Οι πέντε τομείς της οικονομίας που θα σώσουν την Ελλάδα

Με τη διετία (2015-2016) έστω και ηπιότερης του αναμενομένου συρρίκνωσης του πραγματικού ΑΕΠ να είναι μπροστά μας, η χώρα θα συμπληρώσει οκτώ χρόνια ύφεσης τα τελευταία εννέα χρόνια (+0,7% το 2014), στα οποία σωρευτικά, αν συνυπολογιστεί και ο αποπληθωρισμός, χάθηκε σχεδόν το 30% του ΑΕΠ.

Η παρατεταμένη ύφεση οδήγησε στην κατάρρευση της ακαθάριστης εθνικής αποταμίευσης σε 8,4% του ΑΕΠ (έναντι 21% στην ΕΕ) και των επενδύσεων σε 11,6% του ΑΕΠ από 25,7% το 2007, ενώ, όπως εκτιμάται πια ευρέως, χρειάζονται πάνω από 100 δισ. ευρώ επενδύσεις την επόμενη πενταετία (κυρίως από το εξωτερικό) για να διατηρηθεί η Ελλάδα σε θετική αναπτυξιακή πορεία. Παράλληλα, για τον επιχειρηματικό κόσμο οι πολιτικές δυνάμεις θα πρέπει να περιορίσουν τις «ανελαστικές» δαπάνες του Δημοσίου που προκαλούν νέα ελλείμματα και επιπλέον φόρους, την ώρα που οι φορολογικοί συντελεστές στις γειτονικές μας χώρες είναι κατά πολύ ευνοϊκότεροι. Για τον Γιώργο Κοφινάκο, διευθύνοντα σύμβουλο της StormHarbour London, η Ελλάδα θα πρέπει να δώσει έμφαση στους πέντε κύριους τομείς-μοχλούς της οικονομίας –τουρισμός, ναυτιλία, ενέργεια, τεχνολογία και αγροτική παραγωγή -, οι οποίοι όμως θα πρέπει να οργανωθούν από δοκιμασμένα στελέχη της αγοράς:

Ενα πετυχημένο στέλεχος γνωρίζει πώς να προσελκύσει τουρισμό υψηλής προστιθέμενης αξίας από τις σωστές διεθνείς διόδους. Ο εκσυγχρονισμός των κρατικών δομών που συνδέονται με τον τουρισμό είναι επείγον ζήτημα και η ταχύτητα και αποτελεσματικότητα των απαραίτητων ελέγχων απόλυτη προτεραιότητα.

Ενας εφοπλιστής αναγνωρισμένου κύρους θα μπορούσε να πείσει τους έλληνες εφοπλιστές που τηρούν σχολές εκπαίδευσης στις Φιλιππίνες, στην Ουκρανία και σε άλλες χώρες του εξωτερικού, εκπαιδεύοντας 100.000 ναυτικούς τον χρόνο, να μεταφέρουν αυτές τις σχολές στην Ελλάδα με άμεσο αποτέλεσμα νέες θέσεις εργασίας. Ο ίδιος γνωρίζει τους μηχανισμούς που θα αυξήσουν τα πλοία κάτω από την ελληνική σημαία, που θα φέρουν μεγάλο μέρος των ναυτιλιακών καταθέσεων πίσω, που θα αυξήσουν τις επενδύσεις των εφοπλιστών στην Ελλάδα. Τα εμβάσματα από τη ναυτιλία μπορούν να αυξηθούν σε τέτοιον βαθμό που να συμβάλουν στον ίδιο βαθμό με τον τουρισμό στο ΑΕΠ της χώρας. 50.000 πρόσθετες θέσεις εργασίας εξειδικευμένου προσωπικού εκτιμάται ότι μπορούν να δημιουργηθούν από την εγκατάσταση και λειτουργία σχολών εκπαίδευσης για συμπληρωματικά στη ναυτιλία επαγγέλματα, όπως ασφάλειες, νομικές υπηρεσίες, διαχείριση ατυχημάτων κ.λπ.

Ο εξειδικευμένος διαχειριστής θα προωθήσει τη διερεύνηση πιθανών αποθεμάτων πετρελαίου και κυρίως αερίου. Μεγαλύτερη έμφαση μέσω και κινήτρων θα πρέπει να δώσει στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, μια και η Ελλάδα μπορεί σαφώς να εξασφαλίσει το 100% των αναγκών της σε ενέργεια από ΑΠΕ, όταν χώρες όπως η Δανία, η Ισπανία, η Γερμανία έχουν φτάσει να καλύπτουν 50%-100% της παραγόμενης ενέργειας από ΑΠΕ, ενώ χώρες όπως η Σαουδική Αραβία, από τους μεγαλύτερους πετρελαιοπαραγωγούς στον κόσμο, επενδύει στις ΑΠΕ για να τις χρησιμοποιεί για εσωτερική κατανάλωση ενώ θα εξάγει το πετρέλαιό της.

Ενας τομέας που από μόνος του έχει υψηλή προστιθέμενη αξία δεν χρειάζεται επενδύσεις υψηλών κεφαλαίων και απορροφά το τεράστιο τεχνικό δυναμικό που διαθέτει η χώρα μας. Οι λεγόμενες start-up εταιρείες μικρού μεγέθους είναι ήδη αρκετές στην Ελλάδα και παράγουν έργο χωρίς καμία βοήθεια από το κράτος. Στο Ισραήλ το κράτος παρέχει μεγάλη βοήθεια προς αυτές τις εταιρείες στη φάση που διεξάγουν έρευνες σε συγκεκριμένο πεδίο. Μόλις το έργο φτάνει σε φάση εφαρμογής, συνήθως σε τρία-τέσσερα χρόνια, οι επιχειρήσεις εντάσσονται σε κάποιο από τα διεθνή χρηματιστήρια, αποκτώντας έτσι τη δυνατότητα να αντλήσουν τα απαραίτητα κεφάλαια. Σε μία δεκαετία καταφέρνουν να αντλήσουν για τις επιχειρήσεις τους κεφάλαια ύψους 100-150 εκατ. δολαρίων –αφού μια επιχείρηση με επιτυχημένη διοίκηση γίνει γνωστή στους διεθνείς επενδυτές, η άντληση κεφαλαίων είναι πια ρουτίνα.

Η τόνωση των τοπικών πρωτοβουλιών για την αξιοποίηση του δεδομένου ποιοτικού πλεονεκτήματος της χώρας μας σε αυτόν τον τομέα αποτελεί κλειδί για την άμεση αύξηση εξαγωγών. Ο τομέας προσφέρεται κατ’ εξοχήν για την εφαρμογή μοντέλων παραγωγής προϊόντων υψηλής προστιθέμενης αξίας με έμφαση στη μεταποίηση και στην τυποποίηση. Είναι σημαντικό να απελευθερωθούν οι παραγωγοί από τον εθισμό των επιδοτήσεων, όπου αυτές λειτουργούν καθηλωτικά, και να ενημερωθούν για τις νέες μεθόδους και διαδικασίες παραγωγής. Η αναδιαμόρφωση των υπαρχουσών δομών ελέγχων και πιστοποίησης είναι απαραίτητες σε αυτή την προσπάθεια.