Οι χαμηλές τιμές κριθαριού – καλαμποκιού πλήγμα για τους αγρότες

Ο πλούτος της Θεσσαλίας που είναι διαχρονικά ο κάμπος της απαξιώνεται δραματικά τα τελευταία χρόνια καθώς λόγω της έλλειψης ρευστότητας στον αγροτικό τομέα ολοένα και περισσότερες εκμεταλλεύσεις προσανατολίζονται στην καλλιέργεια δημητριακών χαμηλής προστιθέμενης αξίας. Μειώνοντας τις δυναμικές καλλιέργειες όπως βαμβάκι, βιομηχανική τομάτα και τεύτλα που έδιναν υψηλή προστιθέμενη αξία στο παραγόμενο αγροτικό προϊόν μέσω της μεταποίησής τους οι αγρότες οδηγούνται σε λύσεις όπως το κριθάρι, που εφέτος έχει αυξηθεί σε ποσοστό άνω του 20% σε σύγκριση με τις προηγούμενες χρονιές ως προς τις καλλιεργούμενες εκτάσεις.

Με τιμές όμως στα 12 και στα 13 λεπτά που δίνουν οι έμποροι στα αλώνια γίνεται αντιληπτό ότι το προϊόν αυτό κατεβάζει σε αρκετά χαμηλά επίπεδα τις εισροές στον κάμπο, ενώ και με τα σκληρά σιτηρά, παρά τις σχετικά υψηλές τιμές, άνω των 24 λεπτών το κιλό, που αναμένεται να δοθούν σε 10 ημέρες με την έναρξη του αλωνισμού, δεν προκύπτει σημαντική αύξηση των εισροών.

Επίσης, παρά το γεγονός ότι η περυσινή χρονιά ήταν καταστροφική από πλευράς τιμών για την καλλιέργεια καλαμποκιού, ενώ υπήρξε και παγκόσμια αποθεματοποίηση, εν τούτοις η καλλιέργεια, που είναι και αρκετά δαπανηρή, λόγω του υψηλού κόστους άρδευσης στον Θεσσαλικό κάμπο, δεν μειώθηκε αισθητά. Και φυσικά και εφέτος τίποτε δεν προμηνύει ότι θα υπάρξει κάποια βελτίωση στις τιμές των εαρινών καλλιεργειών, πλην ίσως του βαμβακιού, που ευνοείται μεν από την αύξηση της ισοτιμίας του δολαρίου αλλά χάνει από την αισθητή μείωση των τιμών πετρελαίου παγκοσμίως, αφού οι βαμβακερές είναι ανταγωνιστικές με τις συνθετικές ίνες.

Εκτίμηση των παραγόντων της αγοράς είναι ότι τον εφετινό χειμώνα η Θεσσαλία θα δοκιμαστεί από μια πρωτοφανή κρίση ρευστότητας, αφού και ο δυναμικός της κλάδος, η κτηνοτροφία, δεν επωφελείται από τις χαμηλές τιμές στα δημητριακά. Τα στάρια, τα κριθάρια και τα καλαμπόκια τα αγοράζουν έμποροι και μεσάζοντες, οι οποίοι είναι οι μόνοι που διαθέτουν ρευστότητα, στη συνέχεια τα αποθηκεύουν και τα μεταπωλούν τον χειμώνα σε διπλάσιες τιμές, καθώς και στους κτηνοτρόφους (ακόμη περισσότερο) είναι ορατή η οικονομική καχεξία.

Η έλλειψη οργάνωσης και η αδυναμία συγκρότησης ομάδων παραγωγών και νέων συνεταιρισμών οδηγούν τους αγρότες και τους κτηνοτρόφους στο να κινούνται οριακά κάθε χρόνο, ενώ μια ενδεχόμενη ζημιά από θεομηνία ή από ασθένειες όπως ο καταρροϊκός τους φέρνει πιο κοντά στην πλήρη χρεοκοπία.

Μόνες οάσεις, οι νέοι συνεταιρισμοί ΘΕΣ-ΓΑΛΑ και ΘΕΣ-ΓΗ, καθώς και οι Ενώσεις Βόλου και Τρικάλων, που διατηρούν συνεταιριστικές γαλακτοβιομηχανίες (ΕΒΟΛ και Τρίκκη αντίστοιχα) και εξακολουθούν να κάνουν πααρέμβαση στην τιμή των δημητριακών. Ηδη η ΕΑΣ Βόλου ανακοίνωσε συγκέντρωση κριθαριού στα 15 λεπτά το κιλό, 2-3 λεπτά πάνω από την τιμή που προσφέρουν οι έμποροι. Φυσικά στο κριθάρι υπάρχει και η συμβολαιακή γεωργία με ελληνικές ζυθοποιίες που προσφέρει ικανοποιητικές τιμές, πάνω από 18 λεπτά το κιλό. Οι παρεμβάσεις αυτές όμως δεν αρκούν για να δώσουν έναν πιο αισιόδοξο τόνο στον αγροτικό τομέα και ιδιαίτερα στη χειμαζόμενη τα τελευταία χρόνια κτηνοτροφία.

Είναι χαρακτηριστικό ότι τα τελευταία χρόνια παρατηρείται δραματική μείωση στην παραγωγή πρόβειου γάλακτος τόσο στη χώρα όσο και στη Θεσσαλία λόγω αδυναμίας αγοράς ζωοτροφών και κατά συνέπεια υποσιτισμού των ζώων. Μόνο πέρυσι και εφέτος έχουμε διαδοχικά μείωση παραγωγής γάλακτος κατά 20% συνεχόμενα. Υπενθυμίζεται ότι το 40% της παραγόμενης φέτας στη χώρα προέρχεται από τη Θεσσαλία.

Οι παλιοί στον κάμπο έλεγαν ότι αν δεις πολλά στάρια στον κάμπο, ετοιμάσου για φτώχεια και μάλλον δεν έχουν άδικο, αφού ο εφετινός χειμώνας προβλέπεται αρκετά βαρύς για την τοπική οικονομία.