Μια από τις πιο εντυπωσιακές και τραγικές αποκαλύψεις που προέκυψαν από το απόρρητο υλικό το οποίο ο αμερικανός στρατιώτης Μπράντλι Μάνινγκ διέθεσε στην ιστοσελίδα WikiLeaks (το 2010 παρέδωσε περισσότερους από 700.000 απόρρητους φακέλους, βίντεο από μάχες και διπλωματικά τηλεγραφήματα στον ιστότοπο του Τζούλιαν Ασάνζ) και κατ’ επέκταση σε ολόκληρο τον κόσμο, είναι το βίντεο με τα ελικόπτερα Απάτσι. Το βίντεο αυτό, που έγινε παγκοσμίως γνωστό με τον τίτλο «Παράπλευρες απώλειες», έδειχνε αμερικανούς πιλότους δύο ελικοπτέρων Απάτσι να δολοφονούν περίπου 18 ιρακινούς αμάχους, ανάμεσα στους οποίους και δύο δημοσιογράφους του Reuters, τον Ιούλιο του 2007.
Εξι χρόνια αργότερα δεν έχει ασκηθεί καμία δίωξη εναντίον των πληρωμάτων των δύο ελικοπτέρων. Την Τετάρτη 21 Αυγούστου ο Μάνινγκ καταδικάστηκε σε 35 χρόνια φυλάκισης, ενώ για ενάμιση χρόνο, από τα 3,5 συνολικά, ήταν φυλακισμένος στην απομόνωση υπό συνθήκες τόσο απάνθρωπες ώστε πολλά αμερικανικά μέσα ενημέρωσης να κάνουν λόγο για «βασανιστήρια».
Η ποινή που επεβλήθη στον Μάνινγκ έχει καθαρά παραδειγματικό χαρακτήρα. Από εδώ και στο εξής οποιοσδήποτε θέλει να διοχετεύσει απόρρητες πληροφορίες στον Τύπο, που φέρνουν σε δύσκολη θέση την αμερικανική κυβέρνηση ή τη χώρα, θα πρέπει να γνωρίζει ότι όχι μόνο θα διωχθεί ανελέητα, αλλά και θα τιμωρηθεί με ποινές τόσο αυστηρές που μόνο με τις ποινές με τις οποίες τιμωρούνται στυγνοί εγκληματίες μπορούν να συγκριθούν. Να σημειωθεί ότι ο Μάνινγκ ούτε δολοφόνησε κάποιον, αλλά ούτε η κατηγορούσα αρχή μπόρεσε να αποδείξει ότι οι αποκαλύψεις του είχαν αποτέλεσμα να χάσει κάποιος τη ζωή του.
Στο ίδιο κλίμα εκφοβισμού κινείται η κράτηση και η ανάκριση του Ντέιβιντ Μιράντα, συντρόφου του δημοσιογράφου Γκλεν Γκρίνγουολντ, στο αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου την Κυριακή 18 Αυγούστου. Πρόθεση των βρετανικών αρχών ήταν απλά να τρομοκρατήσουν τον Γκρίνγουολντ θυμίζοντάς του ότι όχι μόνον ο ίδιος αλλά και τα μέλη της οικογένειάς του ήταν πλέον στο στόχαστρο.
Είναι εμφανές ότι ζούμε στην εποχή όπου οι αποκαλύψεις στον Τύπο, οι οποίες δεν αρέσουν στους ισχυρούς, διώκονται με πρωτοφανή σκληρότητα. Οχι μόνον όσοι ευθύνονται για τις αποκαλύψεις αυτές αλλά και οι δημοσιογράφοι που συνεργάζονται μαζί τους κινδυνεύουν ακόμη και με στέρηση της προσωπικής τους ελευθερίας. Οι κυβερνήσεις ισχυρών κρατών κρατούν για τους εαυτούς τους το δικαίωμα να παραβαίνουν τον νόμο, αλλά αλίμονο σε όποιον τολμήσει να ρίξει φως σε αυτές τις παραβάσεις. Εκτός από το ενδεχόμενο δικαστικής δίωξης κινδυνεύει να μην μπορεί να ταξιδέψει ελεύθερα σε διεθνή αεροδρόμια, να του κατάσχουν τα προσωπικά του αντικείμενα, όπως ηλεκτρονικοί υπολογιστές και κινητά τηλέφωνα –όπως συνέβη στην περίπτωση του Μιράντα –και γενικά να του κάνουν τη ζωή τόσο δύσκολη ώστε να αναγκαστεί να τα παρατήσει.
Την ίδια στιγμή ακόμη και όσοι αποδεδειγμένα είναι ένοχοι για φριχτά εγκλήματα εναντίον αμάχων τη γλιτώνουν φθηνά με μια ελαφρά επίπληξη, έτσι για τα μάτια του κόσμου.
HeliosPlus
