Το έργο αγοράστηκε στις 5 Απριλίου του 1890 στο Μόναχο από έναν σημαντικό αμερικανό συλλέκτη, τον James J. Hill, δημιουργό του διηπειρωτικού σιδηροδρομικού δικτύου της Αμερικής, και έκτοτε παρέμενε στις συλλογές του, αφανές για τους μελετητές.
Το έργο βγήκε σε δημοπρασία στους Christie’s της Νέας Υόρκης, στις 5 Μαΐου 1998. Με την ενθάρρυνση και του υπουργού Πολιτισμού κ. Ευάγγελου Βενιζέλου, η Πινακοθήκη «χτύπησε» το έργο ως εκεί που της επέτρεπε ο προϋπολογισμός της: 70.000.000. Η τιμή του έφθασε στα 150.000.000. Ποιος ήταν ο τυχερός; Ψιθυρίστηκε τότε: ένας Ελληνας από τη Νότιο Αμερική.
Δέκα ημέρες αργότερα, ένα συνέδριο με έφερε στο Μπουένος Αϊρες της Αργεντινής. Χάρις στην έμπνευση και την πρωτοβουλία του δραστήριου και φιλότεχνου πρέσβη μας κ. Δημήτρη Μητσιάλη, είχα τη χαρά και την τύχη να συναντήσω τους άγνωστους ιδιοκτήτες του έργου: Το υπέροχο ζευγάρι Αλέξανδρο και Μαίρη Ζύμνη, που ζουν και ευδοκιμούν στην αργεντινή πρωτεύουσα. Δεν χρειάστηκε μεγάλη προσπάθεια για να τους πείσω πως η λυτρωτική απόλαυση που μας χαρίζει ένα έργο τέχνης πολλαπλασιάζεται σαν τους πέντε άρτους αν τη μοιραστούμε με τους άλλους. Αποφάσισαν, λοιπόν, να παραχωρήσουν τη «Μητρική στοργή» στην Εθνική Πινακοθήκη ως δάνειον διαρκείας, για να τη χαίρονται όλοι οι Ελληνες. Η παράδοση θα γίνει σε μία σεμνή τελετή, όπου θα παραστεί και ο υπουργός Πολιτισμού κ. Ευάγγ. Βενιζέλος, ενώ το κοινό θα μπορεί να επισκεφτεί το έργο, μαζί με τις δύο εκθέσεις ελλήνων και ισραηλινών καλλιτεχνών, από το Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου. Ελπίζουμε η πατριωτική χειρονομία του ζεύγους Αλέξανδρου Ζύμνη να βρει και άλλους μιμητές.
Η κυρία Μαρίνα Λαμπράκη-Πλάκα είναι καθηγήτρια της Ιστορίας της Τέχνης στην ΑΣΚΤ, διευθύντρια της Εθνικής Πινακοθήκης.
