Θα μου πείτε τι είναι τριάντα εκατομμυριάκια μπροστά στα τρακόσια, τετρακόσια δισεκατομμύρια με τα οποία έχει χωθεί στον τάφο η χώρα; Πενταροδεκάρες. Σωστό. Κάπως έτσι σκέφτηκε ο Λάμπης Ταγματάρχης και τα υπόλοιπα αφεντικά της κρατικής ραδιοτηλεόρασης. Κι έτσι υπέγραψαν και έδωσαν. Για την Μπάρτσα, τον Μέσι και την Μάντσεστερ ρε γαμώτο. Σάμπως δικά τους είναι; Μπας και έκαναν του κεφαλιού τους; Μπας και ο Ηλίας Μόσιαλος δε γνώριζε; Μπας και πρόκειται για δεξιά συνομωσία σε βάρος της εθνοσωτήριας στρατηγικής της κυβερνητικής παραλυσίας; Αστειότητες. Προσέξτε τώρα μερικές λεπτομέρειες. Η πρώτη ότι κάθε ποδοσφαιρική αναμέτρηση θα κοστίζει στον δημόσιο κορβανά, σε εμάς τα χαιβάνια που τους πληρώνουμε με το λογαριασμό της ΔΕΗ, περί τα εξακόσια χιλιάρικα. Και η δεύτερη ότι τα υπόλοιπα, ιδιωτικά κανάλια, πρόσφεραν για τους ίδιους αγώνες μόλις έξι εκατομμύρια. Θα μου πείτε αναλγησία. Θα σας πω κλασικό τεκμήριο νεοελληνικής προπαγανδιστικής ιδεολογίας. Ποιο το όνειρο του μέσου Νεοέλληνα; Το τούβλο. Δηλαδή η κατοικία. Εις διπλούν. Ενα για την πόλη, ένα για την εξοχή. Το τούβλο με τα συμπαραμαρτούντα. Ποια η φιλοδοξία; Μια θέση στο Δημόσιο.
Για τον γιο μου και την θυγατέρα μου. Η σιγουράτζα. Μια φιλοδοξία που καταλήγει στην παντόφλα. Να είμαι ασφαλής. Να μην κοπιάζω. Να μετατρέπω μια γιορτή σε γέφυρα και τριήμερη κοπάνα. Να καλοπερνάω. Και τέλος ποια η διασκέδαση, ο πολιτισμός, η ψυχαγωγία; Φυσικά το τόπι. Η μπάλα, το γήπεδο, η αθλητική εφημερίδα, ο καφενές, η πρέφα. Ιδού τα τρία σύμβολα της σύγχρονης Ελλάδας: Τούβλο, παντόφλα, τόπι. Κάπως έτσι πορευθήκαμε και πορευόμαστε προς την ολοσχερή χρεοκοπία. Το κεφάλι, με ό,τι περιέχεται εντός του, έχει μετατραπεί σε τόπι. Η δημιουργία – από την ανησυχία μέχρι την στοιχειώδη απασχόληση – έχει αράξει στην παντόφλα.. Και το όνειρο, ό,τι σημαίνει αυτό, έχει μεταμορφωθεί σε τούβλα, κεραμίδια, σοβατεπί, χρυσοποίκιλτους λουτροκαμπινέδες, έπιπλα και εντοιχισμένες κουζίνες. Χάριν όλων αυτών τον άμπακα κατακρεουργήσαμε.
Και εξαιτίας όλων αυτών, τα ίδια άχρηστα κόμματα ψηφίσαμε. Για τούβλα, τόπια, παντόφλες κάθε οχυρό, κάθε αξία, κάθε ίχνος αξιοπρέπειας και στοιχειώδους αυτοσεβασμού γκρεμίσαμε. Σκεφτείτε το. Σ’ εσένα το λέω άθλιε μικροαστούλη. Για ένα τίποτα την ύπαρξή σου, τα παιδιά σου, τα όνειρά σου στην πυρά τα πέταξες. Να το παραδεχτούμε. Οχι Ελλάδα, ΚΜΟΑ είμαστε. Που πάει να πει Κτηνώδης Μαλακία Ογκώδης Ανοησία!