Τα ιλαροτραγικά γεγονότα της προηγούµενης εβδοµάδας, όπου το πολιτικό προσωπικό της χώρας έδειξε πόσο κατώτερο των περιστάσεων είναι, κατέληξαν σε µια κυβέρνηση συγκόλλησης φθαρµένων παλαιοπασοκικών υλικών η οποία ελάχιστη αισιοδοξία επιτρέπει. Καθώς όµως η ψήφος εµπιστοσύνης προαναγγέλλει (;) και έγκριση του πολυαµφισβητούµενου δεύτερου µνηµονίου και άρα εκταµίευση της πολυπόθητης πέµπτης δόσης του δανείου της τρόικας, παρέχεται ίσως χρόνος για σοβαρό προβληµατισµό και αφύπνιση για να προληφθεί η συµφορά της πτώχευσης. Αυτό το time-out επιτρέπει στη στήλη να επικεντρώσει και πάλι την προσοχή της σε αυτό που τόσο ωµά επισήµαινε ο ιδρυτής της οικονοµικής επιστήµης Ανταµ Σµιθ:
«Είναι η µεγαλύτερη αναίδεια και έπαρση οι βασιλιάδες και οι υπουργοί να υποκρίνονται ότι µεριµνούν για την οικονοµία των πολιτών και συγκρατούν τις δαπάνες τους. Είναι οι ίδιοι πάντα χωρίς εξαιρέσεις οι πιο σπάταλοι στην κοινωνία». Το επιβεβαιώνει ο πρόσφατος ανασχηµατισµός της κυβέρνησης. Μολονότι κάπως ολιγοµελέστερη, δεν παύει να αδιαφορεί για τη σπατάλη των ολοένα και λιγότερων δηµοσίων εσόδων και των δυσβάστακτων δανείων. Πολύ πρόσφατα είχα επισηµάνει πόσο ανεύθυνο και προκλητικό είναι να επαγγέλλονται κυβερνών κόµµα και αντιπολίτευση ότι θα περιορίσουν τη σπατάλη πράττοντας το αντίθετο. Ακόµη και σήµερα, που κόβουν µισθούς και συντάξεις και φορολογούν βαρύτατα τα πάντα, εν τούτοις υπόσχονται απλώς να περιορίσουν και όχι να καταργήσουν κάθε είδους δαπάνη που είναι περιττή και συνεπώς σπάταλη. Το ότι το υπόσχονται απλώς και δεν το εννοούν το αποδεικνύει και η νέα σύνθεσητης κυβέρνησης.
Ολες οι άλλες χώρες της Ευρώπης έχουν κυβερνήσεις το πολύ 25µελείς ενώ η νέα κυβέρνηση Παπανδρέου έχει και πάλι 42 µέλη, παρά τις επαγγελίες για µικρό και ευέλικτο σχήµα. Το ότι δεν πονούν το δηµόσιο χρήµα που προέρχεται από τη φορολογική µας αφαίµαξη αποδεικνύεται από τη διατήρηση υπουργείων και υφυπουργείων χωρίς συγκεκριµένο ουσιαστικό αντικείµενο ή ακόµη και από τη δηµιουργία νέων υπουργικών θέσεων προς παρηγορίαν περισσευόντων φίλων. Οι αλλαγές του στυλ «άλλαξε ο Μανωλιός και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς» συνεπάγονται και νέες σπατάλες καθώς θα προσληφθούν ή θα µετακινηθούνπλήθος συµβούλων, γραµµατέων και παρατρεχάµενων, θα αλλάξουν οι γενικοί και ειδικοί γραµµατείς και θα δαπανηθεί πολύ χρήµα για εκτύπωση νέων εντύπων, για αναδιάρθρωση γραφείων, για αλλαγές στα σύµβολα, στις πινακίδες και στο οργανόγραµµα και στις συνεχώς µετακινούµενες αρµοδιότητες από υπουργείο σε υπουργείο και θα χαθεί πολύτιµος χρόνος (που είναι και αυτός χρήµα) ώσπου να προσαρµοσθεί η λειτουργία της ούτως ή άλλως βραδυκίνητης γραφειοκρατίας. Προσθέστε και την ακαταµάχητη λόξα να αλλάζουν συνεχώς οι ονοµασίες των υπουργείων, που συνεπάγεται τεράστιο πρόσθετο κόστος, και ίσως συνειδητοποιήσετε το εύρος της σπατάλης που συνεπάγεται και το νέο κυβερνητικό σχήµα.
Μόνο σ’ έναν τοµέα παρέµεινε αµετακίνητα αρνητικός και φειδωλός ο κ. Πρωθυπουργός: στην περιφρονητική αντιµετώπιση των δύο σηµαντικότερων κλάδων της οικονοµίας µας, που είναι οι µοναδικοί ανταγωνιστικοί και από τους οποίους αναµένουµε αµέσως έσοδα και θέσεις εργασίας: τη ναυτιλία και τον τουρισµό. Κλωτσοσκούφι η πρώτη. Καταργήθηκε και πάλι το ούτως ή άλλως κολοβό υπουργείο Ναυτιλίας και εντάχθηκε στο υπουργείο Ανάπτυξης. Τέτοιο µίσος κατά της επιτυχηµένης ιδιωτικής πρωτοβουλίας. Οσο για τον τουρισµό, παραµένει αποπαίδι του υπουργείου Πολιτισµού και πάντα υπονοµευόµενος από τις αριστερές «προοδευτικές» δυνάµεις που κλείνουν τα λιµάνια, κυνηγούν τα κρουαζιερόπλοια και κάνουν καταλήψεις ακόµη και στην Ακρόπολη.
Μόνη αχτίδα ελπίδας θεωρήθηκε ο νέος υπουργός Οικονοµικών κ. Βενιζέλος αλλά µε ελάχιστα περιθώρια να συµµαζέψει το σπάταλο κράτος, να καταπολεµήσει τη φοροδιαφυγή και την εκτεταµένη διαφθορά σ’ όλη τους σχεδόν την έκταση και να δώσει προοπτικές ανάπτυξης µε στήριξη της επιχειρηµατικότητας ώστε να ηρεµήσει τις διεθνείς αγορές.
jmarinos@tovima.gr
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
