Οσο πλησιάζει η ημέρα των εκλογών, για το Ευρωκοινοβούλιο και τους δημοτικούς άρχοντες, ανεβαίνει το εσωκομματικό θερμόμετρο στον ΣΥΡΙΖΑ.
Την περίοδο αυτή το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης επιλέγει τους υποψήφιους δήμαρχους και περιφερειάρχες με τους οποίους θα κατέβει στις αυτοδιοικητικές εκλογές και η εσωκομματική αντιπολίτευση αυξάνει τους τόνους της αντιπαράθεσης με το οικονομικό επιτελείο του κόμματος που σχεδιάζει την κυβερνητική πολιτική σημεία της οποίας αρχίζουν δειλά- δειλά να δημοσιοποιούνται.
Τα ηγετικά στελέχη της «Αριστερής Πλατφόρμας», με προεξάρχοντα τον κ. Π. Λαφαζάνη, δημοσιοποιούν από όποιο βήμα βρεθούν τη ριζική διαφωνία τους στην, αυθαίρετη κατ’ αυτούς, θέση ότι το απεχθές χρέος περιορίζεται στο 5% του συνολικού χρέους για την οποία έκανε λόγω ο κ. Γ. Σταθάκης, στην άποψη ότι μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα πρέπει να πορευτεί με ισοσκελισμένους προϋπολογισμούς, ενώ διαρειγνύουν τα ιμάτιά τους στην επιδίωξη ενός νέου τύπου σχεδίου Μάρσαλ για την Ελλάδα.
Με βασικό κέντρο την την ιστοσελίδα iskra.gr που απηχεί θέσεις Λαφαζάνη, τα στελέχη της εσωκομματικής αντιπολίτευσης του ΣΥΡΙΖΑ δημοσιοποιούν με σειρά άρθρων τους την πλήρη αντίθεσή τους στις θέσεις της ηγετικής ομάδας του κόμματος βγάζοντας σε κοινή θέα τις βαθιές διαφορές που υπάρχουν μεταξύ των τάσεων, πρώην συνιστωσών, και που είναι δεδομένο ότι θα εμφανιστούν με μεγαλύτερη ένταση στην περίπτωση που κληθεί να σχηματίσει κυβέρνηση η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση.
Σε άρθρο του με τίτλο «Οι επικίνδυνες «νέες ιδέες» του ΣΥΡΙΖΑ», ο κ. Π. Κοσμάς, μέλος της πρώην συνιστώσας Κόκκινο και της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, ασκεί πολύ σκληρή κριτική στους Γ. Δραγασάκη, Γ. Σταθάκη και Γ. Μηλιό για όσα υποστηρίζουν περί του χρέους και της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές.
Ο κ. Κοσμάς σε ένα άρθρο ποταμό αφού παραθέτει τις απόψεις του οικονομικού επιτελείου του ΣΥΡΙΖΑ ασκεί την κριτική του σε κάθε μια από αυτές και καταλήγει σε ένα συμπέρασμα που απέχει παρασάγγας από τις προβαλλόμενες θέσεις της ηγεσίας για το πως θα πορευτεί.
Συγκεκριμένα καταλήγει το άρθρο :
«Οι 4 αυτές θέσεις (1. Αναδιαπραγμάτευση με αίσιο τέλος και ευρωπαϊκό «σχέδιο Μάρσαλ» για την Ελλάδα, 2. Πρωτογενή πλεονάσματα και ισοσκελισμένος προϋπολογισμός, 3. Αποκατάσταση του αξιόχρεου του ελληνικού Δημοσίου και έξοδος στις αγορές, 4. «Αξιόπιστο» τραπεζικό σύστημα), που καθεμιά έχει θέση προαπαιτούμενου για την επόμενη, συγκροτούν μια συνεκτική αντίληψη ιστορικού συμβιβασμού με την Ευρωζώνη και το διεθνές σύστημα που είναι και ουτοπική και επικίνδυνη ταυτόχρονα. Το λιγότερο είναι ότι καταστρατηγούν τις αποφάσεις του ιδρυτικού συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ. Το μείζον είναι ότι σκιαγραφούν μια γραμμή που οδηγεί κατευθείαν σε μια οδυνηρή ήττα. Πρέπει να δοθεί αποφασιστική μάχη ενάντια στις επικίνδυνες αυτές νέες ιδέες» και τη «μεγάλη αφήγηση» που συνθέτουν!»