί κενό, το οποίο η Φύσις, ως γνωστόν, απεχθάνεται.
