Την ώρα που σύσσωμο το πολιτικό σύστημα κλαίει πάνω από το «χυμένο γάλα» όλοι όσοι παρακολουθούν από κοντά τις οικονομικές εξελίξεις δεν προβληματίζονται για το τι συνέβη στο παρελθόν, αλλά για το τι μας συμβεί αν….
Για τα νοικοκυριά και τις επιχειρήσεις που βιώνουν τις δυσκολότερες στιγμές της μεταπολιτευτικής περιόδου, το κεντρικό σημείο του προβληματισμού είναι όχι πώς θα αντιμετωπισθεί το χρέος που δημιουργήθηκε τις τελευταίες δεκαετίες, αλλά πώς θα αντιμετωπίσουμε τα νέα χρέη που δημιουργεί μήνα με το μήνα το δημόσιο.
Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι. Τα έσοδα του κράτους υποχώρησαν λόγω της βαθειάς ύφεσης και επέστρεψαν στα επίπεδα των πρώτων μηνών του 2009 παρά τις μεγάλες αυξήσεις των φορολογικών συνετλεστών του ΦΠΑ και των ειδικών φόρων κατανάλωσης.
Η ανεργία καλπάζει και η στρατιά των ανέργων πλησίασε τις 750.000 άτομα. Και οι συνταξιούχοι πληθαίνουν αφού όλοι όσοι θεμελιώνουν συνταξιοοδοτικό δικαίωμα ωθούνται από τις ίδιες τις επιχειρήσεις στη συνταξιόδοτηση.
Είναι προφανές ότι το μείγμα οικονομικής πολιτικής που επέβαλε στη χώρα η τρόικα και ακολούθησε όσο πιστά μπορούσε η κυβέρνηση έχει περισσότερες και μεγαλύτερες παρενέργειες από τα ευεργετικά αποτελέσματα στη μείωση των ελλειμάτων.
Ομως περισσότερο από βέβαιο είναι ότι αν η κυβέρνηση δεν πάρει νέα μέτρα τώρα προκειμένου να ανακόψει την κατήφορο, τότε δύσκολα θα αποφύγουμε τα χειρότερα.
