Ο Ράιμουντ Μπέικερ, πρόεδρος του αμερικανικού ινστιτούτου μελετών Global Financial Integrity (ένα πρόγραμμα του Κέντρου Διεθνούς Πολιτικής), μιλάει στο γερμανικό περιοδικό «Spiegel» όπου και αναφέρει τη διαπίστωση για εκροές δισεκατομμυρίων μαύρου χρήματος από και προς την Ελλάδα.
– Οι πλούσιοι στα κράτη που διέρχονται κρίση έβγαλαν στο εξωτερικό δισεκατομμύρια. Δεν θα έφταναν αυτά τα χρήματα για να εξοφληθούν τα χρέη αυτών των χωρών;
«Oχι, αλλά πολλά θα ήταν καλύτερα, αν είχαν παραμείνει τα χρήματα στη χώρα, και όχι μόνο λόγω της μη καταβολής φόρων. Αν οι άνθρωποι αγοράζουν με τα χρήματα αυτοκίνητα, ρούχα ή πλυντήρια, μένουν στις χώρες και ο ΦΠΑ και μέρος της αλυσίδας διακίνησης αγαθών. Επομένως, κάθε ευρώ το οποίο φεύγει παράνομα αποδυναμώνει την εθνική οικονομία με πολλούς τρόπους ταυτόχρονα».
– Κυρίως στην Ελλάδα οι πλούσιοι δεν πληρώνουν σχεδόν καθόλου φόρους…
«… και αντ’ αυτού τα χρήματα καταλήγουν στους φορολογικούς παραδείσους ανά τον κόσμο. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς μας, μόνο μεταξύ 2003 και 2011 βγήκαν από την Ελλάδα 261 δισ. δολάρια παράνομου χρήματος, που προερχόταν από εγκληματικές ενέργειες, διαφθορά και φοροδιαφυγή. Πρόκειται για τεράστια απώλεια για μια τόσο μικρή εθνική οικονομία».
– Τι αποκαλύπτουν ακόμα τα στοιχεία σας για την Ελλάδα;
«Για το 2010 έχουμε διαπιστώσει ότι εισέρρευσαν παράνομα στην Ελλάδα 90 δισ. δολάρια και το 2011, 109 δισ. δολάρια».
– Γιατί εισρέει μαύρο χρήμα σε μια χώρα με κρίση;
«Οταν υπάρχει ύφεση, οι ιδιώτες και οι επιχειρήσεις δανείζονται δυσκολότερα, κι αυτό γίνεται αιτία προσέλκυσης παράνομου χρήματος, με το οποίο επιχειρείται να κλείσει αυτή η «τρύπα». Ετσι, μια τέτοια κρίση είναι ό,τι πρέπει για το ξέπλυμα χρήματος. Αγοράζουν ακίνητα φθηνά και ελπίζουν ότι σε 10 με 15 χρόνια θα αξίζουν περισσότερο. Γι’ αυτό οι παράνομοι επενδυτές έχουν μια περισσότερο μακροπρόθεσμη προοπτική από τους παραδοσιακούς επενδυτές».
– Είναι λοιπόν η Ελλάδα η πλέον διεφθαρμένη χώρα της Ευρώπης;
«Τα αριθμητικά στοιχεία πάντως δείχνουν ότι η ελληνική κυβέρνηση δεν ελέγχει τις παράνομες εισροές χρήματος. Πριν από την κρίση η Ελλάδα είχε ήδη τη δεύτερη μεγαλύτερη παραοικονομία από τα 25 κράτη που μελέτησε ο ΟΟΣΑ. Μόνο το Μεξικό ήταν σε χειρότερη θέση».
-Αποτελεί αυτό σύμπτωμα και στα υπόλοιπα κράτη της ΕΕ που διέρχονται κρίση;
«Ναι, δεν προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ισπανία είχαν τη δεύτερη, τρίτη και τέταρτη μεγαλύτερη παραοικονομία στην Ευρώπη».
– Τι μπορούν να κάνουν αυτές οι χώρες για να αντιμετωπίσουν αυτό το φαινόμενο και να σταματήσουν τη διαφυγή χρήματος;
«Κατά βάση, θα πρέπει κανείς να σταματήσει το παγκόσμιο παραοικονομικό σύστημα. Στη δεκαετία του ’60 υπήρχαν σε όλο τον κόσμο τέσσερις ή πέντε φορολογικοί παράδεισοι. Σήμερα έχουν πολλαπλασιαστεί. Θα ήταν ήδη μια μεγάλη πρόοδος, αν κάθε χώρα έδινε οδηγίες στις τράπεζές του να μην ανοίγουν κανένα λογαριασμό όσο παραμένει άγνωστος ο οικονομικά δικαιούχος».
