Αναγκαία η ρύθμιση του χρέους για έξοδο από την κρίση

Την εκτίμηση ότι με την προώθηση των απαιτούμενων μεταρρυθμίσεων και τη λήψη των αποφάσεων για τη ρύθμιση του ελληνικού χρέους ως τα μέσα Ιουνίου η ελληνική οικονομία μπορεί να επιστρέψει σε ρυθμούς ανάπτυξης 2% εφέτος και 3% το 2018 διατυπώνει μιλώντας στο «Βήμα» ο πρόεδρος της Attica Bank Παναγιώτης Ρουμελιώτης.

Σε σχέση με το μέλλον της Attica Bank ο κ. Ρουμελιώτης τονίζει ότι στόχος της διοίκησής της είναι να γίνει η τράπεζα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, δίνοντας έμφαση στη χρηματοδότηση της οικονομίας σε νευραλγικούς τομείς της και σε εξωστρεφείς δραστηριότητες. Δεν αποκλείει μάλιστα την είσοδο στρατηγικού επενδυτή στο μετοχικό κεφάλαιο της τράπεζας, για να δοθεί ώθηση στην ανάπτυξή της.

«Αδιαμφισβήτητα με την αναμενόμενη, στις 15 Ιουνίου, επίτευξη συνολικής συμφωνίας με τους θεσμούς, που θα συμπεριλαμβάνει και τη ρύθμιση του χρέους ώστε να καταστεί βιώσιμο σε μεσοπρόθεσμη βάση, θα κλείσει ο επταετής υφεσιακός κύκλος. Για το 2017 αναμένεται η ανάκαμψη της οικονομίας, με ρυθμό μεγέθυνσης του ΑΕΠ 2% περίπου, ο οποίος μπορεί να φτάσει στο 3% περίπου το 2018. Οι αισιόδοξες αυτές προοπτικές θα επιτευχθούν εφόσον η Ελλάδα εκμεταλλευτεί το υπάρχον θετικό κλίμα, υλοποιήσει τις μεταρρυθμίσεις που έχουν αποφασιστεί και οι θεσμοί καταλήξουν μέχρι τις 15 Ιουνίου σε συμφωνία όσον αφορά το χρέος».

«Πιστεύω ότι έχει γίνει μεγάλη πρόοδος στις συζητήσεις μεταξύ του ΔΝΤ και του Eurogroup πάνω στο θέμα αυτό. Ολοι πλέον αναγνωρίζουν ότι για να συνεχίσει να συμμετέχει το ΔΝΤ στο πρόγραμμα θα πρέπει να λάβουν σοβαρά υπόψη τους οι ευρωπαίοι εταίροι μας το καταστατικό του Ταμείου. Το καταστατικό αυτό δεν του επιτρέπει να χρηματοδοτεί χώρες που το χρέος τους δεν είναι βιώσιμο σε μεσοπρόθεσμη βάση. Το ΔΝΤ παρέκαμψε, κάτω από τις πιέσεις των Ευρωπαίων, την αρχή αυτή το 2010 και δεν είναι διατεθειμένο να επαναλάβει το λάθος αυτό. Από τηνπλευρά τους οι Ευρωπαίοι, κυρίως η Γερμανία για πολιτικούς λόγους, επιδιώκουν την καθυστέρηση της απόφασης για το χρέος ή τη ρύθμιση του χρέους με μέτρα που θα ελαχιστοποιούν το κόστος τους για τους φορολογουμένους τους. Ετσι, απέκλεισαν το κούρεμα χρέους. Επιδιώκουν φιλόδοξους στόχους για πρωτογενή πλεονάσματα (3,5% του ΑΕΠ) για τη μεγαλύτερη δυνατή περίοδο. Αντίθετα το ΔΝΤ, με βάση την εμπειρία του, αποκλείει τη δυνατότητα επίτευξης υψηλών πρωτογενών πλεονασμάτων για χρονική περίοδο άνω των 3-4 ετών. Επίσης οι προβλέψεις του για τη μεγέθυνση του ΑΕΠ είναι λιγότερο αισιόδοξες από εκείνες των Ευρωπαίων. Ωστόσο οι τεχνικές λύσεις που προτείνονται αυτή τη στιγμή είναι οι εξής:

l Μια μεγάλη (20-30ετής) επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους (προς EFSF και ESM) και επέκταση της περιόδου χάριτος για την αποπληρωμή των δανείων.

l Επιστροφή στην Ελλάδα των κερδών των κεντρικών τραπεζών της ευρωζώνης και της ΕΚΤ από τη διαχείριση των ελληνικών ομολόγων (11-12 δισ.) για την αποπληρωμή των δανείων από το ΔΝΤ, που έχουν υψηλότερα επιτόκια από εκείνα του ESM.

l Επαναγορά δανείων με υψηλότερα επιτόκια με τα υπόλοιπα ποσά που προορίζονταν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (20 δισ.).

l Μείωση και σταθεροποίηση των επιτοκίων στα σημερινά χαμηλά τους επίπεδα μέσω παράγωγων προϊόντων ή συνδυασμός των παραπάνω λύσεων. Αλλά θα ήθελα να υπογραμμίσω ότι το θέμα δεν είναι η εξεύρεση τελικά τεχνικής λύσης. Εχει κυρίως να κάνει με την επιδίωξη της Γερμανίας και του σκληρού πυρήνα της ευρωζώνης να μην ερμηνευθεί η οποιαδήποτε συμφωνία για το χρέος ως χαλάρωση των κανόνων της δημοσιονομικής πειθαρχίας που ισχύουν σήμερα και ειδικότερα με τη σκληρή γραμμή του κ. Σόιμπλε για εσωτερικούς πολιτικούς λόγους.

Τέλος, να σημειώσω πως μόνο η ρύθμιση του χρέους αποτελεί προϋπόθεση για την επανένταξη της χώρας μας στις αγορές για τη σταδιακή επαναχρηματοδότησή του με χαμηλά επιτόκια».

«Η μη άμεση αντιμετώπιση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους και η επιβολή για τον λόγο αυτό μιας άνευ προηγουμένου δημοσιονομικής λιτότητας που οδήγησε την οικονομία σε βαθιά και παρατεταμένη ύφεση και υψηλή ανεργία, και η καθυστερημένη αναδιάρθρωση του χρέους με το PSI. Επίσης, τα μνημόνια δεν αντισταθμίστηκαν με ένα γενναίο επενδυτικό πρόγραμμα. Δυστυχώς ο εξωτερικός δανεισμός χρησιμοποιήθηκε για την εξυπηρέτηση του συνεχώς αυξανόμενου δημόσιου χρέους και όχι για νέες επενδύσεις. Και φυσικά, οι καθυστερήσεις στην προώθηση των μεταρρυθμίσεων τόσο στον δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό τομέα, λόγω των κατεστημένων συμφερόντων του παρελθόντος που παρεμπόδισαν την έγκαιρη αναδιάρθρωση της ελληνικής οικονομίας».

Η Attica Bank θα δώσει έμφαση στη χρηματοδότηση της οικονομίας

Πρόσφατα ανακοινώσατε την ανάθεση δανείων της Attica Bank 1,33 δισ. ευρώ στην Aldridge. Στη γενική συνέλευση κάνατε λόγο για πρωτοποριακή συναλλαγή. Γιατί τη χαρακτηρίσατε έτσι;
«Η συναλλαγή εμφανίζει τα εξής χαρακτηριστικά:

1. Τιτλοποίηση κόκκινων δανείων, με διαχωρισμό της εισπραξιμότητάς τους μέσω έκδοσης δύο τίτλων Α σειράς (senior, που αντιστοιχεί στο μέρος το οποίο είναι ακάλυπτο από προβλέψεις και που έχει θεωρηθεί ότι είναι εισπράξιμο από την τράπεζα) και Β σειράς (junior, που αντιστοιχεί στο τμήμα το οποίο καλύπτεται από προβλέψεις και που έχει θεωρηθεί ότι δεν μπορεί να εισπραχθεί).

2. Δημιουργία εταιρείας διαχείρισης κόκκινων δανείων.

3. Εύρεση επενδυτή που θα συμμετάσχει στην εταιρεία διαχείρισης με ποσοστό 80% και αγορά του ομολόγου Β σειράς έναντι 70 εκατ. ευρώ, το οποίο ουσιαστικά αποτελεί κέρδος για την τράπεζα, λαμβανομένου υπόψη ότι η τράπεζα έχει αναγνωρίσει στα βιβλία της ότι δεν θα μπορέσει να το εισπράξει και έχει πάρει τις αντίστοιχες προβλέψεις. Από τα παραπάνω χαρακτηριστικά ο πρωτοποριακός χαρακτήρας της συναλλαγής είναι εμφανής, πόσω μάλλον αν λάβει κανείς υπόψη το γεγονός ότι η τράπεζα έχει κέρδη 70 εκατ. ευρώ. Ταυτόχρονα διατηρεί το σύνολο των απαιτήσεών της από αυτό που θεωρεί ότι είναι εισπράξιμο τμήμα των κόκκινων δανείων, μέσω της κατοχής της Α σειράς ομολόγου 525 εκατ. ευρώ. Το ομόλογο αυτό έχει προτεραιότητα στην αποπληρωμή του από τη διαχείριση του συνόλου του χαρτοφυλακίου των κόκκινων δανείων.

Πρέπει να σημειωθεί ότι τα κέρδη των 70 εκατ. ευρώ ανακεφαλαιοποιούν πλήρως την τράπεζα χωρίς dilution των υφιστάμενων μετόχων».

Μετά την ολοκλήρωση της ανακεφαλαιοποίησης υπάρχουν σχέδια για νέα αύξηση κεφαλαίου;
«Κάθε τραπεζική διοίκηση πρέπει να αναζητεί νέα κεφάλαια που θα δώσουν ώθηση στην ανάπτυξή της. Στο πλαίσιο αυτό και η διοίκηση της τράπεζας είναι ανοιχτή σε οποιαδήποτε πρόταση από έλληνα ή ξένο επενδυτή, διαφυλάττοντας όμως παράλληλα και τα συμφέροντα των υφιστάμενων μετόχων της, που την έχουν στηρίξει κατά τη διάρκεια της κρίσης».

Η Attica Bank είναι η μόνη μη συστημική εμπορική τράπεζα που επέζησε στα χρόνια της κρίσης. Ποιος μπορεί να είναι ο ρόλος της στην οικονομία, δίπλα στους τέσσερις μεγάλους ομίλους της χώρας;
«Η Τράπεζα Αττικής άντεξε και δεν συγχωνεύτηκε κατά τη διάρκεια της αναδιοργάνωσης του πιστωτικού συστήματος της χώρας στηριζόμενη στους μετόχους της αποκλειστικά. Στο παγκόσμιο τραπεζικό γίγνεσθαι γίνεται λόγος για τη σημασία των SMEsBanks στην ανάπτυξη μιας οικονομίας. Η Τράπεζα Αττικής ακριβώς έναν τέτοιο ρόλο θέλει να επιτελέσει στο άμεσο, μετά την κρίση, τραπεζικό της μέλλον, με έμφαση στη χρηματοδότηση της οικονομίας σε νευραλγικούς τομείς της και εξωστρεφείς επιχειρήσεις».