Σε αυτό το πλαίσιο «η γερμανίδα καγκελάριος προετοιμάζει το έδαφος για μια εξέλιξη που οι αγορές θεωρούν βέβαιη: τη χρεοκοπία της Ελλάδας» αναφέρει το Bloomberg.
Spiegel–Online: Η Ελλάδα υπέκυψε πάλι στην τρόικαΟ νέος φόρος στα ακίνητα είναι αποτέλεσμα των πιέσεων από το εξωτερικό, αναφέρεται σε άρθρο του γερμανικού περιοδικού. Όμως η χώρα αναζητεί κυρίως αναπτυξιακές ευκαιρίες – ποντάροντας γι αυτό κυρίως στη Γερμανία.
Τα κυριότερα σημεία του άρθρου είναι: Οι προσδοκίες ήταν μεγάλες: Μπορεί ο Παπανδρέου να ανακοίνωνε νέα μέτρα λιτότητας ή μεταρρυθμίσεις, μετά τη σαφή αύξηση των πιέσεων εκ μέρους των υπολοίπων χωρών της Ευρωζώνης στη χώρα του κατά τις προηγούμενες ημέρες.
Ωστόσο, αυτή τη στιγμή οι πολιτικές αποφάσεις στην Ελλάδα προφανώς λαμβάνονται με ρυθμό ωρών.
Το Σάββατο το βράδυ ο Παπανδρέου δεν δίνει καμιά νέα υπόσχεση. Απαριθμεί τα εκτενή μέτρα λιτότητας που έχουν ήδη αποφασιστεί και διαβεβαιώνει ότι αποτελούν ελεύθερη απόφαση των Ελλήνων. Δεν κάνουμε οικονομία, επειδή «το απαιτούν κάποιοι ξένοι», λέει.
Η έξωθεν πίεση όμως έχει αυξηθεί πλέον υπερβολικά. Ενώ οι δημοσιογράφοι περιμένουν τον Παπανδρέου σε μια ανακαινισμένη αποθήκη, αυτός προϊσταται ενός άτυπου υπουργικού συμβουλίου. Αμέσως μετά, ο υπουργός οικονομικών Βενιζέλος εξαγγέλλει νέα μέτρα, που αναμένεται να αποφέρουν δύο επιπλέον δισεκατομμύρια ευρώ.
Πρόκειται για ένα φόρο στα ακίνητα, που δύσκολα μπορεί να τον αποφύγει κανείς, γιατί θα συμπεριληφθεί στους λογαριασμούς του ηλεκτρικού ρεύματος. Εκτός αυτού, θα περικοπεί από ολόκληρη την πολιτική ηγεσία ένας μισθός, σε ένδειξη συμμετοχής στις προσπάθειες λιτότητας.
Όταν τελικά ο Παπανδρέου εμφανίζεται, με τρισήμιση ώρες καθυστέρηση, στο λιμάνι, έχει μαζί του ολόκληρο το υπουργικό συμβούλιο. Μοιάζει σαν οι υπουργοί να θέλουν να τον στηρίξουν για τις νέες περικοπές. Αλλά ο Πρωθυπουργός δεν αναφέρει λέξη γι’ αυτές από μόνος του, παρά αναφέρεται παραβολικά στην «καταιγίδα», που πλήττει τη χώρα του.
Ώσπου ένας δημοσιογράφος ρωτά τον Παπανδρέου σε τι αποσκοπεί με τα «μετεωρολογικά δελτία». Οι Έλληνες θέλουν μόνο να μάθουν τι θα συμβεί αύριο, λέει. «Μπορείτε να υποσχεθείτε στον λαό ότι αυτές είναι οι τελευταίες περικοπές;», θέλει να μάθει μία δημοσιογράφος. Ο Παπανδρέου δεν μπορεί να το κάνει.
Ο Παπανδρέου επαναλαμβάνει κατά διαστήματα ότι η χώρα κάνει οικονομία με δική της πρωτοβουλία. Στην ερώτηση του Spiegel-Online όμως για μια εύλογη εξήγηση σχετικά με τον φόρο ο Παπανδρέου αποφεύγει να απαντήσει: Η κυβέρνηση αναγκάστηκε να υποκύψει στις απαιτήσεις της λεγόμενης τρόικας της ΕΕ, του ΔΝΤ και της ΕΚΤ, που διαπίστωσε ‘τρύπα’ στον ελληνικό προϋπολογισμό ύψους 1,7 δις. ευρώ και αυτή πρέπει να καλυφθεί.
Η ελληνική αντίδραση δείχνει πόσο σοβαρά είναι τα τελευταία προειδοποιητικά σήματα από το Βερολίνο και άλλες ευρωπαϊκές πρωτεύουσες. Σύμφωνα με το SPIEGEL, το γερμανικό υπουργείο οικονομικών εξετάζει πλέον συγκεκριμένα σενάρια για ενδεχόμενη χρεοκοπία της Ελλάδας, καθώς και έξοδό της από την ευρωζώνη. Το ρεπορτάζ προκάλεσε μεγάλη αίσθηση στα ελληνικά ΜΜΕ…
Με τα νέα μέτρα ο Παπανδρέου δείχνει ότι θέλει να συνεχίσει τον αγώνα για τη χρηματοδοτική βοήθεια και κατά της χρεοκοπίας. Αλλά το ζήτημα του αν θα πετύχει παραμένει ανοιχτό. Από καιρό άλλωστε υπάρχουν προγράμματα λιτότητας δισεκατομμυρίων, από τα οποία όμως μέχρι τώρα λίγα εφαρμόστηκαν (π.χ. ιδιωτικοποιήσεις και πρόγραμμα ανταλλαγής ομολόγων).
Χθες ο Παπανδρέου τόνισε εκ νέου την ελπίδα για νέες επενδύσεις στη χώρα, προβάλλοντας κυρίως τα σχέδια, σύμφωνα με τα οποία η Γερμανία θα μπορούσε να εγκαταστήσει στην Ελλάδα μονάδες φωτοβολταϊκών. Αλλά τους έλληνες δημοσιογράφους ενδιαφέρει αυτή τη στιγμή περισσότερο ο νέος φόρος στα ακίνητα. Θέλουν να μάθουν γιατί να πληγούν και πάλι οικογένειες από αυτόν.
Παρ’ όλη την έλλειψη ελπίδας, η εμφάνιση δείχνει τουλάχιστον ένα πράγμα: Η συζήτηση για τα προβλήματα της χώρας είναι σε πλήρη εξέλιξη, τα νεύρα είναι ‘κουρέλια’ και όλη η Ελλάδα μοιάζει να είναι στην ίδια κατάσταση. Όταν ένας δημοσιογράφος ρωτά γιατί ακόμα μπορούν τόσοι πολλοί να φοροδιαφεύγουν, ο Παπανδρέου απαντά: «Ίσως εμείς αναθρέψαμε έτσι ένα μεγάλο μέρος του ελληνικού λαού. Ίσως φταίμε εμείς». Αλλά κι αυτό δεν βοηθάει πλέον. «Πρέπει όλοι να αλλάξουμε».