Πόσοι γνωρίζουν ότι ως πριν από λίγα χρόνια διεθνή brands όπως Moschino, Escada, Benetton, Nike, Adidas, Puma, Reebok –ως και ο όμιλος Zara –κατασκεύαζαν ρούχα στη χώρα μας; Και πόσοι είναι ενήμεροι ότι σήμερα η Κομισιόν ενθαρρύνει την αναβίωση της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα, καθώς θεωρεί το ελληνικό βαμβάκι αγαθό στρατηγικής σημασίας για την Ευρώπη;

«Η επιβίωση του κλάδου του βάμβακος στην Ελλάδα μπορεί να αποτελέσει στρατηγική προτεραιότητα για την Ευρώπη συνολικά» αναφέρει η Κομισιόν, η οποία βάζει στο τραπέζι την επαναλειτουργία της βιομηχανίας μέσα από την κεφαλαιοποίηση οφειλών και την πολυμετοχική σύνθεση, σε νέα επιχειρηματική βάση.

«Οι υποδομές και το ανθρώπινο κεφάλαιο δεν έχουν ακόμη χαθεί κι έτσι θα ήταν ακόμη δυνατόν να αποκαταστήσουν παραγωγικές δραστηριότητες» αναφέρει η έκθεση της Επιτροπής, η οποία αναγνωρίζει «το μοναδικό συγκριτικό πλεονέκτημα» μιας ολοκληρωμένης αλυσίδας παραγωγής.
Τρία θέματα


Οι Βρυξέλλες αναγνωρίζουν ότι για την επανεκκίνηση υπάρχουν τρία σημαντικά θέματα. Το πρώτο είναι η διατήρηση της ανταγωνιστικότητας και η έμφαση στο νήμα. Το δεύτερο είναι η έλλειψη κεφαλαίων –«η ανακεφαλαιοποίηση είναι επιτακτική» λένε. Το τρίτο είναι η απουσία σχεδιασμού και συνεκτικού οράματος.
Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία των Κλωστοϋφαντουργών, στην Ευρώπη την τελευταία πενταετία το αποτύπωμα της βιομηχανίας παρέμεινε σταθερό, οι επενδύσεις τρέχουν με ρυθμό άνω των 2,5 δισ. ευρώ κατ’ έτος, ενώ προβλέπεται αύξηση της καταναλωτικής δαπάνης κατά 10% κάθε χρόνο.
Η σημασία της κλωστοϋφαντουργίας είναι τεράστια για την εγχώρια παραγωγή βάμβακος και είναι ενδεικτικό ότι η ΕΝΚΛΩ είχε φθάσει να απορροφά το 30% της εθνικής παραγωγής. Η εταιρεία είχε επιτύχει τόσο υψηλή ανταγωνιστικότητα που προμήθευε με μπλουζάκια την Benetton έναντι 2,3 ευρώ, η οποία τα έδινε στη χονδρική 18,5 ευρώ, ενώ η λιανική τα διέθετε στους καταναλωτές έναντι 33 ευρώ.
«Παράθυρο ευκαιρίας»


Σήμερα όμως η Ελλάδα, η οποία διαθέτει την τρίτη καλύτερη ποιότητα βάμβακος στον κόσμο, έχει φθάσει να πουλάει την πρώτη ύλη σε τρίτες χώρες. Ωστόσο, όπως προεξοφλούν πηγές της αγοράς, τα capital controls και η μείωση της κατανάλωσης θα οδηγήσουν σε πίεση τις μεγάλες αλυσίδες της λιανικής και θα ανοίξουν ένα «παράθυρο ευκαιρίας» για την εγχώρια παραγωγή, καθώς η ένδυση αποτελεί προϊόν πρώτης ανάγκης.
Οπως τονίζουν, το εργατικό κόστος στην Ελλάδα είναι χαμηλότερο από την Τουρκία, υπάρχει τεχνογνωσία 60 ετών και εξαιρετικό στελεχικό δυναμικό. Το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι, όπως παραδέχονται, ο δανεισμός των εναπομεινασών επιχειρήσεων, ο οποίος έχει φθάσει σε πολύ υψηλά επίπεδα. Πληροφορίες από την αγορά αναφέρουν ότι πριν από το δημοψήφισμα οι τράπεζες άκουγαν θετικά το σενάριο της κεφαλαιοποίησης των οφειλών –οι οποίες σε αρκετές περιπτώσεις θεωρούνταν χαμένες. Η κυβέρνηση έχει ξεκινήσει έναν γύρο επαφών με όλους τους «παίκτες» της αγοράς, καθώς το σενάριο της αναδιάρθρωσης του κλάδου κρίνεται ρεαλιστικό. Αλλωστε ακόμη και σήμερα και με τα εργοστάσια κλειστά ή σε υπολειτουργία το 10% των συνολικών εξαγωγών της χώρας συνδέεται με τον κύκλο του βάμβακος.
Ελληνικά brands


Σύμφωνα με κορυφαίο κλωστοϋφαντουργό, απαιτείται μια αναδιάρθρωση στην κατεύθυνση όχι μόνο της υψηλής ποιότητας αλλά και της δημιουργίας ελληνικών brands, στο πλαίσιο επιχειρηματικού οράματος, μέσα από μικρότερους όγκους παραγωγής. «Δεν είδαμε ποτέ τι είναι το προϊόν μας, γιατί ήμασταν ικανοποιημένοι με το να δίνουμε έτοιμο ένδυμα στις μεγάλες διεθνείς αλυσίδες του εξωτερικού» σημειώνει και προσθέτει: «Απαιτείται προϊόν με ταυτότητα. Δεν έχουμε πρότυπο να «πατήσουμε», πρέπει όμως να αυτοπροσδιοριστούμε, όπως οι Ιταλοί».
Σημειωτέον ότι έκθεση της Deutsche Bank έχει αναγνωρίσει το συγκριτικό πλεονέκτημα της κλωστοϋφαντουργίας στην Ελλάδα. Τις ίδιες όμως ημέρες μηχανές μεγάλης μονάδας, η δημιουργία της οποίας κόστισε περισσότερα από 15 εκατ. ευρώ, εκποιούνταν έναντι 1,5 εκατ. ευρώ σε εταιρεία από το Βιετνάμ!

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ