Καναδοί ερευνητές δημιούργησαν ένα ρομπότ σαν σαύρα που έχει την ικανότητα να σκαρφαλώνει σε λείους τοίχους ακόμα και από γυαλί, ανοίγοντας έτσι τον δρόμο για τη μελλοντική αξιοποίησή του σε πλήθος πρακτικών εφαρμογών, όπως στο καθάρισμα παραθύρων, την επιθεώρηση σωλήνων και αγωγών, τον έλεγχο πυρηνικών
εγκαταστάσεων και αεροσκαφών ή τη συμμετοχή σε δύσκολες επιχειρήσεις διάσωσης.
Σύμφωνα με το Γαλλικό Πρακτορείο, οι επιστήμονες με επικεφαλής τον Τζεφ Κραν της Σχολής Μηχανολόγων του πανεπιστημίου Σίμον Φρέιζερ Μπάρναμπι – οι οποίοι δημοσίευσαν τη σχετική μελέτη στο βρετανικό περιοδικό για «έξυπνα» υλικά «Smart Materials and Structures» – χρησιμοποίησαν για πρώτη φορά ένα νέου τύπου υλικό εμπνευσμένο από τις σαύρες, το οποίο λειτουργεί σαν μαγνήτης που επιτρέπει στο ρομπότ να προσκολλάται ακόμα και στις πιο λείες ή κάθετες επιφάνειες.
Το ρομπότ, που έχει βάρος 240 γραμμαρίων και φέρει την περιγραφική ονομασία Timeless Belt Climbing Platform (TBCP-II), δεν διαθέτει πόδια αλλά ένα είδος ερπύστριας σαν τα τανκς, ενώ κινείται με ταχύτητα έως 3,4 εκατοστά ανά
δευτερόλεπτο.
Επίσης είναι εφοδιασμένο με διάφορους αισθητήρες, ώστε να αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του και να μεταβάλλει την πορεία του ανάλογα.
Σε αυτή την ακόμα δοκιμαστική φάση το ρομπότ είναι συνδεδεμένο με ένα μικρό καλώδιο για να τροφοδοτείται με ρεύμα, όμως οι δημιουργοί του προσπαθούν να του προσθέσουν μπαταρία και εγκέφαλο-υπολογιστή, ώστε να του προσδώσουν πλήρη αυτονομία.
Η θαυμαστή ικανότητα των σαυρών να σκαρφαλώνουν σε τοίχους και ταβάνια, παρά το βάρος τους, αποδίδεται στις λεγόμενες «δυνάμεις βαν ντερ Βάαλ», ασθενείς ελκτικές δυνάμεις που αναπτύσσονται μεταξύ των γειτονικών μορίων.
Οι ερευνητές δημιούργησαν μια συγκολλητική ουσία που μιμείται τα άκρα της σαύρας και η οποία βασίζεται στο υλικό πολυδιμεθυλοσιλοξάνιο (PDMS). Οι «ερπύστριες» του ρομπότ είναι καλυμμένες από μικρο-ίνες αυτού του υλικού και μιμούνται τα εκατομμύρια τριχίδια στα πόδια της σαύρας, τα οποία αντιδρούν με τα μόρια της επιφάνειας, δημιουργώντας ελκτικούς δεσμούς μεταξύ τους, με αποτέλεσμα το ρομπότ να σκαρφαλώνει με την ευκολία μιας σαύρας.
Κάθε μικροσκοπική ίνα του ρομπότ έχει σχήμα μανιταριού και διαστάσεις μόλις 0,017 (πλάτος) επί 0,01 (ύψος) χιλιοστών, έναντι πάχους 0,1 χιλιοστών μιας μέσης ανθρώπινης τρίχας.