Νοµίζω ότι δεν υπάρχει πιο αµήχανη προτροπή αλλάκαιπιοάχρηστη συµβουλή από αυτήν που ακούω από πολλούς, µεταξύ των οποίων εσχάτως οΟλιΡενκαιο ΠόουλΤόµσεν: «Βρείτετα!». ∆ηλαδή, τι έχουµε χάσει και ψάχνουµε να το βρούµε;

Είναι αµήχανη διότι στερείται πολιτικού περιεχοµένου. Και ελλείψει πολιτικού περιεχοµένου επιστρέφουµε στην παλιά, δοκιµασµένη συνταγή της µαµάς ότανέφευγε από το σπίτι και έλεγε «να είστε καλά παιδιά και να µηντσακώνεστε». Τουλάχιστον θαείχε το κεφάλι της ήσυχο!

Είναι άχρηστη διότι αυτό που λείπει είναι η κυβερνητική αποτελεσµατικότητα,όχι το πνεύµα φιλίας και αµοιβαίας εκτίµησης. Οπωςέχειπεικαιο ΟρσονΓουέλς στον «Τρίτο άνθρωπο»:«Η Ιταλίατων Βοργία έζησε πόλεµο, τρόµο, δολοφονίεςκαι αιµατοχυσίες αλλά έβγαλε την Αναγέννηση.

Ενώ η Ελβετία σε πε ντακόσια χρόνια αδελφικής αγάπης, δηµοκρατίας και ειρήνης τι έβγαλε; Το ρολόι µε κούκο».

Είναι αλήθε ια ότι όσο προβληµατίζει µια αδιέξοδη πολιτική τόσο περισσότερο και τόσο περισσότεροι θυµούνται την ανάγκη συναίνεσης. Με τη σχεδόν µεταφυσική πεποίθηση ότι ησυναίνεση είναι από µόνητης ικανή να αναπληρώσει τις αστοχίες και τα λάθη.

Και ας πούµε ότι οι ξένοι τρέφουν τέτοιες ψευδαισθήσεις από άλλες κοινωνίες. Τινα πεις για τους δικούς µας; Ο Πρωθυπουργός διαπίστωσε ότι «υπάρχει ανάγκη ευρύτερης ενότητας» καιο Ευ.Βενιζέλος µιλάει για «ευρύτατη εθνική συναίνεση και ενότητα». Αν όµως το πιστεύουν, γιατί µένουν στα λόγια;Ποιος τους εµποδίζεινα συγκροτήσουν µια κυβέρνηση «ευρύτερης ενότητας»; Στο χέρι τους είναι. Εκ τός κι αν µε τη συναίνεση εννοούν ότι αυτοί θα κυβερνούν και άλλοι θα βάζουν τα χειροκροτήµατα.

Τα πράγµαταόµως δεν γίνονται έτσι στις δηµοκρατίες.Εκεί υπάρχουν δύο δρόµοι:

Είτε ηκυβέρνηση θεωρείπως δενεπαρκεί, πως χρειάζεται ένα ευρύτερο σχήµα για να τα βγάλει πέρα και καλεί όποιον προσφέρεται να κυβερνήσουν µαζί.

Είτε ηκυβέρνηση κυβερνά όπως νοµίζει καιη αντιπολίτευσητηναντιπολιτεύεται όπως θέλει. Οπου συµφωνήσουν, έχεικαλώς. Οπου διαφωνήσουν, κρίµα.

Ακόµη περισσότερο (και για να είµαι απολύτως ειλικρινής) που δεν έχω δει ακόµη σε τι έχει εµποδίσει την κυβέρνηση η αντιπολίτευση. Ο,τινόµο θέλησετον πέρασε.Οποιο µέτρο έκρινε σωστότο πήρε.Αλλά αναυτά δεν εφαρµόζονται ή δεν αποδίδουν, δεν νοµίζω ότι φταίει ο Σαµαράς ούτε η Παπαρήγα.

Να τα βρουν, λοιπόν; Να τα βρουν – αν και όπου συµφωνούν. Να διαφωνήσουν στα άλλα. Και στο τέλος, ο λαός θα κρίνει τις προτάσεις τουςκαι τη στάση τους. Αν δεν απατώµαι, αυτό είναι η ουσία της δηµοκρατίας. Εκτός αν ο Ρεν και ο Τόµσεν έχουν κάτι άλλο στο µυαλότους.

jpretenteris@dolnet.gr


ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ