Στην ανακοίνωση των Alpha Bank και Eurobank EFG για τη συγχώνευσή τους διάβασα ότι «το σχήμα διαθέτει ευρεία μετοχική βάση με πυλώνες τρεις κύριους μετόχους που εκπροσωπούν την οικογένεια Κωστόπουλου, την οικογένεια Λάτση και η [sic] Paramount Services Holding Limited … εταιρεία που εκπροσωπεί τα επιχειρηματικά συμφέροντα της πιο εξέχουσας οικογένειας στο Κατάρ». Η πρόταση είναι εμφανώς ασύντακτη αλλά το θέμα δεν είναι αυτό: σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του τύπου η Paramount είναι θυγατρική του Qatar Ιnvestment Αuthority, η οποία μπορεί να ελέγχεται από την «πλέον εξέχουσα οικογένεια» του Κατάρ, την βασιλική, αλλά ανήκει στο κράτος του Κατάρ, πρόκειται για sovereign fund, κατά την χρηματοπιστωτική διάλεκτο.
Διάβασα επίσης στα ρεπορτάζ ότι η Paramount θα κατέχει το 20% το μετοχικού κεφαλαίου. Διάβασα ακόμη ότι η κίνηση των δύο τραπεζών έγινε για να αποφύγουν την κρατικοποίησή τους διότι αν προσέφευγαν στο Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας για κεφαλαιακή ενίσχυση αυτή θα δινόταν με αντάλλαγμα μετοχές, ήτοι το ελληνικό κράτος θα γινόταν μέτοχος των τραπεζών.
Διαπιστώνω ότι, αντί της Ελληνικής Δημοκρατίας, συνεταίρος στις τράπεζες έγινε το Εμιράτο του Κατάρ. Δεν γνωρίζω λεπτομέρειες της συμφωνίας, υποθέτω όμως ότι οι βασικοί μέτοχοι των δύο τραπεζών έκριναν ότι τους συμφέρει να συνεταιριστούν με το Κατάρ και όχι με την Ελλάδα _ έστω και αν το αντίτιμο είναι κακά ελληνικά στα κείμενά τους.
Αλλά μπορεί και να μην καταλαβαίνω κάτι περισσότερο βαθύ για τη συμφωνία, αυτό που προφανώς καταλαβαίνουν οι πολιτικοί μας, με πρώτον-πρώτον τον Αντώνη Σαμαρα, και τους κάνει να πανηγυρίζουν για το ότι Alpha και Eurobank προτίμησαν το κράτος που ελέγχει κληρονομικά η οικογένεια του Εμίρη Χαμάντ ιμπν Χαλίφα αλ Θανί και όχι το κράτος που ελέγχουν (λίγο-πολύ, κληρονομικά) οι ίδιοι.
