Έχουν περάσει τέσσερις ολόκληροι μήνες από την «ανακωχή» στην Κερατέα και μπορούμε πια με μια σχετική βεβαιότητα να αποτιμήσουμε τι μας κληροδότησε η απόπειρα δημιουργίας ΧΥΤΥ στην περιοχή.
Το πρώτο και πλέον σίγουρο είναι η παραπομπή στις καλένδες ενός εξαιρετικά σημαντικού έργου για την Αττική που κινδυνεύει να πνιγεί -εδώ μπορούμε να πούμε κυριολεκτικά με μικρή μόνο δόση υπερβολής- στα σκουπίδια. Με μαθηματική, σχεδόν, βεβαιότητα μπορούμε να περιμένουμε την επόμενη κρίση όταν οι κάτοικοι της Φυλής θα πουν «φτάνει πια» καθώς ο εκεί ΧΥΤΑ, εδώ και μήνες θεωρείται ότι βρίσκεται στα όρια του κορεσμού. Και δεν θα μπορούμε και να ζητήσουμε άλλη κοινοτική χρηματοδότηση- μάλλον πρόστιμα θα μας επιβάλουν.
Το δεύτερο σίγουρο είναι ότι οι ίδιοι οι κάτοικοι της Κερατέας θα πρέπει να συμβιώσουν για καιρό, πιθανότατα για πολλά χρόνια, με τις παράνομες χωματερές της περιοχής τους οι οποίες, όπως έχουν δείξει επιστημονικές έρευνες, δηλητηριάζουν το έδαφος και βάζουν σε κίνδυνο την υγεία των παιδιών τους. Αλλά τι μπορούν να πουν; Τις προτάσεις, βλέπετε, εναλλακτικής χωροθέτησης- επιστημονικά τεκμηριωμένης όπως μας έλεγαν- τις περιμένουμε ακόμα και μάλλον θα τις περιμένουμε για πολύ.
Το τρίτο τέλος, κληροδότημα είναι η γενικευμένη ανομία στην περιοχή, όταν για μήνες κάποιοι κάτοικοι και οι συμπαραστάτες τους βομβάρδιζαν με μολότοφ τα ΜΑΤ και απέκλειαν την κυκλοφορία φτάνοντας μέχρι και να καταστρέφουν το οδόστρωμα. Γι’ αυτά δεν έχει τιμωρηθεί κανείς κι είναι αμφίβολο αν θα τιμωρηθεί. Ακόμα και αν δεν ισχύει αυτό που υποστήριξε ο κ. Παπουτσής στη Βουλή -ότι δηλαδή τα επεισόδια στο Σύνταγμα προετοιμάστηκαν στην Κερατέα- είναι φανερό πώς η εικόνα μιας πολιτείας ανίκανης να υπερασπιστεί τις επιλογές της και έτοιμης να υπαναχωρήσει, υπονόμευσε συνολικά την αξιοπιστία της κυβέρνησης ως προς την θέλησή της να προχωρήσει τις αλλαγές που απαιτούνται.
Το ζήτημα παραμένει προφανώς επίκαιρο. Μπροστά μας έχουμε σημαντικές μεταρρυθμίσεις- από τα ταξί και την ολοκλήρωση της απελευθέρωσης των επαγγελμάτων ως το νέο μισθολόγιο και βέβαια την αλλαγή στην παιδεία. Η εντύπωση που δημιουργείται είναι ότι για πολλά υπάρχει διχογνωμία, μεταξύ των υπουργών. Αυτό είναι λογικό και αναμενόμενο.
Ας πάρουν όμως επιτέλους τις αποφάσεις τους. Γιατί βέβαια το μόνο που δεν νοείται είναι να μείνουν και πάλι οι μεταρρυθμίσεις στα χαρτιά!
