Ο Αλέξης Τσίπρας εμφανίστηκε στην πολιτική ζωή του τόπου ως ο ασυμβίβαστος αριστερός πολιτικός. Για αυτό και πήρε αμέσως το πρωθυπουργικό αεροπλάνο και πέταξε δέκα και πλέον ώρες για να παραστεί στην κηδεία του Φιντέλ Κάστρο. Πήρε αυτή την απόφαση αμέσως. Θα ένοιωσε να τον καλεί το καθήκον.
Για να αποφασίσει να πάει με το αυτοκίνητο, μισή ώρα από το Μέγαρο Μαξίμου, στο κατεστραμμένο Μάτι, χρειάστηκε μια εβδομάδα. Και το έκανε με τρόπο απολύτως προστατευμένο. Εξασφάλισε ότι δεν θα είχε ..ανεπιθύμητες συναντήσεις. Δηλαδή, δεν θα τον έβλεπαν οι κάτοικοι της περιοχής.
Ο κ Τσίπρας είχε σοβαρούς λόγους να μην θέλει να έλθει αντιμέτωπος με τους κατοίκους. Όχι γιατί η κυβέρνηση του απέτυχε, λόγω των συνθηκών αλλά και των παραλείψεων που έγιναν, να αποτρέψει την καταστροφή. Αλλά για τη συμπεριφορά τους αμέσως μετά.
Δεν ξανάγινε κυβέρνηση να αντιμετωπίζει, τους πληγέντες ως φταίχτες! Η εικόνα του κ. Καμένου να βγαίνει από τη μαύρη λιμουζίνα, και αμέσως μετά να κουνά το δάχτυλο στους κατοίκους προκαλώντας την απόγνωση τους αλλά και αηδία στην κοινή γνώμη της χώρας, ήταν καταλυτική.
Ο κ. Τσίπρας απέφυγε να γίνει γνωστή η παρουσία του στην περιοχή για ένα ακόμη λόγο. Θα ήταν πραγματικός εφιάλτης για το ζαλισμένο επικοινωνιακό του επιτελείο μια εικόνα με τον κόσμο να τον αποδοκιμάζει. Και υπήρχε μεγάλες πιθανότητες να συμβεί. Να του ζητηθεί η συγνώμη που δεν είπε.
Βέβαια είναι γνωστό ότι και ο πρωθυπουργός δεν αισθάνεται άνετα όταν βρίσκεται αντιμέτωπος με απρόβλεπτες καταστάσεις. Είχε γίνει viral στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης η εικόνα με τον αγρότη που διαμαρτυρόταν και ο πρωθυπουργός αντέδρασε παριστάνοντας το άγαλμα!
Σε κάθε περίπτωση η σχέση του πρωθυπουργού με τον κόσμο έχει κλονιστεί. Το ενδεχόμενο και ο ίδιος να γνώριζε την πραγματική κατάσταση την ώρα που έδινε το σόου στο Κέντρο επιχειρήσεων, αντιμετωπίζεται σχεδόν ως βεβαιότητα από την κοινή γνώμη! Αυτό από μόνο του λέει τα πάντα.
Φρόντισε βέβαια και ο ίδιος για αυτό. Όχι μόνο με τις πολιτικές του. Αλλά κυρίως με την αλλαγή στη στάση ζωής του. Η εικόνα του ασυμβίβαστου πολιτικού που τα προηγούμενα χρόνια, τέτοιες μέρες, απολάμβανε απλά και χαλαρά την παραλία στο Ροδάκινο, στην Κρήτη, απέχει πολύ από αυτή του πολιτικού που κάνει διακοπές σε βιλάρες, όπως θα έλεγαν και οι Συρζαίοι, στο Σούνιο.
Ο κ. Τσίπρας στήριζε τη δύναμη του στην ικανότητα του να επικοινωνεί και να πείθει το λαό. Τώρα δείχνει να τον φοβάται. Αποφεύγει να δει τον κόσμο κατάματα και να ακούσει τη φωνή του. Αυτό δεν είναι η αρχή του τέλους. Είναι το τέλος.
