«H Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία αναδιανεμητική Ένωση» τονίζει σε συνέντευξη του στην εφημερίδα «Handelsblatt» ο σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος Γκέρχαρτ Σρέντερ. Τα σημαντικότερα αποσπάσματα της συνέντευξης:
«Δεν είναι δική μου δουλειά να κρίνω τα πεπραγμένα της Καγκελαρίου Μέρκελ. Όμως είναι σίγουρα σωστό αυτό που λένε πολλοί: οι αποφάσεις για το ευρώ θα έπρεπε να έχουν ληφθεί νωρίτερα».
«Στην αρχή της κρίσης υπήρξε η πεπλανημένη εντύπωση ότι η ευρωκρίση μπορεί να αντιμετωπιστεί με μερικά δις ευρώ σε δάνεια προς την Ελλάδα κι ότι δε θα υπάρχει κίνδυνος “μόλυνσης” άλλων χωρών. Η πραγματικότητα ήταν εντελώς διαφορετική. Επιπλέον, οι ευρωπαίοι εταίροι ζητούν την αλληλεγγύη της Γερμανίας, γιατί εμείς (στη Γερμανία) έχουμε ωφεληθεί όσο καμία άλλη χώρα από τη νομισματική Ένωση και την εισαγωγή του ευρώ. Αυτό το οικονομικό πλεονέκτημα έχει φυσικά και το πολιτικό του τίμημα. Μια κατηγορία που μπορεί άρα να προσάψει κανείς στην ομοσπονδιακή κυβέρνηση σ’ ότι αφορά την ευρωκρίση είναι ότι για μεγάλο διάστημα αρνήθηκε να παράσχει στην Ελλάδα την πλήρη αλληλεγγύη της».
«Τα προηγούμενα χρόνια δεν υπήρξε άμεσο bail out, αλλά έμμεσο, μέσω των διαφόρων ταμείων στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι μία αναδιανεμητική Ένωση».
«Η πολιτική του Τρισέ και του Ντράγκι οδήγησε σε σωστό αποτέλεσμα. Η ευρωκρίση μπόρεσε έτσι να αμβλυνθεί κάπως…Μέσω της δράσης της ΕΚΤ παρεμποδίστηκε η διάλυση της ευρωζώνης. Σ’ ότι αφορά την Ελλάδα: θα πρέπει κατ’ αρχάς να τεθούν οι θεμελιώδεις δομές που να αφορούν την κρατική δράση. Μπορώ, με την εμπειρία της πολιτικής της agenda 2010, να πω ότι τέτοιες μεγάλες μεταρρυθμίσεις κοστίζουν όχι μόνο πολιτική δύναμη, αλλά απαιτούν και ορισμένα χρόνια έως ότου αποδώσουν καρπούς. Και σε σύγκριση με την Γερμανία, οι Έλληνες εφαρμόζουν αυτή τη στιγμή μία Agenda 2010 πολύ μεγαλύτερη».
«Το πρόβλημα είναι ότι οι απαραίτητες αποφάσεις λιτότητας αφαιρούν αγοραστική δύναμη από την Ελλάδα και ότι οι ευρωδιασώστες απέτυχαν να συμπληρώσουν τα πακέτα λιτότητας με ένα στοχοθετημένο πρόγραμμα ανάπτυξης. Συνεπώς η Ελλάδα δε μπορεί να σημειώσει ανάπτυξη βασιζόμενη στις δικές της δυνάμεις. Και χωρίς ανάπτυξη δε λειτουργούν οι δομικές μεταρρυθμίσεις, γιατί η χώρα έχει να πολεμήσει με τις συνέπειες της υψηλής ανεργίας. Αυτό το θέμα δε μπορεί να το πολεμήσει κανένας πολιτικός. Το αντιλήφθηκα με πολύ επώδυνο τρόπο και στο τέλος έχασα την Καγκελαρία, ωστόσο οι αποφάσεις ήταν σωστές για τη Γερμανία».
«Στην Ελλάδα θα μείωνα τις αγροτικές επιδοτήσεις προς όφελος των επενδύσεων που προσανατολίζονται στο μέλλον…Σωστό μέτρο είναι επίσης και η εισαγωγή φόρου χρηματοοικονομικών συναλλαγών στην Ευρώπη. Τα έσοδα από τους φόρους θα πρέπει να διατεθούν για αναπτυξιακά projects στην Ελλάδα. Ο γάλλος υποψήφιος για την προεδρία Φρανσουά Ολάντ και ο πρόεδρος του γερμανικού σοσιαλδημοκρατικού κόμματος SPD Σίγκμαρ Γκάμπριελ, έχουν κάνει καλές προτάσεις σχετικά».
«Είμαι πεπεισμένος ότι στη σύνοδο κορυφής της Ε.Ε. τον προηγούμενο Δεκέμβριο ελήφθησαν τα σωστά μέτρα προς την κατεύθυνση της ευρω-διάσωσης. Με τις αποφάσεις τέθηκαν οι βάσεις για μία ισχυρότερη ενσωμάτωση της Ευρώπης, στο τέλος της οποίας μπορεί να πραγματοποιηθεί η πολιτική ένωση της Ευρώπης, κάτι που δεν ήταν ακόμη δυνατό να γίνει την εποχή που ήμουν Καγκελάριος. Προς αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει μεν όλες οι χώρες να παραιτηθούν από μέρος της εθνικής κυριαρχίας τους, αλλά, ως αντάλλαγμα, η Ευρώπη κερδίζει συνολικά σε ισχύ και σταθερότητα».
«Ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε είναι πεπεισμένος Ευρωπαίος, ο οποίος τα τελευταία δύο χρόνια είδε, νωρίτερα από άλλους, τι είναι αναγκαίο για τη σταθεροποίηση της ευρωκρίσης και για την περαιτέρω πολιτική ανάπτυξη της Ευρώπης. Συνεπώς, δικαίως παίζει στην παρούσα φάση ένα σημαντικό ρόλο. Παρά ταύτα θα ευχόμουν να συνεχίσει στη θέση του επικεφαλής του Eurogroup ο Πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου Ζαν Κλωντ Γιούνγκερ, ο οποίος, σε δύσκολες εποχές, έχει κάνει έξοχη δουλειά».
